قیام مردم اصفهان

در اصفهان، مردم به رهبری سه عالم مجاهد،  «ملا باقر فشارکی» و....به استواری در برابر کمپانی و هوسهای عمال شاه می ایستد

کتاب  فقهای نامدار شیعه 

قیام مردم اصفهان

قیام مردم اصفهان

در اصفهان، مردم به رهبری سه عالم مجاهد، «حاج شیخ محمد تقی» (آقانجفی) ، «شیخ محمد علی» و «ملا باقر فشارکی» به استواری در برابر کمپانی و هوسهای عمال شاه می ایستد. علمای اصفهان برای اول بار در منطقه خود استعمال دخانیات وتنباکو را تحریم نموده و کارکنان رژی را نجس اعلام می کنند. «ظل السلطان» حاکم جبار اصفهان، به تبعید گروهی از علماء می پردازد، اما باز هم فروشندگان تنباکو، به معامله با کمپانی تن در نمی دهند. عده ای تنباکوی خود را به جای فروش بین فقراتقسیم می کنند و گروهی هم محصول خود را آتش می زنند.

میرزای شیرازی (اعلی الله مقامه) که قبلا توسط علمای تبعیدی (از جمله سید

[314]

علی اکبر فال اسیری از شیراز، و عالم دیگری به نام «منیر الدین» از اصفهان) که از شدت فشار شبانه به سوی سامراء گریخته بودند، در جریان ماوقع قرار گرفته بود. پرداختن به موضوع و وارد شدن کامل به صحنه پیکار با سلطه صاحبان قدرت را وظیفه الهی خویش دانست و رهبری مبارزه را به کف با کفایت خود گرفت. میرزا در اول ذیحجه سال 1308 ه. ق تلگراف مفصلی به شاه فرستاد و در آن به منافات داشتن قرارداد بادستورات قرآن مجید و نوامیس الهیه و از بین رفتن استقلال دولت و اختلال نظم مملکت تاکید ورزید. متعاقب این تلگراف، ناصر الدین شاه از کارپرداز ایران در بغدادمی خواهد تا میرزا به تشبثاتی متمسک شود، از جمله ضرورت قرابت به دول بزرگ اروپا برای استخلاص از روسیه تزاری، لزوم تقویت بودجه و قشون و رفع نقائص و کم بودن مالیاتها، موهن بودن الغای قرارداد از نظر بی اعتبار شمرده شدن امضای پادشاه، اساسا عدم امکان این عمل به جهت خسارات خارج از عهده و...

میرزا در پاسخ تمام این تشبثات، فقط تاکید بر این نکته می کند که باید فقط به ملت مسلمان تکیه کرد، و بالاخره در مقابل تاکید مجدد مشیر الوزراء (کارپرداز ایران دربغداد) ، بر ضعف دولت چنین تهدید می کند: «اگر دولت از عهده برنمی آید، من به خواست خدا آن را بر هم می زنم.» شاه و دربار، وقعی به گفته های میرزا نمی دهند وتصمیم می گیرند که با سیاست دفع الوقت، به تدریج مردم و علماء را از توجه به مساله تنباکو منصرف سازند. اما وقت گذرانی شاه و اعوان و انصارش در ارائه پاسخی متین وصحیح به میرزا، و همچنین زمینه های مبرم برای تحریم تنباکو که نشانه های آن دردرخواستهای مکرر مردم به چشم می خورد، و در بخشهایی از کشور نیز به کار گرفته شده و به عنوان سیاست منطقه ای موقتی تلقی می شد، سرانجام انتظارها را به سر رساندو حکم تحریم در عبارتی کوتاه و به شیوه ای مؤثر و محرک و حساب شده از سوی میرزای شیرازی به این شرح صادر گردید:

https://hawzah.net/fa/Book/View/45260/22565/قیام-مردم-اصفهان/?SearchText=فشارکی