جنه البقیع - حرم بقیع - قبرستان بقیع - نقشه و.....
نقشه :
تصویر بقیع درگذشته
بقاع چهار ایمه بقیع در مدینه النبی
بقه های چهار امام معصوم (ع) در بقیع ( امام حسن - امام سجاد - امام باقر - امام صادق علیهم السلام ) - قبل از تخریب وهابیون
محدوه بقیع در محدوده مرکزی مدینه
هتلهای اطراف حرم نبوی و حرم چهار امام ع
خیابانهای محدوده مرکزی مدینه
نمای بقیع از شرق به غرب
سیمای سه بعدی جنه البقیع
نقشه محدوده جنت البقیع
قبور ایمه ع و اصحاب و یاران ومنتسبین اهل بیت ع
سیمای سه بعدی بقیع و مکان قبور مطهر
تصویر بقیع از ضلع جنوب غربی
دید از شمال به جنوب -بقیع
صلع جنوب غربی حرم جنت البقیع
ضلع شمال غربی بقیع
کروکی از مکان قبور مطهر
کروکی از قبور ایمه و سایرین
ورودی از داخل
تصویر از داخل جنت القیع
قبور عادی در بقیع
معابر زوار بقیع
قطعات بقیع
عبور زواردر داخل جنه البقیع
تاریکی مطلق درجنه البقیع
طرح محدود کردن سه صلع بقیع
حرم چهار امام مظلوم
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
طرح تخریب کامل قبرستان بقیع در ۵ سال آینده
به گزارش فرهنگ نیوز ، پیشینهٔ تاریخی بقیع به دوران قبل از اسلام می‌رسد ولی در کتب تاریخی به روشنی قدمت تاریخی آن مشخص نشده‌است. بعد از هجرت مسلمانان به مدینه، بقیع تنها قبرستان مسلمانان بود، مردم مدینه قبل از آمدن مسلمانان به آنجا اجساد مردگان خود را در دو گورستان «بنی‌حرام» و «بنی‌سالم» و گاهی نیز در خانه‌های‌شان دفن می‌کردند (۱) و در واقع بقیع اولین قبرستانی است که به دستور پیامبر اسلام و توسط مسلمانان صدر اسلام ساخته شد.
اولین کسی که در آنجا به توصیه پیامبر دفن شد عثمان بن مظعون بود که از دوستان نزدیک پیامبر و امام علی بن ابیطالب (ع) به شمار می‌رفت.
پیامبر عظیم الشأن اسلام حضرت محمد (ص) برخی از شهدای بزرگ جنگ اُحُد و یکی از فرزندانشان بنام ابراهیم (ع) را در آنجا به خاک سپرد. بعدها که خلیفه چهارم در قبرستان یهودی‌های مدینه به نام حس کوکب دفن شد، معاویه بقیع را به قدری وسعت داد که قبر عثمان در بقیع قرار گرفت.
بقیع هم اینک مدفن ۴ امام شیعه ( ذوات مقدسه امام حسن مجتبی، امام سجاد، امام محمد باقر و امام جعفر صادق علیه السلام) است.
همچنین قبر بیشتر همسران و نیز عباس عموی پیامبر و حضرت فاطمه بنت اسد، مادر امام علی ابن ابی طالب (ع)، حضرت ام‌البنین (مادر ابوالفضل العباس علیه السلام) و برخی دیگر از بزرگان اسلام در این قبرستان قرار دارد. قبرستان بقیع در چند قدمی مسجد النبی است.
ویژگی‌های بقیع
قبرستان بقیع دارای دو درب ورودی بوده که یک درب همیشه بسته، و درب دیگر، از صبح تا غروب هر روز بر روی زائران باز بوده است. اما در سالهای اخیر زیارت تنها در ساعات ابتدایی بعد از اذان صبح میسر است. حرم بقیع حالت هشت ضلعی داشته است.
میرزا محمدحسین فراهانی در سفرنامه‌اش این‌گونه آورده‌است که:
اول چهار نفر از دوازده امام است که در بقعهٔ بزرگی که به صورت هشت ضلعی ساخته شده و اندرون و گنبد آن سفیدکاری است.
ویژگی بعدی، داشتن محراب است و این که حرم، خادمانی نیز داشته‌است. حرم ائمهٔ بقیع مانند سایر حرم‌ها دارای ضریح، روپوش، چلچراغ، شمعدان و فرش بوده‌است.
ابن‌جبیر می‌نویسد:
قبرشان بزرگ و از سطح زمین بلندتر و دارای ضریحی از چوب می‌باشد که بدیع‌ترین و زیباترین نمونه‌است از نظر فن و هنر. و نقوشی برجسته از جنس مس بر روی آن ترسیم شده و میخ‌کوبی‌هایی به جالب‌ترین شکل در آن تعبیه شده که نمای آن را زیباتر و جالب‌تر نموده‌است.
محمد لبیب مصری که در سال ۱۳۲۷ هـ.ق به مدینه سفر کرده، می‌نویسد:
در آنجا گنبدی معروف به «قبه‌البین» قرار دارد که حجره‌ای در آن وجود دارد و در میان آن گودالی است که ادعا می‌کنند، جایگاه افتادن دندان پیامبر است. و ضریح امام حسن در داخل قبه‌ای است و از فلز ساخته شده‌است و خطوط فارسی بر آن نقش بسته است. به گمانم از آثار شیعیان عجم باشد.
ویرانی قبور ائمه بقیع
ملعون های وهابی در ۸ شوال ۱۳۴۳ (هجری قمری) (فروردین ۱۳۰۵خورشیدی) آرامگاه امامان بقیع را ویران کردند که به این روز یوم الهدم می‌گویند.
تا آن زمان بر روی مزارهای پیشوایان و سایر بزرگان اسلام که در مدینه مدفون بودند گنبدها و بناهایی قرار داشت. پیشوایان بقیع در بقعه بزرگی که به طور هشت ضلعی ساخته شده بود و اندرون و گنبد آن سفیدکاری شده بود مدفون بودند. پس از تسلط وهابیان بر مدینه آنها ضمن تخریب قبور آثاری که بر روی قبور قرار داشت را نیز از بین بردند.
این حرکت وهابیان اعتراضات جهان اسلام را در پی داشت. علاوه بر ویرانی مزار امامان شیعه، مزار عبدالله بن عبدالمطلب و آمنه، پدر و مادر پیامبر اسلام، عباس عموی پیامبر و اسماعیل از فرزندان امام جعفر صادق نیز به طور کامل ویران شد.
این اقدام پلید وهابیان اعتراضات گسترده‌ای را در جوامع مسلمان و خصوصاً ایران برانگیخت. هم‌زمان با انتشار اخبار هجوم وهابی‌ها به مدینةالنبی و تخریب آثار تاریخی اسلامی، سید اشرف‌الدین گیلانی معروف به «نسیم شمال» شعری در رثای این واقعه سرود که در روزنامه‌اش با عنوان «همت کنید راجع به مدینه طیبه» به چاپ رسید.
برنامه وهابیت برای قبرستان بقیع در سالهای آینده/ تصویری از نقشه توسعه مسجدالنبی که بقیع در آن تسطیح شده است
به گزارش خبرنگار مرصاد از مدینه منوره، امروز که چندین سال از سالروز حزن انگیز تخریب بارگاه ائمه بقیع می گذرد شاید کمتر کسی فکر کند که جریان انگلیسی صهیونیستی وهابیت در صدد است تا قبرسان بقیع را به ظور کامل از کنار مسجد نبی بردارد و آن را تسطیح کند.
در تصویری که خبرنگار مرصاد از نقشه توسعه مسجدالنبی ثبت کرده است خیابانی که منتهی به مسجد مباهله ( خیابان ملک عبدالعزیر در مدینه) می شود در قسمت شمالی تصویر در آینده تبدیل به قسمتی از صحن مسجدالنبی خواهد شد. عملیات عمرانی این ساخت و ساز هم اکنون در این خیابان در حال انجام است.
تصویری از آینده طرح توسعه مسجدالنبی که در آن قبرستان بقیع تسطیح شده است
اما قبرستان بقیع که در شرق این خیابان واقع شده است و از دربهای شماره ۳۶ و ۳۷ کنونی صحن مسجدالنبی قابل دست رس است در این تصویر کاملا تسطیح شده دیده می شود و اثری از قبور در آن دیده نمی شود.
نقشه این طرح توسعه در مکانی دور از چشم عمده زائران و روبه روی دادگستری شهر مدینه (مجمع المحاکم الشرعیه) و در خیابانی به نام ابو ایوب انصاری نصب و در ذیل آن وعده تکمیل تا ۵ سال آینده داده شده است.
خیابانی که قبرستان بقیع در شرق آن واقع شده و به مسجد مباهله منتهی می شود
سابقه پلید وهابیت در تخریب قبور ائمه بقیع، کوچه های بنی هاشم و خانه های ائمه اطهار و قبر عبدالله پدر بزرگوار پیامبر اسلام نشان می دهد که جنایات اینچنینی از سوی آنها انتظار می رود و انتشار محدود چنین تصاویری نیز برای سنجش بازخوردهای عمومی انجام می شود.
http://www.farhangnews.ir/content/84661
| قبرستان بقیع |
|
قبرستان بقیع بقیع(= بقیع غرقد = جنه البقیع) نام مشهورترین و قدیمی ترین قبرستان اسلامی از زمان حضرت رسول (صلی الله علیه و آله و سلم) تا عصر حاضر، واقع درانتهای جنوب شرقی مدینه به فاصله کمی از مسجدالنبی و بقعه مطهر حضرت پیغمبر(صلی الله علیه و آله و سلم)،در خارج از دیوار قدیمی مدینه که امروزه در وسط شهر قرار دارد . لفظ بقیع به معنی زمین وسیعی است که دارای انواع درختان باشد لذا آنرا جنه البقیع (باغستان بقیع) نیز می نامند. بقیع غرقد نامیدن آن بدین سبب بوده که غرقد نوعی خاربن است که پس از خرابی آن در این مکان روئیده و فراوان بوده است . باید در نظر داشت که چندین بقیع از این گونه بقیع زبیر و بقیع خیل و بقیع خنجنه که هر یک نام محله ای بوده است . اراضی مرتفع وادی عقیق در حومه مدینه را هم بقیع می گفتند . پس از هجرت پیغمبر (صلی الله علیه و آله وسلم) از مکه به مدینه چون مسجد مشهور مدینه ساخته شد، آن را وقف بر قبرستان مسلمانان قرار دادند و نخستین صحابی رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) از انصار که در بقیع غرقد به خاک سپرده شد اسعد بن زراره انصاری خزرجی قدیم الاسلام و نقیب قبیله خود و نیز نخستین شخصی بود شب عقبه در مکه با رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) بیعت نمود و به مدینه بازگشت و در سال اول هجرت درگذشت و حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) او را در بقیع به خاک سپرد . سپس پیغمبراکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) دستور دادند آنجا را از بوته های خار ستردند و به مسلمانان ساکن مدینه اختصاص داده شد . نخستین شخصی که از مهاجرین در بقیع مدفون شد عثمان بن مظعون (م 7 قمری) برادر رضاعی رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) بود و نیز ابراهیم پسر پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و به روایتی حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) و بنا به بعضی روایات رقیه و ام کلثوم و تمامی زوجات رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) به استثنای خدیجه کبری (سلام الله علیها) – که در قبه المعلی در مکه مدفون است – همه در بقیع مدفونند . همچنین در بقیع مرقد مطهر چهار امام شیعیان امام حسن مجتبی و امام زین العابدین و امام محمد باقر و امام جعفر صادق (علیهم السلام) در کنار یکدیگر در ضلع جنوب غربی واقع است و مدفن عباس عموی پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و جد خلفای بنی عباس و عبدالله بن مسعود و سعد بن ابی وقاص و انس بن مالک . تا آنجا که در مراه الحرمین (1/425) و آثار المدینه المنوره (122) یاد شده ، تعداد اصحاب رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) که در بقیع مدفون هستند به ده هزار صحابی بالغ گردیده است . بقیع در عصر پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و حتی در عهد خلفای راشدین چندان وسعتی نداشت و قبر حلیمه سعدیه دایه رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) و قبر عثمان بن عفان خلیفه سوم نیز در خارج از بقیع قرار داشت . چون مورخین فریقین سنی و شیعی یاد کرده اند که قاتلان عثمان اجازه ندادند که جنازه عثمان در بقیع دفن گردد . ناچار او را شبانه در باغی که نزدیک به بقیع داشت به نام باغ حشّ کوکب به خاک سپردند . سپهر در ناسخ التواریخ از طریق خاصه آورده است هنگامی که معاویه به قدرت رسید حکم کرد تا بقیع را توسعه دهند و در فاصله بین قبر عثمان و بقیع آنقدر مرده دفن کنند تا اینکه قبر عثمان جزء بقیع گردد که این قسمت الحاقی را بقیع بنی امیه نام دادند وهمین معنی را ابن شبه (173 – 262 قمری) در کتاب خویش تاریخ المدینه المنوره (1/111 – 115) از طرق مختلف ظبط کرده است . پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) علاوه بر اینکه مکرر بر تشییع و نماز میت و تدفین جنازه نزدیکان و صحابه به بقیع می رفتند . اوقاتی هم برای زیارت اهل قبور و طلب مغفرت برای یاران و مسلمانان به آنجا می رفتند. در ماه رجب سال نهم هجری هنگامی که نجاشی امپراطور حبشه وفات کرد رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) مسلمانان را در بقیع جمع آورده و صلاه غایب گزاردند. آخرین بار که رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به بقیع رفتند چند روز قبل از رحلت بود که در دل شب همراه با یکی از موالی خود به نام ابومویهبه به بقیع رفتند و در آنجا ضمن استغفار برای گذشتگان سخنان پرباری راندند که در کتب سیره مندرج است . از طریق شیعه روایت شده که وقتی مسلمانان بخواهند از دور پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) را زیارت کنند باید چنین گویند : « السلام علی البقیع وماضم البقیع من الانبیاء و المرسلین و الصدیقین و الشهداء والصالحین » ( سلام بر بقیع و بر آن پیامبران و فرستادگان وصدیقان وشهیدان و نیکان که در بقیع آرمیده اند ). چنانچه از متون کتب حدیث واخبارفریقین نمایان است بقیع در عصر رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) و در عهد ائمه معصومین (صلی الله علیه و آله و سلم) مورد توجه خاصی بوده وهمین امر باعث گردیده بود که حاکمان هر عصر توجه خاص به بقیع داشته باشند و محققین اتفاق کلمه دارند که بقیع تا قبل از حمله دوم وهابیه به مدینه منوره آباد بود و شکوه و عظمت خاصی داشت و آستانه وگنبدهای مجلل که بر روی قبورائمه وصحابه برپا بوده وگنبدهای مرقد مطهرامام حسن و امام سجاد و حضرت باقرو حضرت صادق علیهم السلام که در یک مکان مدفون هستند از تمام گنبدها مرتفع تربوده و این شکوه وعظمت را مورخین قرن به قرن یاد کرده اند که بعضی از اقوال آنها را ذکر می کنیم . ابن جبیر (م 614 قمری) در سفرنامه خویش چنین یاد کرده است : « بقیع الغرقد واقع در شرق شهر مدینه است و هنگام خروج از دروازه شهر مدینه که به نام باب البقیع شهرت دارد در مقابل قرار دارد واولین بقعه در سمت چپ هنگام خروج از دروازه مدینه ، بقعه صفیه عمه پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و مادر زبیر بن العوام است و در مقابل آن بقعه مالک بن انس واقع است که برفراز آن گنبد کوچکی دارد و عمارت مختصر و در مقابل آن بقعه سلاله طاهره حضرت ابراهیم فرزند پیغمبر(صلی الله علیه وآله وسلم) که بر روی قبر مطهر وی گنبد سفید داشت و بر سمت دست راست بقعه عبدالرحمن اوسط فرزند عمربن الخطاب که معروف به ابی شحمه است و این همان فرزند عمر است که در زیر تازیانه فوت کرد و در موازات آن بقعه عقیل بن ابی طالب (علیه السلام) سپس بقعه عبدالله بن جعفرالطیار (علیه السلام) می باشد و در آن بقعه زوجات پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و در همان ردیف بقعه سه تن از فرزندان رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) واقع است . سپس بقعه عباس بن عبدالمطلب و بقعه حضرت امام حسن بن علی (علیه السلام) گنبد بزرگ و مرتفعی دارد و در نزدیکی در بقیع واقع است و بر روی قبر صندوقی از چوب منبت کاری نصب شده و دارای ضریح است. » یکصد و پنجاه سال بعد از این تاریخ ، ابن بطوطه (م 777 قمری) وارد بقیع می گردد و همانند ابن جبیر که در اواخر قرن ششم به توصیف مشاهدات خود از بقیع پرداخته بود ، او نیز این محل تاریخی را به دقت وصف می کند و چنین می گوید : « از جمله مشاهد متبرکه مدینه بقیع الغرقد است که در طرف شرقی مدینه واقع شده و راه آن از دروازه مشهور به باب البقیع است وقتی از دروازه مزبور خارج می شوی در دست چپ قبر صفیه دخترعبدالمطلب که عمه پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و مادر زبیر بن العوام بود دیده میشود . روبروی قبر صفیه قبر ابوعبدالله مالک بن انس است که گنبد مختصری هم دارد و در جلوی آن قبر فرزند ارجمند پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) ابراهیم (علیه السلام) واقع شده که گنبد سپیدی دارد و در طرف راست آن تربت عبدالرحمن بن عمربن خطاب معروف به ابی شحمه و محاذی آن قبور عقیل بن ابی طالب و عبدالله بن جعفر ذوالجناحین واقع است . و در محاذات این قبور مقبره ای است که می گویند قبور زنان پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در آن قرار دارد و پس از مقبره دیگری از آن عباس عم پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و حسن بن علی (علیه السلام) است که گنبد بلند و محکمی دارد و این مقبره در دست راست از دروازه بقیع واقع شده و قبر حسن در پایین پای عباس قرار دارد هر دو قبر بزرگ و مقداری از سطح زمین بالاتر می باشد و روی آنها را تخته سنگهایی که با منتهای مهارت به وسیله صفحات زرد رنگ ترصیع شده پوشانده است . قبور بسیاری از مهاجرین و انصار و صحابه دیگر نیز در بقیع واقع شده و غالب آنها شناخته نیست . در انتهای قبرستان بقیع قبر عثمان بن عفان است که گنبد بزرگی دارد و قبر فاطمه بنت اسد مادر علی بن ابی طالب (علیه السلام) در نزدیکی آن است . تعمیرات و عمارت های بقیع : از عصر رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) بقیع مورد توجه همگان بوده و هر قبیله بر قبور زعما و صحابه خود یادگار و عمارت بنا کرده بودند . پس از به قدرت رسیدن بنی امیه قسمت حش کوکب که مدفن عثمان خلیفه سوم بود به بقیع ملحق گشت و عمارتی برفراز قبر وی بنا کردند و بنی عباس نیز تعمیرات زیادی انجام دادند و عمارتی بر قبر جد خویش عباس بن عبدالمطلب بنا نمودند . شیعیان عمارت های مجلل بر بقعه ها و قبور ائمه معصومین در بقیع بنا کرده بودند . پس از تسخیر بغداد به دست آل بویه اهمیت خاصی به راه مکه دادند ، تعمیرات مناسبی در بقیع ومسجد نبوی شریف انجام دادند و مستمری ماهانه برای علویان مدینه تعیین داشتند . مورخین ، گنبد و آستانه حضرت امام حسن (علیه السلام) را در این عصر بلندترین و عظیم ترین گنبد وصف کرده اند . در قرون متمادی شیعیان همچنان قبور را تزیین می کردند . در عصر صفوی و در زمان قاجاریه تعمیرات و تزیینات بسیاری در بقیع انجام گشت . همچنین سلاطین عثمانی نیز به امر آبادانی بقیع اهتمام داشتند در نیمه دوم قرن سیزدهم هجری تعمیرات وسیعی از طرف ملا محمدصالح برغانی (م 1271 قمری) سپس توسط فرزندش شیخ حسن برغانی در آستانه های ائمه شیعه در بقیع انجام گردید و تزیینات زیادی یافت. سعود بن عبدالعزیز بن محمد بن سعود (1163-1229 قمری) امیر نجد که پس از به قتل رسیدن پدرش در سال 1218 قمری قدرت را به دست گرفت ، دو بار یکی در سال 1218 قمری و دیگری در سال 1221 قمری مکه و مدینه را مورد هجوم قرار داد و این دو حمله را به مدینه حمله اول وهابیه به بقیع می نامند . در این حمله با حملات آسیب و خرابیهای بسیاری به آستانه ها و بقاع متبرکه بقیع وارد آوردند و قسمتی از نفائس آستانه ها را غارت نمودند . ولی بعد از بازگشت سعود بن عبدالعزیز به نجد ، شریف مکه از محمد علی پاشا خدیو مصر ، برای راندن سعودیان از سرزمین حجاز و دفع تجاوزات آنها استمداد نمود و او پسرش ابراهیم پاشا را همراه سپاه مجهز به عربستان فرستاد که نجد و حجاز را فتح کردند و امرای سعودی را بعضی مقتول و جمعی را اسیر نموده به مصر و آستانه فرستادند و بعضی از امرای آل سعود به کویت نزد آل صباح پناهنده گردیدند . سلطان عبدالحمید دوم پادشاه عثمانی به تعمیرات و نوسازی و تزیینات لازم در بقیع و مسجد نبوی اهتمام کرد . عبدالعزیز بن عبدالرحمن ، از احفاد سعود (1293 – 1373 قمری) که در کویت پناهنده بود در سال 1309 قمری قیام نمود و مجدداً امارت آل سعود را در سال 1319 قمری برقرار کرد و شهر ریاض را تصرف نمود و در سال 1330 قمری احساء و قطیف دو مرکز شیعه نشین و نفت خیز را منضم به ملک خویش ساخت . سپس به حجاز لشکر کشید و حسین بن علی شریف مکه را شکست داد و دولت هاشمی حجاز را ساقط نمود و مکه را فتح و آن را پایتخت خویش اعلام کرد و خود را سلطان و شاه حجاز و نجد و احساء معرفی نمود و سه امارت حجاز و نجد و احساء را کشور واحدی به عنوان «المملکه العربیه السعودیه» اعلام داشت . سپاهیان وی به فرماندهی پسرش محمد در روز شنبه 19 جمادی الاولی سال 1344 قمری به مقاومت ده ماهه اهل مدینه با شقاوت و قساوت پایان دادند و شهر مدینه را متصرف شد و در هشتم شوال سال 1344 قمری طبق فتوای شیخ محمد بن عبدالوهاب نجدی (1115 – 1206 قمری) مؤسس مذهب وهابیه که بالا آوردن و عمارت بر روی قبور و بنا کردن و حفظ بقاع متبرکه را نه مکروه بلکه حرام می دانست تمامی آستانه ها و بقاع متبرکه بقیع را ویران و منهدم کرده و تمام اموال و اشیاء نفیس و خزینه آن را غارت نمودند و بین قبیله خویش آل سعود و شیوخ وهابیین تقسیم کردند . شیعیان جهان روز هشتم شوال هر سال را روز عزا اعلام نمودند و بازار و خیابانها را تعطیل می کردند و خطبای منبر حسینی این فاجعه را گوشزد کرده و شعرای شیعه در ذم آل سعود و خرابی قبور بقیع قصیده می سرودند . از جمله علامه سیدرضا هندی که پس از هدم قبور بقیع از مدینه منوره دیدار داشته قصیده ای مرثیه وار سروده است . همچنین شیخ موسی آل هر و شیخ حسن سبتی و شیخ عبدالکریم ممتن قصایدی در سوگ ویرانی قبور بقیع سروده اند . این مصیبت و فاجعه عظمی ، جهان تشیع را وادار به اعتراضات شدید و ابراز تنفر از تصرفات وحشیانه آل سعود و ویرانی عتبات مقدسه شیعه در بقیع نمود و این قیام و جنبش اجتماعی شیعیان جهان مخصوصاً ایران و عراق ارکان دولت جدید التأسیس سعودی را لرزاند . ملک عبدالعزیز آل سعود که مصمم بود قبه خضراء و روضه مطهر نبوی را نیز ویران کند ، پس از این جنبش عظیم که مسلمانان جهان ، مخصوصاً ایران و مصر بانگ اعتراض بلند نمودند ، سرانجام وی ناگزیر شد دست از نیت خود بردارد . شرح این حوادث و نمونه های فراوانی از اشعار شعرای شیعه را شیخ حسن صالحی (م 1401 قمری) در کتابی تحت عنوان البقیع جمع نموده است . نویسندگان و محققانی که پس از حمله دوم وهابیه از مدینه دیدار کرده اند این شهر را به «شهرزلزله زده» وصف نموده اند . در سال 1371 قمری کنگره اسلامی (مؤتمر عالم اسلامی ) در کراچی تشکیل شد شیخ محمدحسین آل کاشف الغطاء و مفتی اعظم فلسطین حاج سید امین حسینی و سید محمد تقی طالقانی از طرف آیت الله بروجردی شرکت داشتند . بر اثر فشار دیپلماتیک دولت ایران جهت تعمیر بقاع متبرکه بقیع که اسناد آن در بایگانی وزارت خارجه ایران محفوظ است ، سعود بن عبدالعزیز رسماً وعده کرده بود قبور ائمه را در بقیع تعمیر نماید . در سال 1374 قمری نیز راهروهای بقیع که منتهی به بقعه حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) و ائمه اطهار (علیهم السلام) می شد به دستور وی آسفالت شد و درب کوچکی برای رفت و آمد زائران شیعه گشودند که در ساعات معین از روز باز بود . در سال 1385 قمری بر اثر اصرار دولت ایران دروازه ای بزرگ برای بقیع بازکردند تا زوار به راحتی اعتاب مقدسه بقیع را زیارت کنند . ولی علی رغم فشار شیعیان جهان مخصوصاً دولت ایران جهت ایجاد تسهیلات و عمارت و یا سایبان و سرپناه بر قبور ائمه اطهار بقیع و تمام مواعید ، دولت سعودی هنوز هیچ گونه عملی انجام نداده است و قبور ائمه اطهار بقیع (علیهم السلام) بدون سقف و سایه بان و تأسیسات لازم است .
بقیع در حال حاضر : این قبرستان به شکل مستطیل ، حدود یکصدوپنجاه متر طول و یک صد متر عرض دارد و دارای ورودی بزرگ غربی که در سال 1385 قمری بر اساس اصرار دولت ایران احداث گشت . این در مقابل قبه خضراء و روضه مطهر نبوی واقع است . دیوار دو طرف دارای نرده آهنین باشد و هنگامی که در ورودی بقیع بسته است زائرین از پشت این نرده ها زیارت می کنند و فعلاً در اوقات معین در را برای زائرین باز نموده و زائرین را به داخل بقیع راه می دهند . لیکن اهل سنت و وهابیان ورود زن را به بقیع و هر قبرستانی دیگر حرام می دانند ، لذا ورود زنان به قبرستان بقیع جلوگیری می گردد و زنان شیعه هنگام حج و در مراسم غیر از حج از پشت نرده های آهنین دیوار غربی بقیع به زیارت می پردازند . قبور ائمه اطهار (علیهم السلام) و حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) و سایر صحابه به شکل مستطیل با سنگ در اطراف قبر مطهر به ارتفاع چهار انگشت از سطح زمین مرتفع است . بالای سر هر کدام از قبور سنگ کوچک بدون علامت دیگر و یا لوح قبر مشخص شده است . از مشهورترین قبور علمای شیعه در قرن سیزدهم هجری در بقیع قبر شیخ احمد احسائی (م 1241 قمری) در سفره ابی طالب و قبر شیخ حسن بن ملا محمد صالح برغانی (م 1281 قمری) در نزدیکی قبر مطهر امام حسن مجتبی (علیه السلام) است . منبع : دایرة المعارف تشیع جلد یک (آب - احیاء) زیر نظر؛احمد صدر حاج سید جوادی ، بهاءالدین خرمشاهی ، کامران فانی 1383 چاپ پنجم نشر شهید سعید محبی ، صفحات 383تا385
|
http://fa.atabat.org/view/3334/قبرستان-بقیع
ناشناس