مصاحبه با اقای جواد محمدی فشارکی

پرونده – قلیان؛ قسمت دوّم

شیوع پدیده «فست دود» در اصفهان/ بستن چای‌خانه‌ها پیوست فرهنگی نداشت

طرح بستن و مبارزه با چایخانه ها هیچ نوع پیوست فرهنگی نداشت. این باعث می شود ما شاهد پدیده ای به نام فست دود باشیم و از طرفی هم چایخانه های زیرزمینی روز به روز زیادتر می شوند.

به گزارش صاحب نیوز به نقل از صدای سلامت؛ قلیان موضوعی است که امروزه کانون توجه مسئولان بهداشتی است. همان طور که در قسمت نخست پرونده قلیان به بررسی شیوع قلیان در سطح مکان های عمومی و چایخانه ها و همچنین به فواید و عواقب حذف قلیان از چایخانه ها پرداختیم(از این جا مطالعه کنید)، از این پس به سراغ مسئولان برای پاسخگویی درباره قلیان و گزارش هایی از سطح شهر می پردازیم. قلیان مدتی بود در سطح چایخانه های کلانشهر اصفهان عرضه می شد که با تصمیم مسئولان جمع آوری آن از سطح این مراکز در دستور کار قرار گرفت که کنترل استفاده از این نوع دخانیات هدف اصلی بود. شاید از نگاه دیگری به این موضوع نگاه کنیم، گسترش چایخانه های زیرزمینی در این تصمیم امری منطقی به نظر برسد که برخی مسئولان موافق و برخی دیگر مخالف این امر هستند.

اظهار نظر دقیق درباره این موضوع نیازمند مطالعه بیشتر و تحقیقات میدانی است که در دومین قسمت از پرونده قلیان، به گفتگو با جواد محمدی فشارکی، مدیر بازرسی و نظارت بر اصناف استان اصفهان رفتیم تا از قلیان و موضوعات مربوط به آن بیشتر بدانیم. شما هم در این گفتگو همراه ما باشید.

صدای سلامت: قلیان های صنعتی معضل بزرگی در زمینه سلامت است. تنباکوهای قدیمی جای خود را به مواد صنعتی مواد مخدر با نام تنباکو داده اند.  این گونه لوازم در استان هم وجود دارد؟ کشفیاتی در این زمینه ها داشتید؟

جواد محمدی فشارکی: بسیار زیاد؛ این وسایل از زمانی زیادتر شد که چایخانه ها تعطیل شدند.

و شما هم تنها مسئول مخالف در استان بودید.

بله بنده با این روش کار مخالف بودم.

چرا مخالف بودید؟

این روش کار تبعات داشت که امروزه این تبعات را می بینیم. چایخانه ها پروانه کسب داشتند و کارگزار رسمی جمهوری اسلامی به آن ها پروانه کسب داده بود. ما نمی توانیم این پروانه ها را باطل کنیم و حداقل تا آخرین تاریخ باید از آن استفاده کرد.

ما بدون این که کار زیر ساختی کنیم، پیوست فرهنگی را آماده کنیم و کارهای مطالعاتی کنیم نباید تعطیلی چایخانه ها را شروع می کردیم. امروزه چایخانه های زیر زمینی زیادی شکل گرفتند.

مگر از قبل چایخانه های زیر زمینی نبود؟

وقتی یک کاری انجام می شود چه لزومی داشت که زیر زمینی با آن همه مشکلات و مخفی کاری باشد. در خوش بینانه ترین حالت باید بگوئیم که از زمان برخورد به این روش، چایخانه های زیر زمینی رشد چشم گیری داشتند.

برخی مسئولان معتقدند چون مصرف این چنینی قلیان علنی بود قبح کار را می شکست.

این یک فرهنگ چند صد ساله در کشور بود. نمی شود به این صورت برای مقابله با آن اقدام کرد. قلیان ضرر دارد و ما هم از دود و قلیان دفاع نکرده و از چیزی که به انسان ضرر می زند دفاع نمی کنیم. نفس برخورد با قلیان کار خوبی است. ما پل و جاده هم می خواهیم بسازیم با ای که تبعات فرهنگی ندارد برای آن مطالعه و تحقیق می کنیم. قلیان یک معضل اجتماعی است و برای این معضلات رفتارهای این چنین جواب نمی دهد.

فروردین سال 92 مصوبه ای در شورای عالی انقلاب فرهنگی تصویب شد که در مقدمه مصوبه عنوان شد هر نوع طرحی اعم از سیاسی، اقتصادی، سیاسی، امنیتی، فرهنگی و … که مربوط به مردم و جامعه و خانواده هاست، باید پیوست فرهنگی داشته باشد. طرح مبارزه با چایخانه ها هیچ نوع پیوست فرهنگی نداشت. این باعث می شود ما شاهد چیزی به نام فست دود باشیم و می بینیم که قلیان روشن را درب منازل تحویل می دهند و می روند.

نحوه برخورد با قلیان در استان اصفهان بدون مطالعه و بدون زیر ساخت بود و تبعات آن هم پیدایش و گسترش چایخانه های زیر زمینی بود. وقتی که چایخانه های رسمی داشتیم هم متصدی، هم بازرسی اصناف و هم اماکن آن ها را کنترل می کرد و اداره بهداشت هم نظارت داشت. وقتی کسی مجوز می خواست حتّی باید قانون های متراژ و سقف واحد صتفی را رعایت می کرد. سر شلنگ قلیان باید با شرایط بهداشت خاصی استفاده می شد. بازرسی ها شدید بود، هم قیمت بازرسی می شد و هم مسائل بهداشتی مورد ارزیابی قرار می گرفت.

این مراکز بسته شد و تبدیل به زیر زمینی شد؛ قبلاً ما می گفتیم که ساعت 11 باید بسته می شدند الآن از 11 شب شروع می کنند. درب ورودی کاغذ زده بودند که ورود افراد زیر 18 سال و خانم ها و افراد معتاد ممنوع است، ولی الآن کاغذی وجود ندارد. آن زمان 153 چایخانه پروانه دار داشتیم و الآن زیر زمینی ها چند برابر شدند. درباره فرصت طلب ها مانند این 153 واحد صنفی نمی توان گفت الکاسب حبیب الله؛ چرا که این ها سود جویی می کنند و غیر از قلیان چیزهای دیگری هم در مراکز آن ها رواج پیدا کرد.

زمانی روی چایخانه ها اشرافیت داشتیم ولی امروزه هیچ اطلاعاتی از چایخانه های زیر زمینی که در قالب منزل مسکونی و دامداری، انبار و سوله و باغ هستند نداریم. قطعاً موارد بهداشتی در این مراکز رعایت نمی شود و در کنار سود جویی های مالی و موارد غیر بهداشتی پای مسائل دیگری هم ممکن است به این مراکز غیر قانونی باز شود.

سال 86 قهوه خانه ها هفت ماه بسته شد. در این هفت ماه چه اتفاقی افتاد؟ این شد که قلیان از چایخانه ها بیرون آمد و به پارک ها رفت. قبل از سال 86  قلیان به ندرت در پارک ها دیده می شد و چون این کار در سال 86 بدون مطالعه انجام شد قبح کار ریخته شد و الآن کافی است یک سری به حواشی ناژوان بزنید.

کشفیات شما در زمینه قلیان های کوچک و صنعتی از همین چایخانه های زیر زمینی جمع شده اند؟

خیر؛ این ها خیلی راحت در فضای مجازی تبلیغ می شود و با پیک به خریدار می رسد.

این قلیان های کوچک از کجا می آیند؟ ادعای وجود مواد مخدر صنعتی در این قلیان ها تأیید می کنید؟

این واردات اغلب چینی هستند و در مواردی هم امریکایی مشاهده شده است. قیمتی تا 600 هزار تومان هم دارند و مواد مخدر هم در این محتویاتی که جوانان فکر می کنند تنباکو مصرف می شود وجود دارد. جوان پس از مدّتی حس می کند که معتاد شده و نمی تواند از این جدا شود که بسیار خطرناک است؛ چرا که این جوان دیگر فردا نمی تواند در خط مقدم جبهه های فرهنگی و غیر فرهنگی بجنگد.

 انتهای پیام/ م.ت

http://sahebnews.ir/841929/شیوع-پدیده-فست-دود-در-اصفهان-بستن-چای.htm