مقاله امید و رضایت از زندگی و سلامت روان در میان زنان در جمهوری ترکیه
خانم مریم السادات هاشمی فشارکی
امید و رضایت از زندگی و سلامت روان در میان زنان در جمهوری ترکیه
برخورداری از سلامت جسمی، روانی، و اجتماعی ازجمله مهم ترین ضرورت های انسان ها در هر جامعه ای است که علاوه بر فواید شخصی و اجتماعی، موجب ارتقا و رشد جامعه می شود. زنان تقریباً نیمی از جمعیت ترکیه را تشکیل می دهند و نقشی کلیدی در وضعیت بهداشت و سلامت خود، خانواده، و جامعه پیرامونشان ایفا می کنند. زنان ازجمله افراد جامعه اند که توجه به سلامت روانی آن ها اهمیت بسیاری دارد. امیدواری، سرزندگی، و شادابی می تواند تاثیر بسزایی در نحوه فعالیت آن ها داشته باشد و به نوبه خود موجبات شادی نسل بعد را فراهم سازد. تامین سلامت روان زنان نه تنها برای خود آن ها بسیار ضروری است، بلکه در ارتقای سلامت روان کل جامعه نیز می تواند نقشی بسیار کلیدی ایفا کند. با توجه به این که ترکیه درصدد است شاخص های توسعه را در جامعه پیاده سازد و به عضویت اتحادیه اروپا درآید، برای این کشور توجه به این نکته حائز اهمیتی ویژه است. تحقیق حاضر جهت تبیین چگونگی نرخ امید، رضایت از زندگی، و سلامت روان زنان در ترکیه است. این مقاله برگرفته از طرحی تحقیقاتی با عنوان «درآمدی بر وضعیت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، و فرهنگی زنان در جمهوری ترکیه» است، که گروه بررسی مسائل زنان پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی آن را به پیشنهاد سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ارائه داده است. این پژوهش از نوع توصیفی ـ تحلیلی است. اطلاعات جامعه مورد مطالعه (آمار و ارقام آماری در خصوص وضعیت سلامت روان زنان ترکیه) به شیوه اسنادی ـ کتاب خانه ای گرد آوری شده است و داده های مورد نیاز، از نتایج آخرین سرشماری سازمان آمار و اطلاعات ترکیه، سال نامه های آماری، مراکز آمار و اطلاعات موسسات آموزش عالی، و مرکز بهداشت و درمان و انیستیتوی آمار ترکیه در دوره 2009 - 2012 استخراج شده است.
یافته ها حاکی از آن است که نرخ امید به زندگی و سطح عمومی شادی زنان در دهه های گذشته در ترکیه افزایش چشم گیری داشته است، لکن میزان رضایت مندی از سلامت طی سال های 2003 - 2010 در بین مردان بسیار بیش تر از زنان است و افرادی که اصلاً از سلامتی خود رضایت ندارند در میان زنان از مردان بیش تر بوده اند.
کلیدواژگان: امید به زندگی؛ رضایت از زندگی؛ سلامت روان؛ زنان؛ ترکیه
|
فصلنامه پژوهش نامه زنان ، سال دوم، شماره 2 (پیاپی 4)
|
|
چکیده: برخورداری از سلامت جسمی، روانی، و اجتماعی ازجمله مهم ترین ضرورت های انسان ها در هر جامعه ای است که علاوه بر فواید شخصی و اجتماعی، موجب ارتقا و رشد جامعه می شود. زنان تقریباً نیمی از جمعیت ترکیه را تشکیل می دهند و نقشی کلیدی در وضعیت بهداشت و سلامت خود، خانواده، و جامعه پیرامونشان ایفا می کنند. زنان ازجمله افراد جامعه اند که توجه به سلامت روانی آن ها اهمیت بسیاری دارد. امیدواری، سرزندگی، و شادابی می تواند تاثیر بسزایی در نحوه فعالیت آن ها داشته باشد و به نوبه خود موجبات شادی نسل بعد را فراهم سازد. تامین سلامت روان زنان نه تنها برای خود آن ها بسیار ضروری است، بلکه در ارتقای سلامت روان کل جامعه نیز می تواند نقشی بسیار کلیدی ایفا کند. با توجه به این که ترکیه درصدد است شاخص های توسعه را در جامعه پیاده سازد و به عضویت اتحادیه اروپا درآید، برای این کشور توجه به این نکته حائز اهمیتی ویژه است. تحقیق حاضر جهت تبیین چگونگی نرخ امید، رضایت از زندگی، و سلامت روان زنان در ترکیه است. این مقاله برگرفته از طرحی تحقیقاتی با عنوان «درآمدی بر وضعیت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، و فرهنگی زنان در جمهوری ترکیه» است، که گروه بررسی مسائل زنان پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی آن را به پیشنهاد سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ارائه داده است. این پژوهش از نوع توصیفی ـ تحلیلی است. اطلاعات جامعه مورد مطالعه (آمار و ارقام آماری در خصوص وضعیت سلامت روان زنان ترکیه) به شیوه اسنادی ـ کتاب خانه ای گرد آوری شده است و داده های مورد نیاز، از نتایج آخرین سرشماری سازمان آمار و اطلاعات ترکیه، سال نامه های آماری، مراکز آمار و اطلاعات موسسات آموزش عالی، و مرکز بهداشت و درمان و انیستیتوی آمار ترکیه در دوره 2009 - 2012 استخراج شده است. یافته ها حاکی از آن است که نرخ امید به زندگی و سطح عمومی شادی زنان در دهه های گذشته در ترکیه افزایش چشم گیری داشته است، لکن میزان رضایت مندی از سلامت طی سال های 2003 - 2010 در بین مردان بسیار بیش تر از زنان است و افرادی که اصلاً از سلامتی خود رضایت ندارند در میان زنان از مردان بیش تر بوده اند. |
|
کلیدواژگان: امید به زندگی؛ رضایت از زندگی؛ سلامت روان؛ زنان؛ ترکیه |
http://www.magiran.com/view.asp?Type=pdf&ID=1126518
http://ensani.ir/fa/article/309446/%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%AF-%D9%88-%D8%B1%D8%B6%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D8%B2-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D9%88-%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%D8%AA-%D8%B1%D9%88%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%B2%D9%86%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%AC%D9%85%D9%87%D9%88%D8%B1%DB%8C-%D8%AA%D8%B1%DA%A9%DB%8C%D9%87
امید و رضایت از زندگی و سلامت روان در میان زنان در جمهوری ترکیه
نویسندگان
پژوهشگاه علوم انسانی
چکیده
برخورداری از سلامت جسمی، روانی، و اجتماعی ازجمله مهم‌ترین ضرورت‌های انسان‌ها در هر جامعه‌ای است که علاوه‌بر فواید شخصی و اجتماعی، موجب ارتقا و رشد جامعه می‌شود. زنان تقریباً نیمی از جمعیت ترکیه را تشکیل می‌‌‌‌‌دهند و نقشی کلیدی در وضعیت بهداشت و سلامت خود، خانواده، و جامعه پیرامونشان ایفا می‌کنند. زنان ازجمله افراد جامعه‌اند که توجه به سلامت روانی آن‌ها اهمیت بسیاری دارد. امیدواری، سرزندگی، و شادابی می‌تواند تأثیر بسزایی در نحوه فعالیت آن‌ها داشته باشد و به نوبه خود موجبات شادی نسل بعد را فراهم سازد. تأمین سلامت روان زنان نه‌تنها برای خود آن‌ها بسیار ضروری است، بلکه در ارتقای سلامت روان کل جامعه نیز می‌تواند نقشی بسیار کلیدی ایفا کند. با توجه به این‌که ترکیه درصدد است شاخص‌های توسعه را در جامعه پیاده سازد و به عضویت اتحادیه اروپا درآید، برای این کشور توجه به این نکته حائز اهمیتی ویژه است. تحقیق حاضر جهت تبیین چگونگی نرخ امید، رضایت از زندگی، و سلامت روان زنان در ترکیه است. این مقاله برگرفته از طرحی تحقیقاتی با عنوان «درآمدی بر وضعیت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، و فرهنگی زنان در جمهوری ترکیه» است، که گروه بررسی مسائل زنان پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی آن را به پیشنهاد سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ارائه داده است. این پژوهش از نوع توصیفی ـ تحلیلی است. اطلاعات جامعه مورد مطالعه (آمار و ارقام آماری در خصوص وضعیت سلامت روان زنان ترکیه) به شیوه اسنادی ـ کتاب‌خانه‌ای گرد‌آوری شده است و داده‌های مورد نیاز، از نتایج آخرین سرشماری سازمان آمار و اطلاعات ترکیه، سال‌نامه‌های آماری، مراکز آمار و اطلاعات مؤسسات آموزش عالی، و مرکز بهداشت و درمان و انیستیتوی آمار ترکیه در دوره 2009 - 2012 استخراج شده است.
یافته‌ها حاکی از آن است که نرخ امید به زندگی و سطح عمومی شادی زنان در دهه‌های گذشته در ترکیه افزایش چشم‌گیری داشته است، لکن میزان رضایت‌مندی از سلامت طی سال‌های 2003 - 2010 در بین مردان بسیار بیش‌تر از زنان است و افرادی که اصلاً از سلامتی خود رضایت ندارند در میان زنان از مردان بیش‌تر بوده‌اند.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Life Expectancy Life Satisfaction and Mental Health among Women in Turkey
نویسندگان [English]
- Bahareh Nasiri
- Maryam al_sadat Hashemi Fesharaki
- Fatemeh Badvi
- Ameneh Bakhtiyari
Assistant Professor at Institute of Humanities and Cultural Studies
چکیده [English]
Theoretical study based on hope and life satisfaction is one of the predictors of mental health and general level of happiness in life expectancy rates. A healthy society depends on women's health in that society. Certainly it is undeniable that to achieve sustainable development in a country such as Turkey it is essential to pay more attention to women’s mental health as the core element of the population. Women constitute half of Turkey's populace and yet also take a very important role in the family, as the most basic institution of society. Such indicators of women situation are very important for Turkey, which seeks to implement sustainable development in its society and become a member in Europe Union. In this study, we used descriptive methods and documents to review women’s mental health status and life satisfaction in Turkey. Information and statistics presented in this paper are based on data provided by Turkey Statistics and Documentation Center and international organizations (during the years 2000 to 2012).
The findings show that in the past decade Turkey has scored significant increase of hope and life satisfaction and overall mental health among women.
کلیدواژه‌ها [English]
- life expectancy
- life satisfaction
- mental health
- women in Turkey
مراجع
قرآن کریم.
آندریویان و دیگران (1379). «بررسی اقدام به خودکشی و ارتباط آن با عوامل عمده»، خلاصة مقالات اولین سمینار سراسری حوادث دانشگاه علوم پزشکی لرستان.
بردازش، محمودرضا (1385). آشنایی با کشورهای جهان، مشهد: آفتاب هشتم.
دورکیم، امیل (1378). خودکشی، ترجمة نادر سالارزاده امیری، تهران: دانشگاه علامه طباطبایی.
رفیع‌پور، فرامرز (1380). توسعه و تضاد، تهران: شرکت سهامی انتشار.
محسنی، منوچهر (1376). جامعه‌شناسی پزشکی، تهران: طهوری.
محمدی، غلام‌رضا و اقدس سعادتی (1383). «بررسی همه‌گیرشناسی و علت‌شناسی اقدام به خودکشی و ارتباط آن با متغیرهای جمعیت‌شناختی در بین مراجعین اورژانس بیمارستان 22 بهمن نیشابور در سال 1382»، فصل‌نامة اصول بهداشت روانی، ش 24.
میلانی‌فر، بهروز (1370). بهداشت روانی، تهران: قومس.
Battista, J. and R. Almond (1973). ‘The Development of Meaning in Life’, Psychiatry, Vol. 36, No. 4.
Carr, Alan (2003). Positive Psychology, Handbook of Psychology, Hove & New York: Brunner-Routledge.
Diener, E., E. M. Suh, R. E. Lucas, and H. L.Smith (1999). ‘Subjective Well-Being, Three Decades of Progress’, Psychological Bulletin, Vol. 125, No. 2.
Feldman, D. B. and C. R. Snyder (2005). ‘Hope and the Meaningful Life: Theoretical and Empirical Associations between Goal-Directed Thinking and Life Meaning’, Journal of Social and Clinical Psychology, Vol. 24.
Frankl, Viktor E. (1963). Mans Search for Meaning, An Introduction to Logo Therapy, New York: Washington Square Press.
Gilman, R., J. S. Ashby, D. Sverko, D. Florell, and K. Varjas (2005). ‘The Relationship between Perfectionism and Multidimensional Life Satisfaction Among Croatian and American Youth’, Personality and Individual Differences, Vol. 39.
Hawton. K. and K. Van Heeringen (2009). ‘Suicide, The Risk Factors’, Lancet, Vol. 373.
Headey, B. W. and A. J. Wearing (1992). Understanding Happiness, A Theory of Subjective Well-Being, Melbourne: Longman Cheshire.
King, L. A., J. A. Hicks, J. Krull, and A. K. Del Gaiso (2006). ‘Positive Affect and the Experience of Meaning in Life’, Journal of Personality and Social Psychology, Vol. 90.
Kolander, Ch. A. (1999). Contemporary Womens Health, McGraw Hill Press.
Life Statisfaction Survey (2006-2010). Turkish Statistical Institute, Printing Division, Ankara, April 2011.
National Action Plan Genaer Equality (2008). The Republic of Turkey Prime Ministry General Directorate on the Status of Women, September 2008-Ankara.
Schenell, T. and P. Becker (2006). ‘Personality and Meaning in Life’, Personality and Individual Differences, Vol. 41.
Seligman, M. E., T. A. Steen, N. Park, and C. Peterson (2005). ‘Positive Psychology Progress: Empirical Vlidation of lnterventions’, American Psychologist, Vol. 60, No. 5
Snyder, C. R. (2002). ‘Hope Theory: Rainbows in the Mind’, Psychologyical Inquiry, Vol. 13.
Turkey's Statistical Yearbook 2010 (2011). Ankara: Turkish Statistical Institute.
Valois, R. F., K. J. Zulling, E. S. Huebner, and J. W. Drane (2004). ‘Physical Activity Behaviours and Perceived Life Satisfaction Among Public High School Adolescents’, Journal of School Health, Vol. 74.
WOMEN and POVERTY-Policy Document (2008). Ankara: The Republic of Turkey Prime Ministry General Directorate on the STATUS of Women.
Women in Statistics (2010). Ankara: Turkish Statistical Instiute
http://womenstudy.ihcs.ac.ir/article_544.html
دوره 2، شماره 4
زمستان 1390
صفحه 133-155
