عناصر گروتسک در داستانهای محمد شیرزاد در اسکندرنامه
سه شنبه, ۲۰ شهریور ۱۳۹۷، ۰۵:۱۳ ق.ظ
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite| Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite| Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
محمدی فشارکی م, هاشمیزاده ر. Study of Grotesque Elements in "Mohammad Shirzad " Stories in Eskandarnameh. CFL. 2017; 5 (12) :139-164
URL: http://yektaweb.site/~mdrsjrns/article-16-5345-fa.html
URL: http://yektaweb.site/~mdrsjrns/article-16-5345-fa.html
محمدی فشارکی محسن، هاشمیزاده رویا. عناصر گروتسک در داستانهای محمد شیرزاد در اسکندرنامه. فرهنگ و ادبیات عامه. ۱۳۹۵; ۵ (۱۲) :۱۳۹-۱۶۴
۱- دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان
۲- کارشناسارشد زبان و ادبیات فارسی
۲- کارشناسارشد زبان و ادبیات فارسی
چکیده: (۳۲ مشاهده)
اصطلاح گروتسک از نیمۀ قرن شانزدهم در ادبیات اروپا مطرح شد. اگرچه زمینههای تعریف این اصطلاح پیش­تر از این قرن به وجود آمده بود؛ اما ورود این اصطلاح در قرن هجدهم در ادبیات اروپا به­عنوان مقولهای زیبایی­شناسی، هم­زمان با ورود آن به مباحث فلسفی هنر بود. کایزر در قرن نوزدهم آن را برای نخستین­بار به رسمیت شناخت و ماهیتش را تجلی این دنیای پریشان و از خود بیگانه دانست. در تعریف گروتسک موارد زیادی گفته شده است، ازجمله هر چیز که عجیب و غریب باشد. این چیز میتواند انسان یا حیوان، فضا و یا موقعیتی حیرتانگیز، عجیب و نفرتانگیز باشد. به طور کلی هر چیز که حاوی سه خصلت عجیب، نفرتانگیز و در عین حال خنده­آور باشد، مشمول گروتسک است. نگارندگان در این مقاله با استفاده از روش کتابخانهای - اسنادی، ضمن آوردن تعاریفی از این اصطلاح، این عناصر را در داستانهای «محمد شیرزاد»، یکی از سرداران اسکندر مقدونی، در بخش پایانی کتاب <em>اسکندرنامه</em> بررسی کردهاند. این <br /> داستان-ها همانند دیگر داستانهای این کتاب سرشار از این گونه عناصرند که به چهار دستۀ انسانی، حیوانی، فضای گروتسک و عناصر زبانی تقسیم شده­اند. این موضوع نشان میدهد داستانهای عامه نیز، مانند دیگر داستانها میتوانند بستر مناسبی برای مطرح­کردن این نظریه باشند.
http://yektaweb.site/~mdrsjrns/browse.php?a_id=5345&sid=16&slc_lang=fa
۹۷/۰۶/۲۰