امتداد از سبک زندگی اسلامی
جمعه, ۱۳ مهر ۱۳۹۷، ۰۵:۳۵ ق.ظ
متن کامل بیانیه آیت‌الله فشارکی و دوازده نفر از علما طراز اول برای تغییر سبک زندگی در ۱۱۰ سال قبل به نقل از روزنامه «حبل‌المتین» آمده است. در بخشی از این بیانیه می‌خوانیم:
گروه ادب: بررسی سخنان مقام معظم رهبری، لزوم استفاده از تولیدات داخلی، سبک زندگی اسلامی، بصیرت و ... از جمله مباحث مطرح شده در شماره جدید ماهنامه امتداد است.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، شماره هفتاد و هفتم از ماهنامه فرهنگ، هنر و ادبیات مقاومت با نام «امتداد» در نود و شش صفحه با قیمت دو هزار تومان منتشر شده است.
در چهارمین صفحه از این ماهنامه با عنوان «قبله از این طرف است(رهنمودهای مقام معظم رهبری در روزهای گذشته)» در مطلبی با تیتر «پیوند قلبی خودمان را با پیغمبر(ص) تقویت کنیم» می‌خوانیم:
«صِرف جشن گرفتن کافى نیست؛ در درجه اول باید پیوند قلبى خودمان با پیغمبر را تقویت کنیم. دنیاى اسلام باید رابطه معنوى، قلبى و عاطفى خود با نبى مکرم را روزبروز تقویت کند؛ این نقطه مشترک بین همه مسلمانان عالم است. آن کسانى که دلشان براى تشکیل امت اسلامى می‌تپد، باید بر روى این نقطه تکیه کنند: رابطه معنوى و عاطفى با وجود مقدس پیغمبر(ص).
یعنى در درجه اول و به طور جدى، تصمیم بر تبعیت از آن بزرگوار در همه امور. در آیات کریمه قرآن، درباره اخلاق پیامبر، درباره رفتار سیاسى پیغمبر، درباره نوع حاکمیت پیغمبر، درباره احساس پیامبر مکرم نسبت به مردم - چه نسبت به مسلمان‌ها، چه نسبت به غیرمسلمان‌ها - شرح داده شده است. تربیت صحابه بزرگوار پیامبر در زمان پیغمبر و رفتار آنها، نشان‌دهنده آن جهتى است که در تعلیم و تربیت امت اسلامى، مورد نظر اسلام و مورد نظر پیامبر است. باید اینها را در زندگىِ خودمان پیاده کنیم، باید اینها را عملیاتى کنیم؛ صِرف گفتن کفایت نمی‌کند.»
در بخش دیگری از این ماهنامه با مطلبی با نام «مصرف تولیدات بیگانه ممنوع!» مواجه می‌شویم که در آن متن کامل بیانیه آیت‌الله فشارکی و دوازده نفر از علما طراز اول برای تغییر سبک زندگی در ۱۱۰ سال قبل به نقل از روزنامه «حبل‌المتین» آمده است. در بخشی از این بیانیه می‌خوانیم:
«این خدام شریعت مطهره با همراهی جناب رکن‌الملک، متعهد و ملتزم شرعی شده‌ایم که مهماامکن(در حد امکان) بعد ذلک تخلف ننمائیم، فعلاً پنج فقره است:
اولاً: قبالجات و احکام شرعیه از شنبه به بعد روی کاغذ ایرانی بدون آهار نوشته شود. اگر بر کاغذهای دیگر نویسند، مهر ننموده و اعتراف نمی‌نویسیم. قباله و حکمی هم که روی کاغذ دیگر نوشته بیاورند و تاریخ آن بعد از این قرارداد باشد، امضاء نمی‌نماییم. حرام نیست کاغذ غیرایرانی و کسی را مانع نمی‌شویم؛ ماها به این روش متعهدیم.
ثانیا: کفن اموات، اگر غیر از کرباس و پارچه اردستانی یا پارچه‌های دیگر ایرانی باشد، متعهد شده‌ایم بر آن میت، ماها نماز نخوانیم. دیگری را برای اقامه صلوة بر آن میت بخواهند ماها را معاف دارند.
ثالثا: ملبوس مردانه جدید، که از این تاریخ به بعد دوخته و پوشیده می‌شود، قرار دادیم مهماامکن، هر چه بدلی در ایران یافت می‌شود، لباس خودمان را از آن منسوخ نماییم و منسوخ غیرایرانی را نپوشیم و احتیاط نمی‌کنیم و حرام نمی‌دانیم لباس‌های غیرایرانی را، اما ماها ملتزم شده‌ایم حتی‌المقدور بعد از این تاریخ ملبوس خود را از منسوج ایرانی بنماییم. تابعین ماها نیز کذلک و متخلف توقع احترام از ماها نداشته باشد. آنچه از سابق پوشیده و داریم و دوخته، ممنوع نیست استعمال آن.
رابعا: مهمانی‌ها بعد ذلک ولو اعیانی باشد، چه عامه، چه خاصه، باید مختصر باشد یک پلو و یک خورش و یک افشره. اگر زاید بر این کسی تکلف دهد، ماها را به محضر خود وعده نگیرد. خودمان نیز به همین روش مهمانی می‌نماییم. هر چه کمتر و مختصرتر از این تکلف کردند، موجب مزید امتنان ماها خواهد بود.
خامسا: وافوری اهل وافور را احترام نمی‌کنیم و به منزل او نمی‌رویم؛ زیرا که آیات باهره: «إِنَّ الْمُبَذِّرِینَ کَانُوا إِخْوَانَ الشَّیاطِینِ»، «وَلا تُسْرِفُوا اِنَّهُ لا یحِبُّ الْمُسْرِفِینَ» و «وَلا تُلْقُوا بِأَیدِیکُمْ إِلَی التَّهْلُکَه» و حدیث «لاضرر و لاضرار» ضرر مالی و جانی و عمری و نسلی و دینی و عرضی و شغلی آن محسوس و مسری است و خانواده‌ها و ممالک را به باد داده. بعد از این هر که را فهمیدیم وافوری است، به‌نظر توهین و خفت می‌نگریم.»
همچنین در بخش قطب‌نما، یاداشتی از محمد‌رضا رمزی‌اوحدی با عنوان «عمار، صحابه‌ای که پرچم بود» نگاشته شده است که در بخشی از آن می‌خوانیم: «شناخت چهره‌های حق و باطل در تاریخ و بررسی رفتارشناسانه‌ی آنها، نقش مؤثری در حرکت جامعه به سوی صراط مستقیم دارد. روی همین اصل در قرآن کریم، چهره‌هایی مثل لقمان، ذوالقرنین، قارون، پسر نوح و ... در منظر چشم عبرت‌بین ما قرار گرفته است تا راه را از چاه بیابیم.
عمار می‌دانست که همه اطرافیان رسول خدا(ص) مؤمن و صالح نیستند، بلکه عده‌ای از آنها گرگی در لباس میش بوده که مترصد وارد کردن ضربه‌ای هستند. ما نیز باید دلواپس منافقان عصر انقلاب امام خمینی(ره) باشیم و بدانیم که همه آنان که اطراف امام بودند، لزوماً متقی و صالح نیستند.
جالب است، یکی از اعضای دفتر امام خمینی(ره)، چند سال پیش گفته بود: «از همان اول هم به ولایت فقیه اعتقاد نداشتم، ولی آن را اظهار نمی‌کردم!»
این شخص سال‌ها سهم امام را خورده و حالا تازه می‌گوید که ولایت فقیه را قبول ندارد. ما نباید به صرف اینکه اینها اطراف امام بوده‌اند، دربست و چشم‌بسته قبول‌شان کنیم. ضربه‌های منافقان به مراتب سنگین‌تر و کاری‌تر از دشمن بیرونی است و عمار از این هوشیاری سیاسی شناخت منافق، برخوردار بود و هیچ‌کس نتوانست او را تحت عنوان اینکه صحابی رسول خدا(ص) است، فریب دهد و در جبهه مقابل امیرالمؤمنین(ع) قرارش دهد.
او در جنگ جمل به «طلحه» و «زبیر» گفت: «دست من در دست علی(ع) است.» و در جنگ صفین به «عمرو عاص» گفت: «ای ابتر! آیا نمی‌دانی که رسول خدا(ص) فرمود، هر کس من مولای اویم، علی مولای اوست؟»
او در مقابل همین افراد که قبلاً کنار رسول خدا(ص) بودند و در دوران حکومت امام علی(ع) در مقابل امام ایستادند، به‌راحتی شمشیر کشید و با آنها مردانه و آگاهانه جنگید. آنچنان که خود فرمود: «والله لو ضربونا حتی بلغونا سعفات هجر...؛ سوگند به خدا، اگر دشمنان ما را آنچنان ضربه بزنند که مثل شاخه‌های خشک نخل خرمای سرزمین هجر بریده‌بریده شویم، در عین حال یقین دارم که ما بر حق هستیم.»
در چهارمین صفحه از این ماهنامه با عنوان «قبله از این طرف است(رهنمودهای مقام معظم رهبری در روزهای گذشته)» در مطلبی با تیتر «پیوند قلبی خودمان را با پیغمبر(ص) تقویت کنیم» می‌خوانیم:
«صِرف جشن گرفتن کافى نیست؛ در درجه اول باید پیوند قلبى خودمان با پیغمبر را تقویت کنیم. دنیاى اسلام باید رابطه معنوى، قلبى و عاطفى خود با نبى مکرم را روزبروز تقویت کند؛ این نقطه مشترک بین همه مسلمانان عالم است. آن کسانى که دلشان براى تشکیل امت اسلامى می‌تپد، باید بر روى این نقطه تکیه کنند: رابطه معنوى و عاطفى با وجود مقدس پیغمبر(ص).
یعنى در درجه اول و به طور جدى، تصمیم بر تبعیت از آن بزرگوار در همه امور. در آیات کریمه قرآن، درباره اخلاق پیامبر، درباره رفتار سیاسى پیغمبر، درباره نوع حاکمیت پیغمبر، درباره احساس پیامبر مکرم نسبت به مردم - چه نسبت به مسلمان‌ها، چه نسبت به غیرمسلمان‌ها - شرح داده شده است. تربیت صحابه بزرگوار پیامبر در زمان پیغمبر و رفتار آنها، نشان‌دهنده آن جهتى است که در تعلیم و تربیت امت اسلامى، مورد نظر اسلام و مورد نظر پیامبر است. باید اینها را در زندگىِ خودمان پیاده کنیم، باید اینها را عملیاتى کنیم؛ صِرف گفتن کفایت نمی‌کند.»
در بخش دیگری از این ماهنامه با مطلبی با نام «مصرف تولیدات بیگانه ممنوع!» مواجه می‌شویم که در آن متن کامل بیانیه آیت‌الله فشارکی و دوازده نفر از علما طراز اول برای تغییر سبک زندگی در ۱۱۰ سال قبل به نقل از روزنامه «حبل‌المتین» آمده است. در بخشی از این بیانیه می‌خوانیم:
«این خدام شریعت مطهره با همراهی جناب رکن‌الملک، متعهد و ملتزم شرعی شده‌ایم که مهماامکن(در حد امکان) بعد ذلک تخلف ننمائیم، فعلاً پنج فقره است:
اولاً: قبالجات و احکام شرعیه از شنبه به بعد روی کاغذ ایرانی بدون آهار نوشته شود. اگر بر کاغذهای دیگر نویسند، مهر ننموده و اعتراف نمی‌نویسیم. قباله و حکمی هم که روی کاغذ دیگر نوشته بیاورند و تاریخ آن بعد از این قرارداد باشد، امضاء نمی‌نماییم. حرام نیست کاغذ غیرایرانی و کسی را مانع نمی‌شویم؛ ماها به این روش متعهدیم.
ثانیا: کفن اموات، اگر غیر از کرباس و پارچه اردستانی یا پارچه‌های دیگر ایرانی باشد، متعهد شده‌ایم بر آن میت، ماها نماز نخوانیم. دیگری را برای اقامه صلوة بر آن میت بخواهند ماها را معاف دارند.
ثالثا: ملبوس مردانه جدید، که از این تاریخ به بعد دوخته و پوشیده می‌شود، قرار دادیم مهماامکن، هر چه بدلی در ایران یافت می‌شود، لباس خودمان را از آن منسوخ نماییم و منسوخ غیرایرانی را نپوشیم و احتیاط نمی‌کنیم و حرام نمی‌دانیم لباس‌های غیرایرانی را، اما ماها ملتزم شده‌ایم حتی‌المقدور بعد از این تاریخ ملبوس خود را از منسوج ایرانی بنماییم. تابعین ماها نیز کذلک و متخلف توقع احترام از ماها نداشته باشد. آنچه از سابق پوشیده و داریم و دوخته، ممنوع نیست استعمال آن.
رابعا: مهمانی‌ها بعد ذلک ولو اعیانی باشد، چه عامه، چه خاصه، باید مختصر باشد یک پلو و یک خورش و یک افشره. اگر زاید بر این کسی تکلف دهد، ماها را به محضر خود وعده نگیرد. خودمان نیز به همین روش مهمانی می‌نماییم. هر چه کمتر و مختصرتر از این تکلف کردند، موجب مزید امتنان ماها خواهد بود.
خامسا: وافوری اهل وافور را احترام نمی‌کنیم و به منزل او نمی‌رویم؛ زیرا که آیات باهره: «إِنَّ الْمُبَذِّرِینَ کَانُوا إِخْوَانَ الشَّیاطِینِ»، «وَلا تُسْرِفُوا اِنَّهُ لا یحِبُّ الْمُسْرِفِینَ» و «وَلا تُلْقُوا بِأَیدِیکُمْ إِلَی التَّهْلُکَه» و حدیث «لاضرر و لاضرار» ضرر مالی و جانی و عمری و نسلی و دینی و عرضی و شغلی آن محسوس و مسری است و خانواده‌ها و ممالک را به باد داده. بعد از این هر که را فهمیدیم وافوری است، به‌نظر توهین و خفت می‌نگریم.»
همچنین در بخش قطب‌نما، یاداشتی از محمد‌رضا رمزی‌اوحدی با عنوان «عمار، صحابه‌ای که پرچم بود» نگاشته شده است که در بخشی از آن می‌خوانیم: «شناخت چهره‌های حق و باطل در تاریخ و بررسی رفتارشناسانه‌ی آنها، نقش مؤثری در حرکت جامعه به سوی صراط مستقیم دارد. روی همین اصل در قرآن کریم، چهره‌هایی مثل لقمان، ذوالقرنین، قارون، پسر نوح و ... در منظر چشم عبرت‌بین ما قرار گرفته است تا راه را از چاه بیابیم.
عمار می‌دانست که همه اطرافیان رسول خدا(ص) مؤمن و صالح نیستند، بلکه عده‌ای از آنها گرگی در لباس میش بوده که مترصد وارد کردن ضربه‌ای هستند. ما نیز باید دلواپس منافقان عصر انقلاب امام خمینی(ره) باشیم و بدانیم که همه آنان که اطراف امام بودند، لزوماً متقی و صالح نیستند.
جالب است، یکی از اعضای دفتر امام خمینی(ره)، چند سال پیش گفته بود: «از همان اول هم به ولایت فقیه اعتقاد نداشتم، ولی آن را اظهار نمی‌کردم!»
این شخص سال‌ها سهم امام را خورده و حالا تازه می‌گوید که ولایت فقیه را قبول ندارد. ما نباید به صرف اینکه اینها اطراف امام بوده‌اند، دربست و چشم‌بسته قبول‌شان کنیم. ضربه‌های منافقان به مراتب سنگین‌تر و کاری‌تر از دشمن بیرونی است و عمار از این هوشیاری سیاسی شناخت منافق، برخوردار بود و هیچ‌کس نتوانست او را تحت عنوان اینکه صحابی رسول خدا(ص) است، فریب دهد و در جبهه مقابل امیرالمؤمنین(ع) قرارش دهد.
او در جنگ جمل به «طلحه» و «زبیر» گفت: «دست من در دست علی(ع) است.» و در جنگ صفین به «عمرو عاص» گفت: «ای ابتر! آیا نمی‌دانی که رسول خدا(ص) فرمود، هر کس من مولای اویم، علی مولای اوست؟»
او در مقابل همین افراد که قبلاً کنار رسول خدا(ص) بودند و در دوران حکومت امام علی(ع) در مقابل امام ایستادند، به‌راحتی شمشیر کشید و با آنها مردانه و آگاهانه جنگید. آنچنان که خود فرمود: «والله لو ضربونا حتی بلغونا سعفات هجر...؛ سوگند به خدا، اگر دشمنان ما را آنچنان ضربه بزنند که مثل شاخه‌های خشک نخل خرمای سرزمین هجر بریده‌بریده شویم، در عین حال یقین دارم که ما بر حق هستیم.»
http://iqna.ir/fa/news/2515956/شماره-جدید-امتداد-از-سبک-زندگی-اسلامی-می‌گوید
