در یکی از نشست‌های همایش مشاغل قرآنی مطرح شد؛
در ادامه لسانی فشارکی، در باب نسبت علم با عمل در مکتب قرآن و عترت، گفت:
به گزارش خبرگزاری بین المللی قرآن (ایکنا)، نشست تخصصی آموزش‌های آزاد کاربردی معطوف به توسعه مشاغل قرآنی و نسبت علم با عمل در مکتب قرآن و عترت از سری برنامه‌های همایش ملی آموزش عالی و توسعه مشاغل قرآنی با حضور دکتر مجتبی امیری، عضو هیئت علمی گروه مدیریت دانشگاه تهران و محمدعلی لسانی فشارکی از پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی روز گذشته، ۱۲ اسفند، در دانشکده مدیریت دانشگاه تهران برگزار شد.
امیری، با بیان اینکه توسعه در کشور نیازمند فرهنگ توسعه است، اظهار کرد: اگر کشور ما یگانه کشور شیعه جهان است، باید فرهنگ تحول قرآنی مثل چتر بر کشور سایه بیندازد. نقد ما این است که در توسعه فعالیت‌های قرآنی در کشور ما در مرحله شناختی متوقف شده است.
وی افزود: نیاز داریم که آموزه‌های قرآنی در رفتار مردم کوچه و بازار نمود داشته باشد؛ اما همه جشنواره‌ها و نمایشگاه‌هایی که برگزار می‌شود منحصر به حفظ و قرائت قرآن است. باید نگاهمان را به شکل دیگری به مسئله قرآن داشته باشیم؛ متأسفانه نگاه جامع به قرآن نداشته و نداریم.
این عضو هیئت علمی گروه مدیریت دانشگاه تهران در ادامه گفت: اینکه به مشاغل قرآنی پرداخته‌ایم نه برای ایجاد شغل بلکه برای توسعه فرهنگ قرآن است. برای تحقق توسعه مشاغل قرآنی نیازمند نیرو هستیم. مشکل امروز این است انسان در دنیای امروز مهجورتر از همیشه است.
وی اظهار کرد: وقتی در قرآن نگاه می‌کنیم می‌بینیم که پیامبران شغلشان غیر از توسعه فرهنگ قرآنی بوده است. در واقع در قرآن، شغل معنادار می‌شود و انسان‌ها اگر با این فرهنگ پیوند پیدا کنند، خودشان شغل‌های مورد نظر را پیدا می‌کنند.
امیری گفت: در جامعه ما تا چه حد به مسئولیت‌ها به عنوان امانات نگاه می‌کنیم. اگر با رویکرد دینی نگاه کنیم یک تکلیف شرعی است؛ من اگر یک پست را گرفتم یعنی با تمام شرایط می‌توانم نیازهای این پست را برطرف کنم. در سوره قصص وقتی دختر حضرت شعیب، حضرت موسی را به پدرش پیشنهاد می‌دهد دو تا صفت را برای حضرت موسی برمی‌شمارد؛ قوت داشتن و امین بودن. اگر کسی پست را گرفت و این دو گزینه را داشت، مناسب خواهد بود.
وی افزود: بسیاری از پست‌ها در حال حاضر برای تقویت حزب‌ها و گروه‌ها طعمه است. اگر یک شهروند در کانون خانواده با قانون قرآنی تربیت شود، دیگر نیازی نیست که پلیس از در و دیوار خانه‌ها برای جمع‌آوری دیش‌های ماهواره برود.
نسبت علم با عمل در مکتب قرآن و عترت
بنا بر این گزارش، در ادامه لسانی فشارکی، در باب نسبت علم با عمل در مکتب قرآن و عترت، گفت: در چنین محافلی از نگاه‌های مختلف می‌توان راجع به موضوع بحث کرد. معنای صحیح نسبت علم با عمل این است که علم آنچنان مورد توجه قرار بگیرد که به عمل شایسته تبدیل شود.
وی اظهار کرد: هرگاه صحبت از شغل قرآنی می‌شود، فوراً در همه اذهان این مسئله مطرح می‌شود که نگاه به قرآن به عنوان منبع درآمد، آن سیر معنوی و ارتباط با قرآن و روحیه قرآنی و با اخلاص کار کردن را زیر سؤال می‌برد و مختل می‌کند. این مسئله در جایی مطرح می‌شود که در حوزه علم و برنامه‌ریزی و حوزه مطالعات علمی قرار گیریم.
لسانی فشارکی عنوان کرد: آیا می‌شود وقتی به این نتیجه رسیده‌ایم نیاز به شغل قرآنی داریم، به این امید بمانیم که انشاء الله افراد مخلص و باورمند خواهند آمد و این امر را به عهده خواهند گرفت.
وی گفت: باید ببینیم پیامبر اکرم(ص) که بالاترین دغدغه‌های معنوی را داشتند، چگونه عمل می‌کردند، اما سخن این است که غفلت می‌کنیم و سراغ این الگوهای دینی نمی‌رویم. در این الگوها نسبت علم و عمل چگونه بررسی شده است. همین که توجه ایجاد شود، ذهن‌ها با داشته‌های قبلی خودشان می‌توانند به نتایجی برسند. خیلی از اشکال‌تراشی‌های ما در این گونه مسائل ریشه در سنت معصومین ندارد.
لسانی فشارکی اظهار کرد: باید به دنبال رشد و ارتقای هرچه بیشتر بود و اینکه کارها را چگونه می‌شود با وضعیت فعلی تطبیق کرد و سر و سامان داد. یکی از عظمت‌های پیامبر(ص) و روش و منشی که جهت اجرای دعوت خودشان داشتند این بود که پیامبر اکرم(ص) کاشف صفر بود؛ صفر ناچیز نیست و درست است که عدد نیست اما از بسیاری از عددها بزرگتر است و از تمام اعداد منفی بزرگتر است؛ به این معنا که کسی یا کسانی که می‌خواهند منفی نباشند و مثبت عمل کنند، پیامبر(ص) برای این ارزش قائل می‌شد.
وی عنوان کرد: با قبول و پذیرش زمینه‌هایی که هرچند صفر هستند، باید این وضعیت را پذیرفت و با ارتقای کمی و کیفی آموزش و پژوهش آموزش عالی قرآنی به این سمت رفت که همین صفرها را کنار عدد نشاند و انشاء الله به سکوهای افتخارآمیز بتوانیم منتقل شویم.
http://iqna.ir/fa/news/2920393/لزوم-خروج-برنامه‌های-قرآنی-از-انحصار-به-حفظ-و-قرائت
