سیدمحمدباقر بن مهدی نحوی اصفهانی
وی از آقا شیخ محمّد رضا نجفی، آخوند فشارکی و حاج میرزا ابوالحسن بروجردی اجازه داشته
سیّدمحمّدباقر نحوی بن سیّدمهدی بن آقامحمّدحسن مجتهد بن سیّدمحمّدتقی مستجاب الدّعوه، عالم فاضل و مجتهد زاهد قرن چهاردهم در اصفهان می‌باشد.
فهرست مندرجات
۱ - معرفی اجمالی
۲ - اجازه روایت
۳ - وفات
۴ - پانویس
۵ - منبع
معرفی اجمالی
[ویرایش]
سیّدمحمّدباقر نحوی بن سیّدمهدی بن آقامحمّدحسن مجتهد بن سیّدمحمّدتقی مستجاب الدّعوه، عالم فاضل و مجتهد زاهد. در سال ۱۳۰۳ق در اصفهان متولّد شد و نزد علمای این شهر همچون میرزا ابوالحسن بروجردی، سیّد ابوالقاسم دهکردی، میرزا احمد مدرس، شیخ احمد بیدآبادی، آقاسیّدمحمّدباقر درچه‌ای، شیخ محمّدرضا نجفی، ملّامحمّدحسینفشارکی، شیخ علی مدرس یزدی، آخوند ملامحمد کاشانی و سیدمحمد مدرس نجف‌آبادی تحصیل نموده و به اجتهاد نائل آمد و سپس به ترویج دین و اقامه جماعت (در مسجد بازار کفاش‌ها و مسجد میرزا باقر) مشغول شد.
اجازه روایت
[ویرایش]
وی از آقا شیخ محمّد رضا نجفی، آخوند فشارکی و حاج میرزا ابوالحسن بروجردی اجازه داشته و تاریخ اجازه مرحوم بروجردی ماه رجب سال ۱۳۴۷ق بوده است.
وفات
[ویرایش]
او عمری را به زهد و قناعت گذرانیده و سرانجام در پنج شنبه ۵ جمادی الاوّل ۱۳۵۰ق بر اثر سکته وفات یافته و در تکیه خاندان مهدوی در تخت فولاد مدفون
گردید.
وی مفتخر به دامادی عالم فاضل ادیب آقا‌کمال‌الدّین خوانساری بوده و مرحوم خوانساری مادّه تاریخ او را چنین سروده‌اند:
آن سمیّ حضرت باقر که بود ••••• نحوی عصرش فصیح و هم بلیغ
سال فوتش را اگر پرسی ز من ••••• گویمت: «ای حیف از او با ای دریغ»
پانویس
[ویرایش]
| ۱. | ↑ مهدوی، سیدمصلح‌الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص۱۰۳. |
| ۲. | ↑ مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۴۹۰-۴۹۱. |
| ۳. | ↑ مهدوی، سیدمصلح‌الدین، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج۲، ص۲۹۸. |
| ۴. | ↑ خلیلیان، حمید و اصغر منتظرالقائم، بوستان فضیلت، ص۵۱-۴۹. |
منبع
[ویرایش]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۱۳۸-۱۳۹.
http://wikifeqh.ir/%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%A8%D8%A7%D9%82%D8%B1_%D8%A8%D9%86_%D9%85%D9%87%D8%AF%DB%8C_%D9%86%D8%AD%D9%88%DB%8C_%D8%A7%D8%B5%D9%81%D9%87%D8%A7%D9%86%DB%8C?hilight=%D9%81%D8%B4%D8%A7%D8%B1%DA%A9
