بررسی وضعیت واحد پذیرش بیمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی شیراز: سال 1377
دوشنبه, ۲۳ مهر ۱۳۹۷، ۰۴:۲۵ ق.ظ
استاد راهنما: محمد فشارکی
بیمارستان به عنوان مهمترین مرکز ارائه دهنده خدمات بهداشتی درمانی، از گذشته همواره مورد توجه و عنایت خاصی قرار داشته است . بدنبال رشد سریع و روزافزون علوم و تکنولوژی به ویژه در علوم پزشکی و پیرایش نیاز مبرم به ارتقاء سطح کیفیت خدمات بهداشتی درمانی بیش از هر زمان دیگر احساس میشود. بدین منظور برنامهریزی و سرمایهگذاری در مراکز بهداشتی درمانی از جمله بیمارستانها امری است که نیاز به فعالیتهای وسیع سرمایهگذاری در مراکز بهداشتی درمانی از جمله بیمارستانها امری است که نیاز به فعالیتهای وسیع و گستردهای دارد در این راستا یکی از واحدهای مهم بیمارستانی که باید به سازماندهی و مدیریت آن توجه شود واحد پزیرش است . این واحد از جایگاه ویژهای در بیمارستانها برخوردار بوده و از نقطهنظر ارزشیابی بیمارستان مهمترین بخش آن را تشکیل میدهد. در این پژوهش وضعیت واحد پذیرش در بیمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی وخدمات بهداشتی درمانی شیراز با روش توصیفی مورد بررسی قرار گرفت ، جامعه پژوهش شامل 9 واحد پذیرش بستری و 6 واحد پذیرش سرپایی (درمانگاه، اورژانس) بوده است . دادههای پژوهش از طریق مصاحبه با مسئولین واحدهای پذیرش سرپایی اورژانس با کمبود نیروی تحصیل کرده مواجه بوده که باید در امر استخدام و به کارگیری فارغالتحصیلان این رشته توجه لازم مبذول گردد، همچنین اکثر مسئولین واحدهای پذیرش بستری از تخصص لازم برخوردار نبودهاند. واحدهای پذیرش سرپایی با کمبود فضای فیزیکی مواجه بودهاند. همچنین این پژوهش نشان میدهد که واحدهای پذیرش بستری مورد مطالعه از تجهیرات و امکانات مناسب برخوردار نبوده و واحدهای پذیرش سرپایی اوراژنس فاقد برخی از تجهیزات لازم بودهاند. اکثر واحدهای پذیرش سرپایی درمانگاه و همه واحدهای پذیرش بستری برخی از وظائف کلی این واحد را که جزء عملکردهای اصلی واحد مربوط بوده است ، انجام نمیداند. در ضمن واحد پذیرش صرفا در روند بستری شده بیماران نقش داشته و هیچگونه وظیفهای در روند ترخیص و انتقال بیماران بر عهد نداشته است . بر اساس یافتههای فوق پیشنهاداتی جهت کاربرد یافتهها و وضعیت بهتر واحدهای پذیرش به همراه پیشنهاداتی جهت انجام پژوهشهای بعدی ارائه شده است .
کد نوشتار : 25867
https://ganj-old.irandoc.ac.ir/articles/10822