ارزیابی میزان آسیب پذیری معابر شهری و شبکه های ارتباطی منطقه ده شهرداری تهران بر اساس اصول پدافند غیر عامل و با استفاده از روش کارور
4- جلالی فراهانی، غلامرضا؛ هاشمی فشارکی، سید جواد (1387): نقش عنصر دفاع در شهر سازی، سوّمین کنفرانس بین المللی مدیریت بحران جامع تهران.
http://jopg.iaularestan.ac.ir/article_513160.html
ارزیابی میزان آسیب پذیری معابر شهری و شبکههای ارتباطی منطقه ده شهرداری تهران بر اساس اصول پدافند غیر عامل و با استفاده از روش کارور
ارزیابی میزان آسیب پذیری معابر شهری و شبکههای ارتباطی منطقه ده شهرداری تهران بر اساس اصول پدافند غیر عامل و با استفاده از روش کارور
مقاله 7، دوره 7، شماره 26، زمستان 1393، صفحه 99-120 اصل مقاله (1.73 MB)نوع مقاله: علمی پژوهشی وزارت علومنویسندگانمحسن رنجبر* 1؛ مریم حمزه نیسانی21دانشیار، گروه جغرافیای دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهر ری2کارشناسی ارشد ژئومورفولوژی دانشگاه آزاد اسلامی شهر ریچکیدهراههای ارتباطی یکی از مهمترین عناصر در افزایش یا کاهش آسیب پذیری یک شهر است تعدد مسیرهای دسترسی شهر بر کاهش میزان آسیب پذیری و کاهش تلفات تأثیر به سزایی خواهد داشت این پژوهش بر آن است تا با استفاده از آمار و اطلاعات موجود در خصوص میزان آسیب پذیری معابر شهری از منظر پدافند غیر عامل منطقه 01 شهرداری تهران به کنکاش در ارتباط با سطح آسیب پذیری بافت شهری به تناسب سلسله مراتب شبکه معابر در ارتباط با زلزله از دیدگاه پدافند غیر عامل بپردازد. روش جمع آوری اطلاعات عمدت ا کتابخانهای و با توّجه به نوع پژوهش از مطالعات میدانی ) مصاحبه ( نیز استفاده شده است. در این مقاله از روش ماتریسی برای بررسی انطباق مکانی منطقه 01 شهرداری تهران با اصول پدافند غیر عامل استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان دهنده عدم رعایت اصول پدافند غیر عامل در منطقه ده شهرداری تهران است . به این طریق میتوان اقدامهای پیشگیرانه را قبل از وقوع بحران برای کاهش آسیبهای جانی و مالی در مهمترین معابر شهر، جایی که این تلفات از بقیه نقاط شهر بیشتر است، انجام داد .کلیدواژههاپدافند غیر عامل؛ زلزله؛ منطقه 01 شهرداری تهران؛ معابر شهریمراجع
1- احمرلوئی، محمد حسین، (1389): پدافند غیر عامل در جنگهای نوین (ش. م. ه)، دانشکده فارابی، تهران.
2- اصغری ا، پرهیزکارا، قدیری م، (1381): کاربرد برنامه ریزی شهری به منظور کاهش خسارات ناشی از زلزله با استفاده از GIS مطالعه موردی، منطقه 17 شهرداری تهران، مؤسسه جغرافیا ص 78-63.
3- بیدی، علی اصغر، (1389): اصول و مبانی پدافند غیرعامل در امنیت ملّی، دانشکده فارابی، تهران.
4- جلالی فراهانی، غلامرضا؛ هاشمی فشارکی، سید جواد (1387): نقش عنصر دفاع در شهر سازی، سوّمین کنفرانس بین المللی مدیریت بحران جامع تهران.
5- حسینی امینی، حسن، (1390): تحلیل کارکرد مکانی شهرک اداری شهریار براساس اصول پدافند غیرعامل، فصلنامه پدافند غیر عامل، دانشگاه امام حسین(ع)، شماره پیاپی، 11.
6- حمیدی م، (1371): بررسی آسیب پذیری قطعات شهری در مقابل بلایای طبیعی، انتشارات مؤسسه بین المللی زلزله شناسی، تهران
7- فرد رو .م (1387): رویکرد تئاتری در دفاع غیر عامل: انتشارات عباسی.
8- دایی نژاد، ف- امین زاده ب، (1385): اصول و دستور العمل طراحی و تجهیز مناطق مسکونی و فضای باز از منظر پدافند غیرعامل، مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن.
9- زیاری، کرامت ا...(1380) : "برنامه ریزی پدافند و پناهگاه شهری"، نشریه صفه، شماره 32، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
10- عزیزی م .م. (1383): نقش برنامه ریزی شهری در کاهش خطر و خسارات زلزله (بم)، دانشگاه تهران.
11- مدیری م، (1389): الزامات مکانیابی شهری وارائه الگوی بهینه دفاع غیرعامل، رساله دوره دکترا، دانشگاه تهران.
12- موحدی نیا، جعفر، ( 1386): اصول و مبانی پدافند غیر عامل، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران.
13- نباتی، عزت ا...، ( 1388): مبانی پدافند غیرعامل، دانشکده فارابی، تهران.
14- نیازی تبار، حسن، (1387): NBC آسیب شناسی پدافند غیر عامل در برابر اقدامات، نشریه نگرش راهبردی، شماره 92.
15- ویسه ی، (1378): نگرش بر مطالعات شهری و برنامه ریزی شهری در مناطق زلزله خیز، انتشارات موسسه بین المللی زلزله شناسی، تهران.
ایمیل مجله: luniv_jopg@yahoo.com
یا rezaali@ut.ac.ir
http://jopg.iaularestan.ac.ir/article_513160.html
http://jopg.iaularestan.ac.ir/article_513160.html