روانکاوی نمادها در داستان ضحاک
دکترمحمد فشارکی
https://www.magiran.com/paper/1191421گ
روانکاوی نمادها در داستان ضحاک
نویسنده:
محمد فشارکی ، خسرو محمودی
چکیده:
بر اساس روایت شاهنامه، ضحاک، اسطوره بدی مطلق است و داستان او که از شگفت انگیز ترین و پرمایه ترین داستان های شاهنامه است، شرح چیرگی و سلطه سیاهی و بیداد است بر روشنایی و داد که هزار سال طول کشید.
در داستان ضحاک، دقایقی وجود دارد که هم با دیدگاه های روان شناسان و معبرانی بزرگ چون فروید، یونگ، ابن سیرین و... مطابقت دارد و هم با جهان نمادین و اساطیری ایران. این داستان، جزو داستان هایی است که برخوردار از بن مایه های اساطیری در اوستاست.
نگارنده در این مقاله کوشیده است با مشخص کردن نمادها و سمبل ها در این داستان، آنها را از دیدگاه اسطوره شناسی و روان کاوی مورد نقد و بررسی قرار دهد و از آنجا که این دو نوع نقد به گونه ای با هم پیوند دارند به مفاهیمی چون توتم، تابو و ضمیر ناخودآگاه نیز توجه شده است.
کلیدواژگان:
ضحاک ، اسطوره ، نماد ، روان کاوی ، نقد و داستان
زبان:
فارسی
انتشار در:
فصلنامه زیبایی شناسی ادبی، سال سوم شماره ۹ (پاییز۱۳۹۰)
صفحه:
۱
فصلنامه زیبایی شناسی ادبی
Journal of Literary Aesthetics
فصلنامه پژوهشی ادبی
ISSN: 1735-837X
این نشریه تا سال ۸۸ با نام زبان و ادبیات فارسی چاپ شده است و همچنین این مجله دوباره تغییر نام داشته که از سال ۸۸ تا سال ۹۱ با نام فصلنامه اندیشه های ادبی منتشر شده است.
صاحب امتیاز:
دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک
مدیر مسئول:
دکتر محمدرضا قاری
سردبیر:
دکتر محمدرضا زمان احمدی
https://www.magiran.com/paper/1191421