تاثیر داروی Selegiline بر محور هیپوفیز - گناد و تغییرات بافتی بیضه در موش های صحرایی نر بالغ
،دکتر مهرآفرین فشارکی
https://www.magiran.com/paper/258883
تاثیر داروی Selegiline بر محور هیپوفیز - گناد و تغییرات بافتی بیضه در موش های صحرایی نر بالغ
نویسنده:
مختار مختاری ، مهرآفرین فشارکی ، نادیا مکاریان
پیام:
چکیده:
داروی Selegiline یک مهار کننده آنزیم مونوآمینو اکسیداز (MAO) از نوع B است. با توجه به اهمیتی که این دارو در درمان بیماری های عصبی مانند پارکینسون،آلزایمر و افسردگی دارد و نقش گسترده آن در درمان بیماری ها، اثرات جانبی این دارو بر محورهای آندوکرینی بدن بسیار مهم است.در این مطالعه اثر داروی Selegiline بر محور هیپوفیز - گناد و روند اسپرماتوژنز به منظور ارزیابی عملکرد بیضه مورد بررسی قرار گرفته است.
حیوانات مورد استفاده ۳۲ سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد wistar بودند که به چهار گروه ۸ تایی در قالب گروه های تجربی و کنترل تقسیم شدند. دارو با مقادیر (mg/kg.B.W) ۱۵، ۱۰، ۵ به گروه های تجربی (B.C.D) به مدت سی روز خورانده شد.حیوانات گروه کنترل (A) فقط سرم فیزیولوژی دریافت کردند. از تمام گروه ها در پایان روز سی ام ۸ ساعت بعد از آخرین وعده دارویی،خونگیری به عمل آمد و از نمونه های خونی جمع آوری شده برای اندازه گیری غلظت سرمی هورمون های LH، FSH و تستوسترون استفاده شد.همچنین درپایان سی روز بیضه ها خارج شدند وپس از تهیه مقاطع بافتی ورنگ آمیزی، تغییرات بافتی بیضه نیز بین گروه های تجربی و کنترل بررسی شد. نتایج بدست آمده با استفاده ازآزمون ANOVA و دانکن ارزیابی شدند.
نتایج نشان داد مصرف دارو با مقادیر ذکر شده در پایان روز سی ام باعث افزایش معنی داری در غلظت سرمی LH در گروه های تجربی نسبت به گروه کنترل می شود. اختلاف معنی داری در میزان هورمون FSH بین گروه های تجربی و کنترل مشاهده نشد. غلظت سرمی هورمون تستوسترون در پایان روز سی ام کاهش معنی داری نسبت به گروه کنترل نشان داد. با توجه به نتایج حاصله از این مطالعه و مطالعات سایر محققین احتمالا Selegiline در طی دوره سی روزه از طریق افزایش در میزان LH اثرات کاهشی در فعالیت گیرنده های سلولهای بینابینی بوجود می آورد. و منجر به کاهش فعالیت بیضه ها برای ترشح تستوسترون می شود. همچنین احتمالا Selegiline به عنوان یک مهار کننده آنزیم مونوآمینواکسیداز (MAO) نوع B باعث افزایش غلظت دوپامین ازناحیه Striatum مغزی شده ومنجر به کاهش ترشح پرولاکتین میشود. کاهش ترشح پرولاکتین اثرات LH را بر سلول های بینابینی کاهش می دهد و باعث کاهش میزان تستوسترون می گردد. نتایج حاصله از مطالعات بافتی بیضه نشان می دهد که کاهش تراکم اسپرمها در لوله های منی ساز (الیگواسپرمی)، کاهش سلولهای بینابینی و نقص در زنجیره اسپرماتوژنز را نیز بوجود می آورد.
نتیجه کلی اینکه Selegiline در این دوره زمانی اسپرماتوژنز را کاهش می دهد و این عمل وابسته به مقدار داروی دریافتی است.
کلیدواژگان:
اسپرم سازی ، سلژلین ، موش ، هیپوفیز ، گناد
زبان:
فارسی
انتشار در:
مجله پزشکی بالینی ابن سینا، سال دوازدهم شماره ۱ (پیاپی ۳۵، بهار ۱۳۸۴)
صفحه:
۵۸
مجله پزشکی بالینی ابن سینا
Avicenna Journal of Clinical Medicine
فصلنامه پزشکی
ISSN: 2588-722X eISSN: 2588-7238
این مجله تا شماره پاییز ۹۶ با نام مجله دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی همدان منتشر شده است.
صاحب امتیاز:
دانشگاه علوم پزشکی همدان
مدیر مسئول:
دکتر سید حبیب الله موسوی بهار
سردبیر:
دکتر سید حمید هاشمی
https://www.magiran.com/paper/258883