تصحیح و تحشیه‌ی «بیان الاسرار» شیخ حسین زاهدی - پایان نامه کارشناسی ارشد
استاد راهنما: دکتر محسن محمدی فشارکی
https://ganj.irandoc.ac.ir/#/articles/e2c5ca36569655e743e97a3b7fa4dbbe
تصحیح و تحشیه‌ی «بیان الاسرار» شیخ حسین زاهدی
پارسای داخل کشور
کارشناسی ارشد
1389
موضوع: ادبیات فارسی
رشته: زبان و ادبیات فارسی
پدیدآور: مریم انصاری استاد راهنما: محسن محمدی فشارکی استاد مشاور: اسحاق طغیانی
دانشگاه اصفهان، دانشکده ادبیات و علوم انسانی
بیان الاسرار شیخ حسین زاهدی مشهدی شرح و ترجمه فارسی چهل باب از ابواب صدگانه مصباح الشریعه و مفتاح الحقیقه ،منسوب به امام جعفر صادق(ع)است. مصباح الشریعه مشتمل بر صد باب در معارف و مواعظ و اخلاق و آدابی است که برای سالکان راه دین مفید است.بنابر گفته شیخ حسین زاهدی در دیباچه نسخه،شیخ زین الدین مشهور به شهید ثانی توفیق تألیف آن را یافته است اما بنابر دلایلی این گفته رد شده است.از سلسله النسب صفویه(اثر دیگر شیخ حسین زاهدی) چنین بر می آید که وی از بازماندگان شیخ ابراهیم زاهد گیلانی،عارف مشهور قرن هفتم بوده و پس از فتح قندهار در سال 1059ه.ق(یک سال قبل از اتمام بیان الاسرار)وارد دربار شاه عباس دوم شده و تا زمان شاه اسماعیل نیز زنده بوده است.چهل باب شرح شده توسط شارح عبارتنداز:«معرفت،رضا،افتتاح الصلوه،صوم،حج،جهاد،ریاضت،اقتدا،توبه،ذکر،عزلت،صمت،نوم،زهد،تقوی،صدق،ورع،اخلاص،توکل،تفویض،یقین،حب الله،محب فی الله،شوق،راحت،حسن خلق،غض البصر،تکلف،اخذ وعطا،حزن،بر والدین،آفت علما،معرفت جهل،مدح و ذم،طمع،فساد،وسوسه ،صفت دنیا،حسد،خوف و رجا،حقیقت عبودیت».شیوه شرح وی که اولین و قدیمی ترین شرح مصباح الشریعه است بدین گونه است که نخست متن حدیث را می آورد و سپس با سربند «شرح»به ترجمه آن می پردازد.در ادامه با ذکر کلمه«بیان» و درموارد متعددی «فصل»به شرح و گزارش حدیث به روش عرفا پرداخته و روایات دینی و داستانهای صوفیه را با استناد به آیات و احادیث واشعار،به عنوان شاهد و تأییدی بر گفته خود آورده است.از این اثر پنج نسخه بدست آمده است.در این رساله،کتاب بیان الاسرار را به شیوه التقاطی تصحیح و احیا نموده و در مقدمه اثر به معرفی مولف،آثار،شیوه تصحیح و...پرداخته ایم.در پایان نیز تعلیقات لازم مانند مأخذ آیات و احادیث و اشعار و...را آورده ایم.امید که مورد قبول صاحب نظر گردد.
https://ganj.irandoc.ac.ir/#/articles/e2c5ca36569655e743e97a3b7fa4dbbe
«پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران» (ایرانداک) بر پایه گاه‌شمار و همچنین نخستین سند در این زمینه، در یکم مهر ماه سال ۱۳۴۷ با نام فارسی «مرکز اسناد ایران» در برابر نام انگلیسی «Iranian Documentation Center» پایه‌گذاری شد و پیش از نام کنونی، با نام «مرکز مدارک علمی ایران» در سال ۱۳۵۰، «مرکز اطلاعات و مدارک علمی ایران» در سال ۱۳۷۰، و «پژوهشگاه اطلاعات و مدارک علمی ایران» در سال ۱۳۸۴ نیز خوانده شد. پژوهشگاه با نام کوتاه «ایرانداک» شناخته می‌شود. «داک»، کوته‌نوشت «doc» در «documentation» و در زبان فارسی به‌معنای «تکیه‌گاه» و «چوبی است که دیوار و در را بر آن محکم سازند». نام نمادین ایرانداک، «گنج دانش» است و شعار آن، «به از گنج دانش به گیتی کجاست». مأموریت بنیادین ایرانداک بر پایه اساس‌نامه و برنامه استراتژیک آن؛ پژوهش، مدیریت اطلاعات علم و فناوری، آموزش، همکاری‌های پژوهشی و اطلاع‌رسانی، و پشتیبانی از سیاست‌گذاری علم و فناوری است که در سازمانی وابسته به وزارت علوم، تحقیقات، و فناوری و زیر نظر هیئت امنا انجام می‌شود.
