26 جمادیالاولی 1355؛ رحلت میرزای نائینی؛ محقق کبیر و فقیه شهیر
او همچنین در درس آیات عظام سیدمحمد طباطبایى فشارکی و سیداسماعیل صدر حضور یافت و در نجف به حلقه ی درس ملاحسینقلی همدانی پیوست.
https://www.imna.ir/news/28532/
۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۰ - ۰۹:۲۵
26 جمادیالاولی 1355؛ رحلت میرزای نائینی؛ محقق کبیر و فقیه شهیر
خبرگزاری ایمنا: آیتالله العظمی میرزامحمدحسین نائینی در چنین روزی از سال 1355 هجری قمری دار فانی را وداع گفت. ایشان با حضور خود، نهضت مردمی مشروطه را تأیید کرد و کتاب "تنبیه الامه" را در بحران انقلاب مشروطه به زبان فارسی نوشت که دربارهی انواع استبداد و حکومتهای خودکامهی شاهان مستبد و همچنین وظایف علما و فقها در قبال دین و اوضاع ایران در دوران قاجاریه است.
● مورخان؛ سالروز درگذشت ابوالفضل احمد بن ابی طاهر طیفور بغدادی معروف به ابن طیفور؛ ادیب و کاتب عرب و ایرانیالاصل (280 هجری قمری)، تگودار احمد؛ ایلخان مسلمان مغول (683 هجری قمری)، میرزامحمدحسین نائینی؛ مرجع و زعیم حوزهی علمیه و مجاهد دوران مشروطه (1355 هجری قمری) و آیتالله سیدرضا صدر؛ عالم و فقیه معاصر (1415 هجری قمری) را در تاریخ بیست و ششم جمادیالاولی ذکر نمودهاند.
● 26 جمادیالاولی 280 هجری:
درگذشت ابن طیفور شاعر و نویسندهی ایرانیالاصل در چنین روزی از سال 280 هجری قمری رخ داد.
ابوالفضل احمد بن ابی طاهر طیفور بغدادی معروف به ابن طیفور؛ ادیب و کاتب عرب و ایرانیالاصل و اهل خراسان، در سال 204 ق همزمان با ورود مأمون عباسی به بغداد متولد شد و بعد از گذراندن دورهی مکتب، در بازار کتابفروشان بغداد به کتابت مشغول شد.
ابن طیفور در بازار کتابفروشان با بسیاری از مشاهیر علم و ادب آشنا شد و از محضر آنها دانش آموخت. از آنجا که ابن طیفور، اهل ذوق و فهم بود، در سایهی دانش گسترده و طبع لطیف خود، شعر نیز میسرود و از این جهت، شهرت بسیار یافت.
ابن طیفور در آثار منظومش میراث کهن ادبی را گرد آورد و آن را با دیدگاه انتقادی خود آراسته است. ابن طیفور بدون استفاده از هرگونه صفت ادبی و بسیار ساده و روان مینوشت و از الفاظ غریب بهکار نمیبرد. همچنین در اشعارش وزنها سبک و کوتاهند و مضامین کهن بهندرت دیده میشود.
ابن طیفور اشعاری واقعگرایانه و مطابق احوال عامه سروده و در هر دو مقولهی نویسندگی و شاعری آثاری ارزشمند ـ نزدیک به 50 کتاب ـ از خود بهجای گذاشته است. ابن طیفور سرانجام در 26 جمادیالاولی سال 280 هجری قمری در سن 76 سالگی در بغداد وفات یافت و در مقبرهی بابالشام آن شهر مدفون گشت.
برخی از آثار ابن طیفور عبارتند از:
المنثور والمنظوم - المؤلفین - اخبار بشار بن برد و اختبار شعره - اخبار مروان و آل مروان - الجواهر - الهدایا - السرقات - القابالشعرا - المعروفین منالانبیاء - فضلالعرب علیالعجم - مرثیة هرمز بن کسری بن انوشروان - المصلح والوزیرالمعین - تاریخ بغداد.
● 26 جمادیالاولی 683 هجری:
قتل تگودار احمد ایلخان مسلمان مغول در چنین روزی از سال 683 هجری قمری رخ داد.
تگودار پس از به سلطنت رسیدن در سال 681 ق، بر اثر معاشرت با مسلمانان به دین اسلام درآمد و خود را سلطان احمد خواند. تگودار چون متدین به دین اسلام بود، با پادشاه مصر صلح کرد، اما ارغون و دیگر شاهزادگان مغول، این امر را بهانه ساخته، توطئهای علیه تگودار به راه انداختند و سر به طغیان برداشتند.
این توطئه با شکست ارغون پایان یافت ولی چون تگودار هنوز از ارغون بیم داشت وی را به خدمت خواست و نوازش کرده و به حکومت خراسان بازگردانید. ارغون از پای ننشست و به کمک امرای مغول، در شبی که سلطان مست بود به اردوی او ریختند و قصد جان او کردند.
در این ماجرا تگودار احمد از مهلکه جان سالم به در برد و به آذربایجان گریخت. او در حین فرار دستگیر شد و به امر ارغونخان در 26 جمادیالاولی سال 683 هجری قمری، ستون فقرات او را شکسته و بدینترتیب او را به قتل رساندند، زیرا طبق رسوم مغول، شاهزادگان را میبایست بدون اینکه خونشان ریخته شود اعدام نمایند.
● 26 جمادیالاولی 1355 هجری:
رحلت محقق کبیر و فقیه شهیر آیتالله العظمی میرزامحمدحسین نائینی مرجع و زعیم حوزهی علمیه و مجاهد دوران مشروطه در چنین روزی از سال 1355 هجری قمری رخ داد.
آیتالله میرزامحمدحسین نائینی در سال 1277 ق در شهر نائین به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایى حوزوی خود را در زادگاه خویش گذراند و در هفده سالگی به شهر اصفهان هجرت کرد و سپس در سال 1303 ق به عراق رفت.
میرزای نائینی در آغاز ورود به عتبات، پس از زیارت بارگاه ملکوتی امام علی (ع) راهی سامرا شد و در محضر درس مرجع کبیر و فقیه جلیل، میرزامحمدحسن شیرازی حاضر گردید. او همچنین در درس آیات عظام سیدمحمد طباطبایى فشارکی و سیداسماعیل صدر حضور یافت و در نجف به حلقهی درس ملاحسینقلی همدانی پیوست.
پس از مدتی، میرزای نائینی در کنار تدریس، در جلسهی علمی آخوند خراسانی حاضر شد و از محرمان اسرار وی گردید. میرزا با مقام والای علمی، سیاسی و معنوی خود، شاگردان فاضل و آگاهی را به عالم اسلام عرضه کرد که از آن جمله حضرات آیات: سیدمحسن طباطبایى حکیم، سیدجمالالدین گلپایگانی، سیدمحمدحجت کوهکمرهای، سیدمحمدهادی میلانی، شیخ محمدتقی آملی، سیدابوالقاسم خویى، علامهی طباطبایى، میرزاهاشم آملی و دهها تن دیگر، از پرورشیافتگان درس مکتب این عالم برجسته میباشند.
ایشان همچنین با حضور خود، نهضت مردمی مشروطه در ایران را تأیید کرد. آیتالله نائینی کتاب "تنبیه الامه" را در بحران انقلاب مشروطه در سال 1327 ق به زبان فارسی نوشت که از سوی آیتالله مازندرانی و آیتالله آخوند خراسانی مورد تأیید قرار گرفت. این کتاب دربارهی انواع استبداد و حکومتهای خودکامهی شاهان مستبد و همچنین وظایف علما و فقها در قبال دین و اوضاع ایران در دوران قاجاریه نگاشته شده است.
سرانجام آیتالله میرزامحمدحسین نائینی پس از عمری تلاش و خدمت، در 26 جمادی الاولی سال 1355 هجری قمری در سن 78 سالگی به جوار رحمت ایزدی پیوست و پس از تشییعی باشکوه و اقامهی نماز توسط آیتالله سیدابوالحسن اصفهانی در کنار حرم مطهر حضرت علی (ع) به خاک سپرده شد.
● 26 جمادیالاولی 1415 هجری:
رحلت آیتالله سیدرضا صدر در چنین روزی از سال 1415 هجری قمری رخ داد.
آیتالله سیدرضا صدر در سال 1339 هجری قمری در بیت علم و تقوا و مرجعیت در مشهد مقدس به دنیا آمد. پدر ایشان، آیتالله العظمی سیدصدرالدین صدر، از علما و مراجع بزرگ زمان بود و پس از رحلت حاج شیخعبدالکریم حائری یزدی، ادارهی حوزهی علمیهی قم را بههمراه دو تن از مراجع عصر بر عهده گرفت.
ایشان همچنین برادر بزرگ امام موسی صدر، مرجع و رهبر بزرگ لبنان است. سیدرضا مقدمات و سطح را در مشهد فراگرفت و در 25 سالگی بههمراه پدر بزرگوارش به حوزهی قم عزیمت کرد. آیتالله صدر در قم از محضر آیات عظام سیدشهابالدین مرعشی نجفی، سیدمحمد محقق داماد، سیدحسن صدر، سیدمحمدحجت کوهکمرهای، سیدحسین بروجردی و حضرت امام خمینی (ره) استفاده برد و از چهل سالگی به تدریس دروس خارج پرداخت.
این عالم بزرگوار بر علوم معقول و منقول مانند تفسیر، حدیث، فقه، اصول، کلام، تاریخ، ادبیات عرب و عجم، حکمت، فلسفه، اخلاق و عرفان مسلط بود و با زبانهای فرانسه و انگلیسی نیز آشنایی داشت.
قدرت ضبط و حافظهاش شگرف و از ویژگیهایش، زهد، تعبد، تهجد، تواضع، صراحت لهجه، قلم زیبا و جذاب بود. همچنین "اجتهاد و تقلید"، "تفسیر سورهی حجرات"، "قرآنشناسی"، "بانوی کربلا" و دهها کتاب دیگر از آثار ارزشمند آن عالم ربانی میباشد.
آیتالله سیدرضا صدر سرانجام در 26 جمادیالاولی سال 1415 هجری قمری در سن 73 سالگی در تهران بدرود حیات گفت و پس از تشییعی باشکوه، در صحن مطهر حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد.
کد خبر 28532
https://www.imna.ir/news/28532/26-%D8%AC%D9%85%D8%A7%D8%AF%DB%8C-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%88%D9%84%DB%8C-1355-%D8%B1%D8%AD%D9%84%D8%AA-%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%B2%D8%A7%DB%8C-%D9%86%D8%A7%D8%A6%DB%8C%D9%86%DB%8C-%D9%85%D8%AD%D9%82%D9%82-%D9%83%D8%A8%D9%8A%D8%B1-%D9%88-%D9%81%D9%82%D9%8A%D9%87-%D8%B4%D9%87%D9%8A%D8%B1