عمل الصالح در بیان ایمان و تقوی - کتاب

• محمد کاظم شیرازی؛ آیت الله آقا محمود تهرانی رازی؛ آیت الله شیخ محمد حسن فشارکی؛ آیت الله سید محمد باقر

عمل الصالح در بیان ایمان و تقوی
مشخصات کتاب:
پدید آورنده : آیه الله سید عبدالحسین طیب
تحقیق و تصحیح : مهدی آقابابائی
ناشر : مرکز تحقیقات رایانه ای قائمیه اصفهان
عناوین اصلی کتاب شامل:
مقدمه؛ فهرست؛ مختصری از زندگینامه حضرت آیت الله طیب؛ مقدمه محقق؛ مقدمه مؤلف؛ مقصد اول: در ایمان؛ مقصد دوم: در تقوای ظاهر؛ مقصد سوم: در تقوای باطن؛ منابع و مآخذ

 

• مشخصات کتاب
• مقدمه
• فهرست
• مختصری از زندگینامه حضرت آیت الله طیب
• مقدمه محقق
• مقدمه مؤلف
• مقصد اول: در ایمان
  • امر اول در معنی ایمان و حقیقت آن:
  • امر دوم: فرق بین اسلام و ایمان
  • امر سوم: در بیان اموری که ایمان به آنها تحقق می یابد
  • امر چهارم: در مراتب و درجات ایمان
  • امر پنجم: در ارکان و دعائم ایمان
  • امر ششم: در صفات مؤمن
  • امر هفتم: در فضل مؤمن و فضیلت ایمان
• مقصد دوم: در تقوای ظاهر
  • اشاره
  • امر اول در معاصی کبیره و اقسام آن
    • اشاره
    • قسم اول: فرائض و واجباتی که ترک آنها گناه کبیره است:
      • 1)- نماز
      • 2)- زکات
      • 3)- خمس
      • 4)- روزه ماه رمضان
      • 5)- حج که بر هر کس مستطیع شود واجب است
        • اشاره
        • حج، و عمره. پنج واجب دارد:
          • اشاره
          • حج پانزده واجب دارد:
      • 6 و 7)- امر به معروف و نهی از منکر که ترکش گناه کبیره است
        • اشاره
        • عمده شرایط امر به معروف و نهی از منکر چهار چیز است:
    • قسم دوم از گناهان کبیره:
      • اشاره
      • دسته اول:
      • دسته دوم:
      • دسته سوم:
      • معاصی صغیره بسا به واسطه جهاتی کبیره می­شود:
      • کبیره بودن معصیت به یکی از چند چیز محقق می­شود:
  • امر دوم: در توبه و شرایط آن
    • اشاره
    • و- مشارطه، مراقبه، مرابطه، محاسبه:
    • ه- طریق تحصیل توبه:
    • آداب توبه نیز بسیار است:
    • توبه به سه شرط محقق می­شود:
      • اشاره
      • الف- وجوب توبه:
      • ب- وجوب قبول توبه بر خداوند:
      • ج- طریق توبه از اقسام معاصی:
    • حقوق الناس بر پنج قسم است:
      • 1)- حقوق مالی؛
      • 2)- حقوق عرضی،
      • 3)- حقوق جانی،
      • 4)- حق حریم
      • 5)- حق دینی،
• مقصد سوم: در تقوای باطن
  • اشاره
  • امر اول در قوای انسان:
    • اشاره
    • 1)- قوه شهویه:
    • 2)- قوه غضبیه:
    • 3)- قوه وهمیه:
    • 4)- قوه عاقله:
  • امر دوم در مبدأ و منشأ اخلاق نیک و بد:
  • امر سوم: در معالجات اخلاق رذیله:
  • امر چهارم: در بیان اخلاق رذیله و مفاسد آنها و بیان ضد آنها از اخلاق حمیده و فوائد و منافع آنها:
    • اشاره
    • الف: اخلاق رذیله که در طرف تفریط قوه واهمه است:
      • 1)- انواع جهل:
        • اشاره
        • جهل مرکب
        • جهل بسیط
      • 2)- ریب:
      • 3)- حیرت
    • ب- اخلاق رذیله که در طرف افراط قوه واهمه است.
      • 4)- جربزه، و آن عبارت از:
      • 5)- شرک
      • 6)- وسواس:
      • 7)- مکر و حیله و غدر و خدیعت،
    • ج- اخلاق رذیله که در طرف تفریط قوه غضبیه است:
      • 8)- جبن:
      • 9)- یأس از رحمت خدا و ایمن بودن از مکر و عذاب خدا،
      • 10)- صغر نفس
      • 11)- پستی همت
      • 12)- بی غیرتی و بی حمیتی،
      • 13)- عجله در کارها،
      • 14)- سوء ظن و بدگمانی نسبت به خدا و خلق،
    • د- اخلاق رذیله که در طرف افراط قوه غضبیه است
      • 15)- تهور و بی باکی، و آن عبارت از:
      • 16)- غیظ و غضب و آن عبارت از:
      • 17)- عنف و درشتی در گفتار و کردار،
      • 18)- بدخلقی و کج خلقی،
      • 19)- حقد و کینه و عداوت، و حقد عبارت از:
      • 20)- فحش و ایذاء،
      • 21)- عُجب و خودپسندی،
      • 22)- کبر،
      • 23)- افتخار و مباهات،
      • 24)- بغی، و آن عبارت از:
      • 25)- تزکیه نفس و خودستایی،
      • 26)- عصبیت، و آن عبارت از:
      • 27)- قساوت قلب و سخت دلی، و آن این است که:
    • ه- اخلاق رذیله که در طرف تفریط قوه شهویه است:
      • 29)- تنبلی و کاهلی و سستی،
      • 30)- فقر،
      • 28)- خمود، و آن عبارت از:
    • و- اخلاق رذیله که در طرف افراط قوه شهویه است:
      • 31)- حب دنیا،
      • 32)- حب مال،
      • 33)- حرص،
      • 34)- طمع، و آن عبارت از:
      • 35)- بخل،
      • 36)- خیانت،
      • 37)- فجور،
      • 38)- اجتناب نکردن از مال حرام،
      • 39)- بیهوده گویی و پرحرفی و تکلم کردن
    • ذ- اخلاق رذیله که منشأ آنها در قوه ای از قوای مزبور یا هر سه قوه است:
      • 41)- تحقیر و اهانت بندگان خدا،
      • 40)- حسد، و آن عبارت از:
      • 42)- ظلم و تعدی و ستم، و آن عبارت از:
      • 43)- ترک اعانت مسلمین و اهتمام در امور ایشان نداشتن،
      • 44)- تخوف وترسانیدن برادران دینی،
      • 45)- تفتیش و تجسس از عیوب مردم،
      • 46)- فاش کردن سر مردم،
      • 47)- شماتت کردن، و آن عبارت از اینست که:
      • 48)- مراء و جدال و خصومت و ستیزگی، و آن عبارت از:
      • 49)- سخریه و استهزاء و تقلید
      • 50)- حب جاه و شهرت،
      • 51)- ریاء، و آن عبارت از:
      • 52)- نفاق،
      • 53)- غرور،
      • 54)- طول امل و درازی آرزو،
      • 55)- وقاحت و بی شرمی،
      • 56)- حزن و اندوه،
      • 57)- بی اعتمادی به خدا،
      • 58)- کفران نعمت، و آن عبارت از:
      • 59)- جزع و بیتابی،
      • 60)- غفلت، و آن عبارت از:
      • 61)- بی رغبتی به کمالات و سعادت اخروی،
      • 62)- کراهت از خدا که موجب کفر است و ضد آن،
      • 63)- بعد و دوری و الفت نداشتن با مردم، و ضد آن،
      • 64)- سخط و انکار و اعتراض بر خدا،
      • 65)- جفا و بی وفایی،
      • 66)- عدم انقیاد و تسلیم،
      • 67)- طغیان و سرکشی، و ضد آن،

https://www.ghbook.ir/index.php?option=com_dbook&task=viewbook&book_id=10660&Itemid=167&lang=fa

عمل الصالح در بیان ایمان و تقوی

 

 

 

 

تعداد نتایج از صفحه 1 تا 69 : 1

---

• محمد کاظم شیرازی؛ آیت الله آقا محمود تهرانی رازی؛ آیت الله شیخ محمد حسن فشارکی؛ آیت الله سید محمد باقر
  (صفحه 5)

 

 

 

علمیه­ی قم گردید و حدود یک سال از محضر آیت الله شیخ عبدالکریم حائری کسب فیض نمود و سپس راهی نجف اشرف شد. در حوزه­ی علمیه نجف اشرف چندین سال از محضر درس بزرگانی چون: شیخ جواد بلاغی، علم کلام؛ 16. سید ابوتراب خوانساری، رجال و درایه الحدیث؛ آقا ضیاء الدین عراقی، بحث منجّزات مریض؛ شیخ محمد حسین اصفهانی معروف به کمپانی، خارج اصول؛ سید ابوالحسن اصفهانی، خارج فقه؛ آقا حسین معروف به بلند، اخوی آقای رجائی، در خارج اصول؛ حاج سید اسماعیل ریزی، خارج فقه خود را متعهد به تدریس و تبلیغ معارف اسلامی دانست.

ایشان در دوران فراگیری علوم اسلامی از بسیاری از عالمان دین و فقیهان نامدار شیعه «اجازه اجتهاد» گرفته بود، از آن جمله: آیت الله میرزا محمد حسین نائینی؛ آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی؛ آیت الله آقا ضیاءالدین عراقی؛ آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائری؛ آیت الله حاج آقا حسین قمی؛ آیت الله میرزا آقا اصطهباناتی؛ حضرت آیت الله محمد کاظم شیرازی؛ آیت الله آقا محمود تهرانی رازی؛ آیت الله شیخ محمد حسن فشارکی؛ آیت الله سید محمد باقر درچه­ای، و لذا به زادگاه خود، اصفهان، مراجعت نمود.

خود معظم له می­فرمایند:

مرحوم استاد، آیت الله نائینی، خیلی به گردن حقیر حق استادی دارند. من از درس این بزرگوار، خیلی استفاده بردم و نسبت به درس دیگر آقایان اساتید، از درس ایشان بهره بیشتری برده ام. هنگام اجازه اجتهاد، ایشان، می­خواستند از من امتحان [بگیرند] کنند یک سؤال برای من نوشتند که در مسأله (خلل نماز) بود من یک رساله­ای در این باب نوشتم. ایشان، خیلی پسندیده بودند.

در حوزه درس تعریف زیادی فرمودند.

https://www.ghbook.ir/index.php?name=%D8%B9%D9%85%D9%84%20%D8%A7%D9%84%D8%B5%D8%A7%D9%84%D8%AD%20%D8%AF%D8%B1%20%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D9%86%20%D8%A7%DB%8C%D9%85%D8%A7%D9%86%20%D9%88%20%D8%AA%D9%82%D9%88%DB%8C&option=com_dbook&task=readonline&book_id=10660&page=5&chkhashk=407F70E770&sword=%D9%81%D8%B4%D8%A7%D8%B1%DA%A9%DB%8C&tmpl=component&lang=fa