اهتمام به ورع در دستور العملی معنوی
در بین استادان این فقیه بزرگ همچون سید محمد فشارکی(ره)
لینک کوتاه:
این دستورالعمل از طریق ایت الله العظمی شیخ عبدالکریم حایری(ره) به ما رسیده است و از ان برمی اید که این دستور العمل و سیره عملی در بین استادان این فقیه بزرگ همچون سید محمد فشارکی(ره) و نیز نادره زمان حضرت ایت الله العظمی میرزا حسن شیرازی(ره) متداول بوده است و ان بزرگان بر طبق ان عمل می کردند و شاگردان خاص خود را به ان متوجه می ساخته اند.
چنانکه می دانید ایت الله شیخ عبدالکریم حایری(ره)، موسس حوزه علمیه قم و استاد حضرت امام خمینی(ره) و بسیاری از مراجع تقلید می باشد. و امروز حوزه علمیه قم دهها هزار محقق، دانشمند و نویسنده توانا را در خود جای داده است و اکثر مراجع بزرگوار تقلید شیعیان جهان در ان به سر می برند و وجود صدها مرکز علمی و تحقیقاتی در باب علوم و معارف اسلامی در شهر مقدس قم رونقی بسزا در پیشبرد اهداف دینی دارد و امروز از حوزه علمیه قم، این منبع علم به سراسر جهان برکات معنوی و علمی سرازیر می باشد و حوزه علمیه قم خورشید درخشانی است که پرتو ان بسیاری از نقاط جهان را روشن ساخته است.
این حوزه علمیه در حدود صد سال پیش توسط ان فقیه عالی مقام پایه گذاری شده است.
و دستور العملی که در این شماره می اوریم از ان چهره علم و عمل به ما رسیده است که بی شک ان بزرگوار از چهره های موفق در صحنه علم و عمل بوده است و دلیل اشکار ان هم تاسیس و پایه گذاری حوزه با عظمت و ماندگار قم می باشد.
از این روی این دستورالعمل با توجه به ریشه و اساس ان می تواند برای همه انسان هایی که برای یافتن رمز و راز موفقیت کوشش می کنند چراغ راه باشد و عمل ان می تواند انسان را به بالاترین مراحل کمال برساند.
و یاداور می شویم که این دستورالعمل معنوی در باب ورع و دوری از گناهان مربوط می شود به دورانی که شیخ عبدالکریم حایری(ره) به صورت طلبه ای جوان در شهر مقدس سامرا مشغول به تحصیل بوده است و از اساتید بزرگی همچون میرزای شیرازی(ره) و سید محمد فشارکی(ره) بهره مند بوده است و در ذیل این دستور العمل و زمینه ان از زبان خود ان بزرگوار اورده می شود.
من در دوران جوانی و تحصیل در شهر سامرا روزی در حمام بودم، اخوند ملافتحعلی سلطان ابادی، هم در حمام بود. ایشان کور بودند و کسی را نمی دیدند، من رفتم خدمتش و سلام کردم و خود را به عنوان برادر زاده اقای سید محمد فشارکی به ایشان معرفی کردم، ایشان در ضمن اظهار لطف، گفتند:
چه درسی می خوانی؟
گفتم: شرح لمعه و قوانین.
گفتند: نماز شب نیز می خوانی؟
گفتم: نه، چنین دستوری عم محترم نداده است.
سه مرتبه گفت: علیک بصلاه اللیل.
حرف ایشان در گوش من همواره تاثیر می کرد تا انکه بالاخره بعد از بیرون امدن از حمام یک سره به منزل ایشان رفتم که دستور ریاضت و ادمیت را از او بگیرم، چون معروف به سیر و سلوک و توجه الی الله تعالی بود. رفتم خدمتش و ایشان دستور ریاضت اربعین دادند. به خانه عم محترم که برگشتم، ایشان با بی تابی سوال کردند: کجا بودی؟و چرا ما و بچه ها را منتظر گذاشتی؟
من واقع امر را برای ایشان ذکر کردم، گفت:
افسوس این جوان را هم، اخوند ملافتحعلی از دست ما می گیرد. دیگر به دنبال تحصیل و ترقی نخواهد رفت.[1]
پسر جان من! این ریاضت اخوند برای پیرزن ها است. تو اگر اهل ریاضتی، بیا من دستوری به تو بدهم که ریاضت اهل علم و تحصیل باشد. شب، موقع خواب تسبیح را به دست بگیر و دود خود را روشن کن و مشغول کشیدن بشو و از اول صبح که از خواب بیدار شدی تا به حال که می خواهی بخوابی، حساب خودت را بکن که چه گناهی از تو سر زده است، همه را با تسبیح تعدا کن و پس از ان، از ته دل توبه کن و بنا بگذار که دیگر این گناه را انجام ندهی، تا چهل شب این عمل را انجام بده و شب چهلم اگر هر چه فکر کردی چیزی از دانه های تسبیح نیفتاد و هیچ گناهی نکرده بودی، جدا از ته دل خداوند متعال را شکر کن و پس از این بنا بگذار، سعی کنی هر عمل انجام می دهی برای خدا باشد و اقا هم(یعنی میرزای بزرگ استاد) هم مشغول این ریاضت یعنی دومی هست.
پی نوشت
[1] این برخورد مرحوم فشارکی ره هشداری است به معلمان اخلاق، که طلاب و دانشجویان را جوری تربیت کند که علاوه بر تهذیب اخلاق به تحصیل علم و ترقی علمی هم اهمیت بدهند و بی سواد نمانند.
اهتمام به ورع در دستور العملی معنوی
https://hawzah.net/fa/LifeStyle/View/71619/%D8%A7%D9%87%D8%AA%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%A8%D9%87-%D9%88%D8%B1%D8%B9-%D8%AF%D8%B1-%D8%AF%D8%B3%D8%AA%D9%88%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%85%D9%84%DB%8C-%D9%85%D8%B9%D9%86%D9%88%DB%8C?SearchText=%D9%81%D8%B4%D8%A7%D8%B1%D9%83%D9%8A
