گفتگویی دوستانه در گروه واتساپی اعضای یاس زیدشت طالقان
گفتگویی دوستانه در گروه واتساپی اعضای یاس زیدشت طالقان
بعد از 16 سال از بلاتکلیفی و عدم اطلاع رسانی و شفاف سازی از سوی امنای یاس زیدشت طالقان ، گروهی خود جوش توسط اعضا تشکیل و مطالبات خودر ا ابراز داشتند . متن زیر گفت وگوی یک عضو با یکی از اعضای امنا می باشد ، که ابعادی از موضوع را اشکار میکند :
***************************
سخن نخست : اقای مهندس مجید اشتری فر ؛ از امنا :
با توجه به وجود ساختار و ظرفیت ایجاد شده تحت عنوان شرکت گردشگری یاس زیدشت پیشنهاد من انتخاب یک هیئت مدیره موثر و عملیاتی با حضور اعضاء تازه نفس و دارای انگیزه بیشتر و سپس انتخاب یک مدیرعامل مدبر و پای کار است که در مقابل هیئت مدیره پاسخگو باشد.
حقوق دریافت کند و تمام وقت به دنبال انجام کار باشد و پیشنهادهای کارساز ارائه کند.
هیئت امناء نیز به نمایندگی اعضاء صرفا در نقش مجمع شرکت اقدام نماید نه در نقش هیئت عامل!
در چنین شرایطی اعضاء دارای انتظارات تعریف شده از هیئت مدیره و هیئت مدیره هم بر انجام وظایف مدیرعامل نظارت مستمر خواهند داشت.
لازمه چنین اقدامی تهیه یک دفتر کار برای شرکت و سپس اقدام در خصوص انتقال داراییها و تعهدات و بستانکاری و بدهکاری به شرکت و تبدیل داراییها به سهام و توزیع آن بین اعضاء بر اساس آوردهی آنها است.
بدیهی است در صورت توافق برای فروش یکجای زمین و وجود مشتری مناسب این راه کار نیز قابل انجام خواهد بود.
این پیشنهاد را قبلا تقدیم کردم
اعضاء محترم در انتخاب اعضاء جدید برای هیئت امنا که نقش مجمع شرکت را خواهد داشت قطعا اختیار خواهند داشت.
هیئت مدیره را نیز میتوانند بلاواسطه انتخاب کنند.
نظرات و راه کارها را میتوان در مجمع به رأی گذاشته و اعضای مجمع و هیئت مدیره را مکلف به اجرای مصوبات مجمع نمود
****************************************
سخن دوم : اقای دکتر ابوالحسنی ؛ از اعضا :
ٱقای مهندس اشتری فر سلام
پیشنهاد خوب و راهگشایی در انتهای فرمایشات دادید
اما سئوال این است:
(با توجه به مشکلات پیش ٱمده و عدم موفقیت مسیر ۱۶ سال گذشته)
۱- چگونه (بدون حضور و حمایت مادی و معنوی حد اکثری کلیه اعضا )هزینه های مورد نیازی که فرمودید( برای تهیه دفتر شرکت ، مدیرعامل و...) و اجرای برنامه ها ٱینده تامین میشود؟
۲-ٱیا منابع (پولی) در صندوق شرکت برای ادامه راه وجود دارد؟
۳- ٱیا ۱۳ نفر اولیه ( هیات امنا) که تصمیم به خرید زمین یا زمینهایی گرفتند و بعدا تعدادی به ٱن جمع اضافه شدند( مالکین) ، حاضرند همچنان هزینه ها را برای سرعت بخشیدن به اقداماتی که فرمودید بپردازند؟
۴- ٱیا اکثریت اعضا ( به قول شما خریداران) که در جریان تصمیمات و اقدامات طی سالیان گذشته نبوده (و محرم دانسته نشده اند!)و الان هم نقشی قائل نداشته باشند ، در ادامه را اقدامی صحیح است؟
۵- چه انتظاری از سایر اکثریت اعضا (خریداران) در حمایت از ادامه برنامه های( اقلیت مالک) میتوان داشت؟
۶- ٱیا انگیزه ای برای حمایت مادی و معنوی اکثریت اعضا( خریداران) وجود دارد؟
۷- هیات امنا یا هیات مدیره ( به قول جنابعالی مالکین) چه جوابی برای اکثریت اعضا ( که در جریان تصمیمات و مشکلات هیات امنا نیستند)در قبال مطالبات( قرارداد تحویل زمین در محدوده گردشگری)دارند؟
۸- ٱیا بهتر نیست( با توجه به مشکلات پیش ٱمده طی ۱۶ سال و ٱینده مبهم) تمام اعضا را مالک و سهامدار بدانیم و ٱنها را در تعیین سرنوشت زمینها و تعیین هیات مدیره سهیم و از ٱنها در ادامه راه به کمک و حمایت( مادی و معنوی) بطلبیم؟
منتظر پاسخ ها هستم
ارادتمند ابوالحسنی🌹
*****************************************
سخن سوم : جوابیه اقای مهندس مجید اشتری فر :
با سلام و ارادت خدمت دوست قدیمی جناب آقای ابوالحسنی عزیز،
در خصوص مقوله مالکیت، این توضیح لازم است که اصولاً از لحاظ شرعی و قانونی، عقد بیع واقع میگردد به ایجاب و قبول، یعنی اساس صیغه شرعی خرید و فروش این است: "فروختم، خریدم" که با پرداخت یک مبلغ، هر چند ناچیز تحقق می یابد.
از زمانی که قرارداد بیع منعقد می گردد، و قسمتی از ثمن معامله پرداخت میشود، خریدار مالک مورد معامله است مگر آنکه دو طرف به چیز دیگری توافق کرده باشند. مسئله دیگر در خصوص خرید و فروش، این است که اگر کسی مثلاً ملکی را میخواهد بخرد به ۱۰ میلیارد تومان، آیا به فروشنده میگوید بفرمایید این ۱۰ میلیارد را تمام و کمال بگیرید و لطفا قرارداد را امضا کنید، یا اینکه %۵۰ ، %٣۰ ، %۱۰ یا حتی ممکن است مبلغ کمتری را به عنوان قسمتی از ثمن معامله بپردازد و بقیه را توافق کنند که در طول زمان پرداخت شود، برای مثال آیا نمیتوانند توافق کنند بقیه ثمن معامله ظرف ۵ سال پرداخت شود؟ حال آیا اگر قسمت کوچکی از این ملک به شخص "الف" فروخته شود، "الف" میتواند ادعا کند که در باقیمانده املاک هم شریک و مالک است؟
در موضوع خرید اراضی موسوم به یاس زیدشت نیز همین اتفاق افتاده است. به این صورت که این اراضی شناسایی شد، توافقات با مالک به عمل آمد و قسمتی از توافقات، مکتوب شد ولی پول کافی برای پرداخت اولیه موجود نبود، در قرارداد بیع، پرداخت قسمتی از ثمن معامله یا مبلغ اولیه، نقش بسیار مهمی دارد و هیأت امنا تشخیص داده بودند میبایست تا قبل از آبگیری سدّ طالقان معاملات به انجام برسد چون ممکن بود قیمت اراضی در کل طالقان پس از آبگیری سد صعود کند، پس زمان خیلی اهمیت داشت (حتی این اتفاق هم افتاد که قطعه زمینی با مرحوم غرقی توافق شد که به نظرم مبلغ ۴۵۰ میلیون تومان (اسناد را در دسترس ندارم) خریداری شود - خوب توجه کنید - نه قول و قراری مکتوب شده بود و نه قراردادی نوشته بودیم، فردای آن روز، مرحوم غرقی (فروشنده) به دفتر فاطمی (خانه تیمی) آمدند و با فروتنی گفتند که حاضرند ۱۰۰ میلیون روی این معامله بپردازند و زمین به ایشان بازگردانده شود، نگفتند نظرشان عوض شده یا پشیمان شده اند و این معامله را به انجام نمیرسانند، و چون نوشته ای بینمان وجود نداشت، به راحتی میتوانستند آن را انجام نداده و به خریدار دیگر و به قیمت بیشتر بفروشند. ولی به هر حال هیأت امنا مخالفت کردند و آن مرحوم هم بر حرفی که زده بودند پایبند ماندند (خدا رحمتشان کند) و آن معامله با همان رقم توافق شده به انجام رسید) این مطلب را نقل کردم تا شرایط را بدانید.
به هر حال همان طور که عرض شد، پرداخت مبلغی که مورد نظر فروشنده است نقش تعیین کننده را دارد و در این قرارداد هم به هکذا. به همین خاطر هیأت امنا، اشخاصی را که در ابتدا، پای کار آمدند و این مشکل اساسی را برطرف کردند، و به خاطر نقش مهمی که در انجام شدن یا انجام نشدن آن معاملات داشتند به عنوان مالکان اراضی و مالکان پروژه شناختند. و این تصمیمی است که در همان دوران اتخاد گردیده و هیأت امنا از آینده و سرنوشت اراضی و پروژه بی خبر بوده است و هیچ گونه قصد اجحاف و حق کشی یا زیاده خواهی، نه در آن زمان و نه در این زمان وجود نداشته و ندارد، و در واقع نوعی قدرشناسی و قدردانی از کسانی که در آن برهه حساس، پشتیبانی خود را به صورت عملی و پرداخت وجه لازم، از خریداری این اراضی اعلام نمودند، بوده است. و اگر امروز این اراضی وجود دارد از همت و اقدام این عزیزان در آن زمان است.
از آنجایی که شالوده اصلی این گروه را رزمندگان شکل داده و بعداً اعضای خانواده و نزدیکان آنها نیز ورود پیدا کرده اند، لذا غریبه از لحاظ اعتقادی و فرهنگی در بینمان نیست و الحمدللّه در این گروه همه اعضا دارای اعتقادات و فرهنگ اجتماعی مشترک هستند، چرا این را عرض میکنم، چون در دورانی زندگی میکنیم که عده ای در همین جامعه خودمان رسماً شیطان پرستند و یا آتئیست و بی خدا هستند، یا نچرالیست و طبیعت گرا و غیره، ما در دورانی زندگی میکنیم که بسیار زیادند کسانی که دانسته یا ندانسته، بت های پنجگانه را می پرستند و بت اکبرشان بت منفعت و پول است و در راه اعتقاداتشان از هر خداپرستی کوشاترند،
فلذا باید وجود گروهی که همه اعضای آن متشرعند را قدر بدانیم و از اختلاف و تفرقه که از جانب شیطان است بر حذر باشیم. و اعتقاد بنده این است که حتی یک نفر هم در این گروه وجود ندارد که بخواهد منفعتی بیشتر از حق خود کسب کند و اگر مطالبی از طرف هر فرد بیان میشود ناشی از سوء تفاهماتی است که با گفتگو قطعاً حل خواهد شد.
ضرورت دارد که توجه داشته باشیم که در این جمع خانواده شهدایی که رفیقمان بودند، حضور دارند که چشم و چراغ همه ما هستند، در این جمع خانواده رفقایی که مرحوم شدند و دیگر در بین ما نیستند حضور دارند، و ناچارم بگویم که در این جمع اعضایی حضور دارند که توانایی پرداختشان کم بوده ولی رفیقشان در همین هیأت امنا، بارشان را به دوش گرفته و حتی سایر اعضای هیأت از این موضوع اطلاع ندارند. فلذا بایستی گفت که چه کسی توانایی آن را داشته و دارد و به خود اجازه میدهد که ذره ای از حقوق آنان را جابهجا و کسر نماید، چه سهامدار باشند و چه خریدار.
**************************************
خوب حالا نتیجه چه ؟ وضعیت اینده چه میشود ؟
چندین گفتگوی دوستانه در گروه واتساپی که بعد از سالها ابعاد موضوع در حال باز شدن هست .