تنگه اُحد در جبهه فرهنگی

 

محمد حسین محمدی فشارکی

• کدخبر: 13759
• تاریخ انتشار خبر: ۸:۰۰ ب.ظ - دوشنبه ۱۳۹۲/۱۱/۲۸
• چاپ خبــر

سرویس: یادداشت

تنگه اُحد در جبهه فرهنگی

محمد حسین محمدی فشارکی

گلپانا؛ یاد سید شهیدان اهل قلم، چیزی جز حسرت و آه را بعد از شهادتش برای ما نگذاشت حسرت و آهی که سالهاست به جامعه ی فرهنگی و هنری ما چشم دوخته تا سید مرتضای دیگری وارد میدان شود، یک تنه بایستد و بدور از هر گونه تعارف ها و تظاهرهای توخالی ، مردانه محوریت یک جبهه ی فرهنگی را در دست بگیرد و تا پایان ثابت قدم بماند براستی چه بر سر این کارزار فرهنگی ما آمده است که دیگر هیچ راوی و روایتی به زیبایی روایتهای دلنشین و خالصانه ی او نشد؟! یادت هست به محضی که صدای حاج صادق آهنگران را در ابتدای برنامه ی روایت فتح می شنیدیم سعی می کردیم که هرکجا  هستیم خودمان را به پای تلویزیون برسانیم و لحظه ای با زمان حال به گذشته سفر کنیم، جدای از فیلم ها و سریال های دفاع مقدس ، براستی کدام برنامه واقع گرایانه دفاع مقدس به اندازه مستند روایت فتح می توانست همه ما را برای ساعتی جلوی این جعبه ی جادویی میخکوب کند!

هرچه گذشت ما بر پیله های تنیده به دور خودمان افزودیم تا جایی که این تهاجم فرهنگی تا خاکریزهای مهم دل و جان ما را تسخیر کرده و ما هنوز در یک جبهه ی دفاعی به سر برده و خاکریزهای اجتماعی بالأخص نهاد خانواده را تا حدودی از دست دادیم.

مدیریت نابسامان فرهنگی در کشور ، راه را خواسته یا ناخواسته به مسیری می برد که نیروهای انقلاب در سردرگمی و گرداب های اجتماعی و فرهنگی و سیستمهای عریض و طویل اداری قیچی شده، تا جایی که نه راهی برای عقب نشینی و نه راهی برای حرکت به جلو دارند با توجه به اینکه ما از لحاظ مدیریت فرهنگی در یک وضعیت سایه روشن به سر می بریم در بسیاری از موارد معبر فرهنگی ما برای نیروهای ارزشی چیزی جز یک بن بست و میدان تله نیست وقتی چشمت به  برق چشمان  بعضی افراد بعضاً علیه السلام ! در حوزه ی سینمایی کشور می افتد به ناگاه توی دلت خالی می شود و می بینی که چگونه برای مجوز و هزینه ساختن یک فیلم بی محتوا و نه چندان اخلاقی دندان تیز کرده اند  و با حفظ کردن چند اصطلاح ئیسم دار ، خود را خدای سینمای ایران می دانند! سینمای ما مشکلش بودن یا نبودن سازمان سینمایی نیست بلکه واقعیت این است که سینمای ما سالهاست از قلت و کمی نیروهای مؤمن ، متخصص و خوش فکردر حوزه ی فیلم و فیلمنامه رنج می برند، مشکل سینمای ما نوع نگاه به فرهنگ عمومی جامعه و تکیه بر افرادی خاص برای تولیدات فرهنگی به جای راهبرد پرورش و توانمند سازی نیروهای متعهد است، مشکل سینمای ما این است که هر کس می خواهد روایتگر درد های خودش باشد نه درد جامعه!

 امروز یکی از مهمترین راه کارهای  برون رفت از این خواب زدگی و خواب آلودگی در جاده فرهنگی کشور دسته بندی و جهت دهی به سه قشر فرهنگی جامعه یعنی ۱- افراد فرهنگ دان که بیشتر اطلاعات لازم در حوزه فرهنگ را می دانند ۲- افراد فرهنگ بان که کار حفاظت و صیانت از فرهنگ عمومی و میراث فرهنگی کشور را بر عهده دارند ۳- کسانی که فرهنگ سازند و به نوعی به هدایت ، جریان سازی و موج آفرینی فرهنگی کمک می کنند.

دسته بندی و تشکیل این سه جبهه در خطوط دفاعی و تهاجمی فرهنگی و در عین حال ارتباط مستمر این سه دسته با یکدیگر باعث شده تا هیچ خلأ و رخنه ای برای خاکریزهای فرهنگی ما به وجود نیاید و در عین حال صفحه ی پازل جریان انقلاب اسلامی توسط دشمن پر نگردد .

نقص و ایجاد شکاف در بین هر کدام از این بخش ها ، تنگه ی اُحدی را برای ما رقم خواهد زد به گونه ای که گاهی آنچنان به برگزاری همایش ها و صدور مجوزهای فرهنگی دلخوش می شویم که به یکباره از جریان تولیدات فرهنگی کتاب و فیلم متناسب با فرهنگ و هویت ایرانی اسلامی خود غافل شده و شاهد رشد قارچ گونه فِرق انحرافی و گستردگی وهابیت و بهاییت در نقاط مختلف کشور می شویم.

جبهه فرهنگی دائماً نیاز به تزریق نیروهای تازه نفس داشته و این تنگه اُحد در هر لحظه و هر زمان می تواند در عقبه ی این تشکیلات به وجود آید و نقطه ی آغاز این شکاف زمانی است که ما و مسئولین کشور،  فرهنگ را مسئله ی درجه ی اول کشور محسوب نکرده و گمان کنیم که مبارزه به پایان رسیده و ما قوی هستیم و به نوعی دشمن را ضعیف و دست کم بگیریم از سوت و کف  دیگران بر خود ببالیم و از تهدید و ارعاب دشمن، روحیه ی یأس و ناامیدی را در خود به وجود آوریم.

درواقع دیده بان انقلاب اسلامی خیلی حرفها را با ما زد اما ما فقط سر تکان دادیم!! ما تشکل ها و فعالان  فرهنگی کشور بعضاً برای یکدیگر نه شنونده ی خوبی بودیم و نه خوب شنیدیم.

 در پایان اگر نیروهای مؤمن، متخصص و متعهد آشنا به مبانی هنر انقلاب اسلامی در حوزه ی هنر و سینمای کشور احساس تکلیف نکنند و مانند برخی افراد از ترس اینکه چه بسا فضای آلوده ی سینمای کشور بر روی آنها اثر بگذارد وارد این کارزار و جهاد فرهنگی نشوند در آینده باید با سینمای دینی و اخلاقی خداحافظی کرده و دهانمان را از هر گونه انتقاد ببندیم چرا که خود کرده را تدبیر نیست.

 

 

http://diarealeman.ir/13759/%D8%AA%D9%86%DA%AF%D9%87-%D8%A7%D9%8F%D8%AD%D8%AF-%D8%AF%D8%B1-%D8%AC%D8%A8%D9%87%D9%87-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF%DB%8C/