عنوان: تحلیل داده های طولی چند مرکزی با استفاده از مدل چند سطحی برای بررسی ارتباط بین برنامه نوبت کاری و شاخص توده بدنی در کارکنان شرکت های فولاد مبارکه و پلی اکریل اصفهان
سه شنبه, ۱۷ مهر ۱۳۹۷، ۰۵:۰۵ ق.ظ
نویسنده(گان):
محمد غلامی فشارکی،
مجله اپیدمیولوژی ایران ، سال سیزدهم، شماره 4 (پیاپی 48)
|
چکیده: مقدمه و اهداف: امروزه نوبتکاری در طولانی مدت میتواند عامل تهدیدی در محیط کاری برای سلامت و ایمنی افراد محسوب شود. هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثر برنامه نوبتکاری بر شاخص توده بدنی در طول دوره زمانی مشخصی با استفاده از مدل چند سطحی بود. روش کار: دادههای این مطالعه طولی مربوط به اطلاعات سالیانه نمونهای از کارکنان است، که در طول سالهای 89- 1386 در دو شرکت فولاد مبارکه و پلی اکریل اصفهان مورد پیگیری قرار گرفتند. برنامه نوبتکاری شامل دو گروه روزکار و نوبتکار چرخشی بود. برای تحلیل دادهها و بررسی اثر متغیر نوبتکاری بر شاخص توده بدنی با تعدیل اثر متغیرهای وضعیت تاهل، سابقه ی کار، سن، شرکت و سطح تحصیلات از مدل رگرسیون چند سطحی استفاده شد. یافته ها: در این مطالعه از میان 1368 کارکنان شرکتکننده، 3/42 درصد (578 نفر) روزکار و 7/57 درصد (790 نفر) نوبتکار چرخشی بودند. میانگین (± انحراف معیار) سن افراد به ترتیب در دو گروه روزکار و نوبتکار چرخشی 66/8±07/33 و 70/8±31/33 سال بود. پس از کنترل عوامل مخدوشگر در مدل سلسله مراتبی دو سطحی، برنامه نوبتکاری تاثیر آماری معنی داری بر شاخص توده بدنی نداشت (837/0=p). حدود 90 درصد از تغییرات کل، مربوط به کارکنان بود. نتیجه گیری: با توجه به اینکه در این پژوهش، رابطه ی آماری معنی داری بین برنامه نوبتکاری و شاخص توده بدنی مشاهده نشد، بنابراین انجام یک مطالعه مشابه دیگر در دوره زمانی طولانی تر (بیش از 4 سال) و با در نظر گرفتن متغیرهای مخدوشگر بیش تر برای بررسی دقیق تر این ارتباط پیشنهاد می شود. |
کلیدواژگان: شاخص توده بدنی، نوبت کاری، مرکز، تحلیل چند سطحی، داده طولی |
http://www.magiran.com/view.asp?Type=pdf&ID=1814702&l=fa
۹۷/۰۷/۱۷