دعای کمیل حرم مطهرحضرت زینب س

دعای کمیل زینبیه

حرم مطهرحضرت زینب س 

جنوب شرقی دمشق

سوریه

۱۲ دی ۹۸

29 دقیقه

https://www.telewebion.com/episode/2182588

 

 

سید جواد هاشمی فشارکی

نشانی :

https://www.telewebion.com/episode/2182588

 

 

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

##########################

 

 

 

بسم الله الرحمن الرحیم

دعای کمیل از بهترین دعاها و منسوب به خضر نبی علیه السلام است.امیر المؤمنین علیه السّلام آن را به کمیل که از اصحاب خاص آن حضرت بود آموخت. این دعا در شبهاى نیمه شعبان و در هر شب جمعه خوانده مىشود،و براى کفایت از گزند دشمنان و گشوده شدن درهاى روزى و آمرزش گناهان سودمند است.

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِرَحْمَتِکَ الَّتى وَسِعَتْ کُلَّ شَىْءٍ وَ بِقُوَّتِکَ الَّتى قَهَرْتَ بِها کُلَّ شَىْءٍ وَ خَضَعَ لَها کُلُّ شَىْءٍ وَ ذَلَّ لَها کُلُّ شَىْءٍ وَ بِجَبَرُوتِکَ الَّتى غَلَبْتَ بِها کُلَّ شَىْءٍ وَ بِعِزَّتِکَ الَّتى لا یَقُومُ لَها شَىْءٌ وَ بِعَظَمَتِکَ الَّتى مَلاَتْ کُلَّ شَىْءٍ وَ بِسُلْطانِکَ الَّذى عَلا کُلَّ شَىْءٍ وَ بِوَجْهِکَ الْباقى بَعْدَ فَناَّءِ کُلِّ شَىْءٍ وَ بِأَسْمائِکَ الَّتى مَلاَتْ اَرْکانَ کُلِّ شَىْءٍ وَ بِعِلْمِکَ الَّذى اَحاطَ بِکُلِّ شَىْءٍ وَ بِنُورِ وَجْهِکَ الَّذى اَضاَّءَ لَهُ کُلُّ شىْءٍ

خدایا از تو درخواست مىکنم،به رحمت که همهچیز را فرا گرفته،و به نیرویت که با آن بر هرچیز چیره گشتى و در برابر آن هرچیز فروتنى نموده و همهچیز خوار شده و به جبروتت که با آن بر همهچیزى فائق آمدى و به عزّتت که چیزى در برابرش تاب نیاورد و به بزرگىات که همهچیز را پر کرده و به پادشاهىات که برتر از همهچیز قرار گرفته،و به جلوهات که پس از نابودى همهچیز باقى است و به نامهایت که پایههاى همهچیز را انباشته و به علمت که بر همهچیز احاطه نموده،و به نور ذاتت که همهچیز در پرتو آن تابنده گشته،

یا نُورُ یا قُدُّوسُ یا اَوَّلَ الاْوَّلِینَ وَ یا اخِرَ الاْ خِرینَ اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تَهْتِکُ الْعِصَمَ اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تُنْزِلُ النِّقَمَ اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تُغَیِّرُ النِّعَمَ اَللّهُمَّ اغْفِرْ لىَ الذُّنُوبَ الَّتى تَحْبِسُ الدُّعاَّءَ اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تُنْزِلُ الْبَلاَّءَ

اى نور،اى پاک از هر عیب،اى آغاز هر آغاز،و اى پایان هر پایان،خدایا!بیامرز براى من آن گناهانى را که پرده حرمتم مىدرد،خدایا!بیامرز براى من آن گناهانى را که کیفرها را فرو مىبارند،خدایا! بیامرز برایم گناهانى را که نعمتها را دگرگون مىسازند،خدایا!بیامرز برایم آن گناهانى را که دعا را باز مىدارند،خدایا! بیامرز برایم گناهانى که بلا را نازل مىکند،

اَللّهُمَّ اغْفِرْلى کُلَّ ذَنْبٍ اَذْنَبْتُهُ وَ کُلَّ خَطَّیئَةٍ اَخْطَاْتُها اَللّهُمَّ اِنّى اَتَقَرَّبُ اِلَیْکَ بِذِکْرِکَ وَ اَسْتَشْفِعُ بِکَ اِلى نَفْسِکَ وَ اَسْئَلُکَ بِجُودِکَ اَنْ تُدْنِیَنى مِنْ قُرْبِکَ وَ اَنْ تُوزِعَنى شُکْرَکَ وَ اَنْ تُلْهِمَنى ذِکْرَکَ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ سُؤ الَ خاضِعٍ مُتَذَلِّلٍ خاشِعٍ اَنْ تُسامِحَنى وَ تَرْحَمَنى وَ تَجْعَلَنى بِقِسْمِکَ راضِیاً قانِعاً وَ فى جَمیعِ الاْحْوالِ مُتَواضِعاً

خدایا!بیامرز برایم همه گناهانى را که مرتکب شدم،و تمام خطاهایى که به آنها آلوده گشتم،خدایا!با یاد تو به سویت نزدیکى مىجویم،و از ناخشنودى تو به درگاه خودت شفاعت میطلبم،و از تو خواستارم به جودت مرا به بارگاه قرب خویش نزدیک گردانى و سپاس خود را نصیب من کنى،و یادت را به من الهام نمایى،خدایا!از تو درخواست مىکنم،درخواست بندهاى فروتن،خوار و افتاده،که با من مدارا نمایى و به من رحم کنى و به آنچه روزىام نمودهاى خشنود و قانع بدارى و در تمام حالات در عرصه تواضعم بگذارى،

اَللّهُمَّ وَ اَسْئَلُکَ سُؤالَ مَنِ اشْتَدَّتْ فاقَتُهُ وَ اَنْزَلَ بِکَ عِنْدَ الشَّدآئِدِ حاجَتَهُ وَ عَظُمَ فیما عِنْدَکَ رَغْبَتُهُ اَللّهُمَّ عَظُمَ سُلْطانُکَ وَ عَلا مَکانُکَ وَ خَفِىَ مَکْرُکَ وَ ظَهَرَ اَمْرُکَ وَ غَلَبَ قَهْرُکَ وَ جَرَتْ قُدْرَتُکَ وَ لا یُمْکِنُ الْفِرارُ مِنْ حُکُومَتِکَ

خدایا!از تو درخواست مىکنم درخواست کسىکه سخت تهیدست شده و بار نیازش را به هنگام گرفتاریها به آستان تو فرود آورده و میلش به آنچه نزد توست فزونى یافته،خدایا!فرمانروایى بس بزرگ و مقامت والا و تدبیرت پنهان،و فرمانت آشکار،و قهرت چیره،و قدرتت نافذ،و گریز از حکومتت ممکن نیست،

اَللّهُمَّ لا اَجِدُ لِذُنُوبى غافِراً وَ لا لِقَبائِحى ساتِراً وَ لا لِشَىْءٍ مِنْ عَمَلِىَ الْقَبیحِ بِالْحَسَنِ مُبَدِّلاً غَیْرَکَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ وَ بِحَمْدِکَ ظَلَمْتُ نَفْسى وَ تَجَرَّأتُ بِجَهْلى وَ سَکَنْتُ اِلى قَدیمِ ذِکْرِکَ لى وَ مَنِّکَ عَلَىَّ اَللّهُمَّ مَوْلاىَ کَمْ مِنْ قَبیحٍ سَتَرْتَهُ وَ کَمْ مِنْ فادِحٍ مِنَ الْبَلاَّءِ اَقَلْتَهُ وَ کَمْ مِنْ عِثارٍ وَقَیْتَهُ وَ کَمْ مِنْ مَکْرُوهٍ دَفَعْتَهُ وَ کَمْ مِنْ ثَناَّءٍ جَمیلٍ لَسْتُ اَهْلاً لَهُ نَشَرْتَهُ

خدایا!آمرزندهاى براى گناهانم و پردهپوشى براى زشتکاریهایم و تبدیل کنندهاى براى کار زشتم به زیبایى،جز تو نمىیابم معبودى جز تو نیست،پاک و منزّهى و به ستایشت برخاستهام،به خود ستم کردم و از روى نادانى جرأت نمودم و به یاد دیرینهات از من و بخششت بر من به آرامش نشستم خدایا!اى سرور من چه بسیار زشتى مرا پوشاندى و چه بسیار بالاهاى سنگین و بزرگى که از من برگرداندى و چه بسیار لغزشى که مرا از آن نگهداشتى و چه بسیار ناپسند که از من دور کردى و چه بسیار ستایش نیکویى که شایسته آن نبودم و تو در میان مردم پخش کردى،

اَللّهُمَّ عَظُمَ بَلاَّئى وَ اَفْرَطَ بى سُوَّءُ حالى وَ قَصُرَتْ بى اَعْمالى وَ قَعَدَتْ بى اَغْلالى وَ حَبَسَنى عَنْ نَفْعى بُعْدُ اَمَلى وَ خَدَعَتْنِى الدُّنْیا بِغُرُورِها وَ نَفْسى بِجِنایَتِها وَ مِطالى یا سَیِّدى فَاَسْئَلُکَ بِعِزَّتِکَ اَنْ لا یَحْجُبَ عَنْکَ دُعاَّئى سُوَّءُ عَمَلى وَ فِعالى وَ لا تَفْضَحْنى بِخَفِىِّ مَا اطَّلَعْتَ عَلَیْهِ مِنْ سِرّى وَلا تُعاجِلْنى بِالْعُقُوبَةِ عَلى ما عَمِلْتُهُ فى خَلَواتى مِنْ سُوَّءِ فِعْلى وَ اِساَّئَتى وَ دَوامِ تَفْریطى وَ جَهالَتى وَ کَثْرَةِ شَهَواتى وَ غَفْلَتى وَ کُنِ

خدایا!بلایم بزرگ شده و زشتى عالم از حدّ گذشته و کردارم خوارم ساخته و زنجیرهاى گناه مرا زمینگیر نموده و دورى آرزوهایم مرا زندانى ساخته و دنیا با غرورش و نفسم با جنایتش و امروز و فردا کردنم در توبه مرا فریفته،اى سرورم از تو درخواست مىکنم به عزّتت که مانع نشود از اجابت دعایم به درگاهت،بدى عمل و زشتى کردارم و مرا با آنچه از اسرار نهانم مىدانى رسوا مسازى و در کیفر آنچه در خلوتهایم انجام دادم شتاب نکنى،از زشتى کردار و بدى رفتار و تداوم تقصیر و نادانى و بسیارى شهواتم و غفلتم،شتاب نکنى،

اللّهُمَّ بِعِزَّتِکَ لى فى کُلِّ الاْحْوالِ رَؤُفاً وَ عَلَىَّ فى جَمیعِ الاُمُورِ عَطُوفاً اِلهى وَرَبّى مَنْ لى غَیْرُکَ اَسْئَلُهُ کَشْفَ ضُرّى وَالنَّظَرَ فى اَمْرى.

خدایا!با من در همه احوال مهرورز و بر من در هر کارم به دیده لطف بنگر،خدایا،پروردگارا،جز تو که را دارم؟تا برطرف شدن ناراحتى و نظر لطف در کارم را از او درخواست کنم.

اِلهى وَ مَوْلاىَ اَجْرَیْتَ عَلَىَّ حُکْماً اِتَّبَعْتُ فیهِ هَوى نَفْسى وَ لَمْ اَحْتَرِسْ فیهِ مِنْ تَزْیینِ عَدُوّى فَغَرَّنى بِما اَهْوى وَ اَسْعَدَهُ عَلى ذلِکَ الْقَضاَّءُ فَتَجاوَزْتُ بِما جَرى عَلَىَّ مِنْ ذلِکَ بَعْضَ حُدُودِکَ وَ خالَفْتُ بَعْضَ اَوامِرِکَ فَلَکَ الْحَمْدُ عَلَىَّ فى جَمیعِ ذلِکَ

خداى من و سرور من،حکمى را بر من جارى ساختى که هواى نفسم را در آن پیورى کردم و از فریبکارى آرایش دشمنم نهراسیدم،پس مرا به خواهش دل فریفت و بر این امر اختیار و ارادهام یاریش نمود،پس بدینسان و بر پایه گذشتههایم از حدودت گذشتم،و با برخى از دستوراتت مخالفت نمودم،پس حجت تنها از ان تواست در همه اینها،

وَ لا حُجَّةَ لى فیما جَرى عَلَىَّ فیهِ قَضاَّؤُکَ وَ اَلْزَمَنى حُکْمُکَ وَ بَلاؤُکَ وَ قَدْ اَتَیْتُکَ یا اِلهى بَعْدَ تَقْصیرى وَ اِسْرافى عَلى نَفْسى مُعْتَذِراً نادِماً مُنْکَسِراً مُسْتَقیلاً مُسْتَغْفِراً مُنیباً مُقِرّاً مُذْعِناً مُعْتَرِفاً لا اَجِدُ مَفَرّاً مِمّا کانَ مِنّى وَ لا مَفْزَعاً اَتَوَجَّهُ اِلَیْهِ فى اَمْرى غَیْرَ قَبُولِکَ عُذْرى وَ اِدْخالِکَ اِیّاىَ فى سَعَةِ رَحْمَتِکَ اَللّهُمَّ فَاقْبَلْ عُذْرى وَارْحَمْ شِدَّةَ ضُرّى وَ فُکَّنى مِنْ شَدِّ وَ ثاقى

و مرا هیچ حقى نیست در انچه بر من از سوى قضایت جارى شده و فرمان و آزمایشت ملزمم نموده،اى خداى من اینک پس از کوتاهى در عبادت و زیادهروى در خواهشهاى نفس عذرخواه،پشیمان،شکستهدل،جویاى گذشت طالب آمرزش،بازگشتکنان با حالت اقرار و اذعان و اعتراف به گناه،بىآنکه گریزگاهى از آنچه از من سرزده بیابم و نه پناهگاهى که به آن رو آورم پیدا کنم،جز اینکه پذیراى عذرم باشى،و مرا در رحمت فراگیرت بگنجایى،خدایا! پس عذرم را بپذیر،و به بدحالىام رحم کن و رهایم ساز از بند محکم گناه،

یا رَبِّ ارْحَمْ ضَعْفَ بَدَنى وَ رِقَّةَ جِلْدى وَ دِقَّةَ عَظْمى یا مَنْ بَدَءَ خَلْقى وَ ذِکْرى وَ تَرْبِیَتى وَ بِرّى وَ تَغْذِیَتى هَبْنى لاِبْتِدآءِ کَرَمِکَ وَ سالِفِ بِرِّکَ بى یا اِلهى وَ سَیِّدى وَ رَبّى اَتُراکَ مُعَذِّبى بِنارِکَ بَعْدَ تَوْحیدِکَ وَ بَعْدَ مَا انْطَوى عَلَیْهِ قَلْبى مِنْ مَعْرِفَتِکَ وَ لَهِجَ بِهِ لِسانى مِنْ ذِکْرِکَ وَاعْتَقَدَهُ ضَمیرى مِنْ حُبِّکَ وَ بَعْدَ صِدْقِ اعْتِرافى وَ دُعاَّئى خاضِعاً لِرُبُوبِیَّتِکَ

پروردگارا!بر ناتوانى جسمم و نازکى پوستم و نرمى استخوانم رحم کن.اى که آغازگر آفرینش و یاد و پرورش و نیکى بر من و تغذیهام بودهاى،اکنون مرا ببخش به همان کرم نخستت،و پیشینه احسانت بر من،اى خداى من و سرور و پروردگارم، آیا مرا به آتش دوزخ عذاب نمایى،پس از اقرار به یگانگىات و پس از آنکه دلم از نور شناخت تو روشنى گرفت و زبانم در پرتو آن به ذکرت گویا گشت و پس از آنکه درونم از عشقت لبریز شد و پس از صداقت در اعتراف و درخواست خاضعانهام در برابر پروردگارىات،
هَیْهاتَ اَنْتَ اَکْرَمُ مِنْ اَنْ تُضَیِّعَ مَنْ رَبَّیْتَهُ اَوْ تُبْعِدَ مَنْ اَدْنَیْتَهُ اَوْ تُشَرِّدَ مَنْ اوَیْتَهُ اَوْ تُسَلِّمَ اِلَى الْبَلاءِ مَنْ کَفَیْتَهُ وَ رَحِمْتَهُ وَ لَیْتَ شِعْرى یا سَیِّدى وَ اِلهى وَ مَوْلاىَ اَتُسَلِّطُ النّارَ عَلى وُجُوهٍ خَرَّتْ لِعَظَمَتِکَ ساجِدَةً وَ عَلى اَلْسُنٍ نَطَقَتْ بِتَوْحیدِکَ صادِقَةً وَ بِشُکْرِکَ مادِحَةً وَ عَلى قُلُوبٍ اعْتَرَفَتْ بِاِلهِیَّتِکَ مُحَقِّقَةً
باور نمىکنم چه آن بسیار بعید است و تو بزرگوارتر از آن هستى که پروردهات را تباه کنى یا آن را که به خود نزدیک نمودهاى دور نمایى یا آن را که پناه دادى از خود برانى یا آن را که خود کفایت نمودهاى و به او رحم کردى به موج بلا واگذارى؟!اى کاش مىدانستم اى سرورم و معبودم و مولایم،آیا آتش را بر صورتهایى که براى عظمتت سجدهکنان بر زمین نهاده شده مسلطّ مىکنى و نیز بر زبانهایى که صادقانه به توحیدت و به سپاست مدحکنان گویا شده و هم بر دلهایى که بر پایه تحقیق به خداوندیت اعتراف کرده

وَ عَلى ضَماَّئِرَ حَوَتْ مِنَ الْعِلْمِ بِکَ حَتّى صارَتْ خاشِعَةً وَ عَلى جَوارِحَ سَعَتْ اِلى اَوْطانِ تَعَبُّدِکَ طاَّئِعَةً وَ اَشارَتْ بِاسْتِغْفارِکَ مُذْعِنَةً ما هکَذَا الظَّنُّ بِکَ وَ لا اُخْبِرْنا بِفَضْلِکَ عَنْکَ یا کَریمُ یا رَبِّ وَ اَنْتَ تَعْلَمُ ضَعْفى عَنْ قَلیلٍ مِنْ بَلاَّءِ الدُّنْیا وَ عُقُوباتِها وَ ما یَجْرى فیها مِنَ الْمَکارِهِ عَلى اَهْلِها عَلى اَنَّ ذلِکَ بَلاَّءٌ وَ مَکْرُوهٌ قَلیلٌ مَکْثُهُ یَسیرٌ بَقاَّئُهُ قَصیرٌ مُدَّتُهُ،

و بر نهادهایى که معرفت به تو آنها را فرا گرفته تا آنجا که در پیشگاهت خاضع شده و به اعضایى که مشتاقانه به سوى پرستشگاههایت شتافتهاند و اقرارکنان جویاى آمرزش تو بودهاند،شگفتا این همه را به آتش بسوزانى!هرگز چنین گمانى به تو نیست و از فضل تو چنین خبرى داده نشده.اى بزرگوار،اى پروردگار و تو از ناتوانىام در برابر اندکى از غم و اندوه دنیا و کیفرهاى آن و آنچه که زا ناگواریها بر اهلش مىگذرد آگاهى،با آنکه این غم و اندوه و ناگوارى درنگش کم بقایش اندک و مدّتش کوتاه است،
فَکَیْفَ احْتِمالى لِبَلاَّءِ الاْخِرَةِ وَ جَلیلِ وُقُوعِ الْمَکارِهِ فیها وَهُوَ بَلاَّءٌ تَطُولُ مُدَّتُهُ وَ یَدُومُ مَقامُهُ وَ لا یُخَفَّفُ عَنْ اَهْلِهِ لاِنَّهُ لا یَکُونُ اِلاّ عَنْ غَضَبِکَ وَاْنتِقامِکَ وَ سَخَطِکَ وَ هذا ما لا تَقُومُ لَهُ السَّمواتُ وَالارْضُ یا سَیِّدِى فَکَیْفَ لى وَ اَنَا عَبْدُکَ الضَّعیفُ الذَّلیلُ الْحَقیرُ الْمِسْکینُ الْمُسْتَکینُ یا اِلهى وَ رَبّى وَ سَیِّدِى وَ مَوْلاىَ لاِىِّ الاْمُورِ اِلَیْکَ اَشْکُو

پس چگونه خواهد بود تابم در برابر بلاى آخرت،و فرود آمدن ناگواریها در آن جهان بر جسم و جانم و حال انکه زمانش طولانى و جایگاهش ابدى است و تخفیفى براى اهل آن بلا نخواهد بو،چرا که مایه آن بلا جز از خشم و انتقام و ناخشنودى تو نیست و این چیزى است که تاب نیاورند در برابرش آسمانها و زمین،اى سرور من تا چه رسد به من؟و حال آنکه من بنده ناتوان،خوار و کوچک،زمینگیر و درمانده توأم.اى خداى من و پروردگارم و سرور و مولایم،براى کدامیک از دردهایم به حضرتت شکوه کنم

وَ لِما مِنْها اَضِجُّ وَ اَبْکى لاِلیمِ الْعَذابِ وَ شِدَّتِهِ اَمْ لِطُولِ الْبَلاَّءِ وَ مُدَّتِهِ فَلَئِنْ صَیَّرْتَنى لِلْعُقُوباتِ مَعَ اَعْدآئِکَ وَ جَمَعْتَ بَیْنى وَ بَیْنَ اَهْلِ بَلاَّئِکَ وَ فَرَّقْتَ بَیْنى وَ بَیْنَ اَحِبّاَّئِکَ وَ اَوْلیاَّئِکَ فَهَبْنى یا اِلهى وَ سَیِّدِى وَ مَوْلاىَ وَ رَبّى صَبَرْتُ عَلى عَذابِکَ فَکَیْفَ اَصْبِرُ عَلى فِراقِکَ وَ هَبْنى صَبَرْتُ عَلى حَرِّ نارِکَ فَکَیْفَ اَصْبِرُ عَنِ النَّظَرِ اِلى کَرامَتِکَ اَمْ کَیْفَ اَسْکُنُ فِى النّارِ وَ رَجاَّئى عَفْوُکَ ،

و براى کدامین گرفتاریم به درگاهت بنالم و اشک بریزیم.آیا براى دردناکى عذاب و سختىاش،یا براى طولانى شدن بلا و زمانش،پس اگر مرا در عقوبت و مجازات با دشمنانت قرار دهى،و بین من و اهل عذابت جمع کنى،و میان من و عاشقان و دوستانت جدایى اندازى، اى خدا و آقا و مولا و پروردگارم،بر فرض که بر عذابت شکیبائى ورزم،ولى بر فراقت چگونه صبر کنم و گیرم اى خداى من بر سوزندگى آتشت صبر کنم،اما چگونه چشمپوشى از کرمت را تاب آورم یا چگونه در آتش،سکونت گزینم و حال آنکه امید من گذشت و عفو تواست.

فَبِعِزَّتِکَ یا سَیِّدى وَ مَوْلاىَ اُقْسِمُ صادِقاً لَئِنْ تَرَکْتَنى ناطِقاً لاَضِجَّنَّ اِلَیْکَ بَیْنَ اَهْلِها ضَجیجَ الاْ مِلینَ وَ لاَصْرُخَنَّ اِلَیْکَ صُراخَ الْمَسْتَصْرِخینَ وَ لاَبْکِیَنَّ عَلَیْکَ بُکاَّءَ الْفاقِدینَ وَ لاُنادِیَنَّکَ اَیْنَ کُنْتَ یا وَلِىَّ الْمُؤْمِنینَ یا غایَةَ امالِ الْعارِفینَ یا غِیاثَ الْمُسْتَغیثینَ یا حَبیبَ قُلُوبِ الصّادِقینَ وَ یا اِلهَ الْعالَمینَ

پس به عزّتت اى آقا و مولایم سوگند صادقانه مىخورم،اگر مرا در سخن گفتن آزاد بگذارى در میان اهل دوزخ به پیشگاهت سخت ناله سر دهم همانند ناله آرزومندان و به درگاهت بانگ بردارم،همچون بانگ آنانکه خواهان دادرسى هستند و هر آینه به آستانت گریه کنم چونان که مبتلا به فقدان عزیزى مىباشند و صدایت مىزنم:کجایى اى سرپرست مؤمنان،آرى کجایى اى نهایت آرزوى عارفان،اى فریادرس خواهندگان فریادرس،اى محبوب دلهاى راستان و اى معبود جهانیان

اَفَتُراکَ سُبْحانَکَ یا اِلهى وَ بِحَمْدِکَ تَسْمَعُ فیها صَوْتَ عَبْدٍ مُسْلِمٍ سُجِنَ فیها بِمُخالَفَتِهِ وَ ذاقَ طَعْمَ عَذابِها بِمَعْصِیَتِهِ وَ حُبِسَ بَیْنَ اَطْباقِها بِجُرْمِهِ وَ جَریرَتِهِ وَ هُوَ یَضِجُّ اِلَیْکَ ضَجیجَ مُؤَمِّلٍ لِرَحْمَتِکَ وَ یُنادیکَ بِلِسانِ اَهْلِ تَوْحیدِکَ وَ یَتَوَسَّلُ اِلَیْکَ بِرُبُوبِیَّتِکَ یا مَوْلاىَ فَکَیْفَ یَبْقى فِى الْعَذابِ وَ هُوَ یَرْجُوا ما سَلَفَ مِنْ حِلْمِکَ اَمْ کَیْفَ تُؤْلِمُهُ النّارُ وَ هُوَ یَأمُلُ فَضْلَکَ وَ رَحْمَتَکَ

آیا این چنین است،اى خداى منزّه،و ستوده که در دوزخ بشنوى صداى بنده مسلمانى که براى مخالفتش با دستورات تو زندانى شده و مزه عذابش را به خاطر نافرمانى چشیده و میان درکات دوزخ به علّت جرم و جنایتش محبوس شده،و حال آنکه در درگاهت سخت ناله مىزند،همچون ناله آنکه آرزومند رحمت توست،و با زبان اهل توحیدت تو را مىخواند،و به ربوبیّتت به پیشگاهت توسّل مىجوید، اى مولاى من،چگونه در عذاب بماند و حال آنکه امید به بردبارى گذشتهات دارد یا آتش چگونه او را به درد آورد درحالىکه بخشش و رحمت تو را آرزو دارد

اَمْ کَیْفَ یُحْرِقُهُ لَهیبُها وَ اَنْتَ تَسْمَعُ صَوْتَهُ وَ تَرى مَکانَهُ اَمْ کَیْفَ یَشْتَمِلُ عَلَیْهِ زَفیرُها وَ اَنْتَ تَعْلَمُ ضَعْفَهُ اَمْ کَیْفَ یَتَقَلْقَلُ بَیْنَ اَطْباقِها وَ اَنْتَ تَعْلَمُ صِدْقَهُ اَمْ کَیْفَ تَزْجُرُهُ زَبانِیَتُها وَ هُوَ یُنادیکَ یا رَبَّهُ اَمْ کَیْفَ یَرْجُو فَضْلَکَ فى عِتْقِهِ مِنْها فَتَتْرُکُهُ فیها هَیْهاتَ ما ذلِکَ الظَّنُ بِکَ وَ لاَالْمَعْرُوفُ مِنْ فَضْلِکَ وَ لا مُشْبِهٌ لِما عامَلْتَ بِهِ الْمُوَحِّدینَ مِنْ بِرِّکَ وَ اِحْسانِکَ

یا چگونه شعله آتش او را بسوزاند درحالىکه فریادش را مىشنوى و جایش را مىبینى یا چگونه آتش او را دربر بگیرد و حال آنکه از ناتوانىاش خبر دارى،یا چگونه در طبقات دوزخ به این سو و آن سو کشانده شود درحالى که راستگوىاش را مىدانى،یا چگونه فرشتههاى عذاب او را با خشم برانند و حال آنکه تو را به پروردگاریت مىخواند،یا چگونه ممکن است بخششت را در آزادى از دوزخ امید داشته باشد و تو او را در انجا به همان حال واگذارى؟همه این امور از بندهنوازى تو بس دور است،هرگز گمان ما به تو این نیست و نه از فضل تو چنین گویند و نه به آنچه که از خوبى و احسانت با اهل توحید رفتار کردهاى شباهتى دارد،

فَبِالْیَقینِ اَقْطَعُ لَوْ لا ما حَکَمْتَ بِهِ مِنْ تَعْذیبِ جاحِدیکَ وَ قَضَیْتَ بِهِ مِنْ اِخْلادِ مُعانِدیکَ لَجَعَلْتَ النّارَ کُلَّها بَرْداً وَ سَلاماً وَ ما کانَ لاِحَدٍ فیها مَقَرّاً وَ لا مُقاماً لکِنَّکَ تَقَدَّسَتْ اَسْماَّؤُکَ اَقْسَمْتَ اَنْ تَمْلاَها مِنَ الْکافِرینَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنّاسِ اَجْمَعینَ وَ اَنْ تُخَلِّدَ فیهَا الْمُعانِدینَ وَ اَنْتَ جَلَّ ثَناؤُکَ قُلْتَ مُبْتَدِئاً وَ تَطَوَّلْتَ بِالاِْنْعامِ مُتَکَرِّماً:

پس به یقین مىدانم که اگر فرمانت در به عذاب کشیدن منکران نبود و حکمت به همیشگى بودن دشمنانت در آتش صادر نمىشد،هر آینه سرتاسر دوزخ را سرد و سلامت مىکردى و براى احدى در انجا قرار و جایگاهى نبود،امّا تو که مقدّس است نامهایت سوگند یاد کردى که دوزخ را از همه کافران چه پرى و چه آدمى پر سازى و ستیزهجویان را در انجا همیشگى و جاودانه بدارى و هم تو-که ثنایت برجسته و والا است-به این گفته ابتدا کردى و با نعمتهایت کریمانه تفضّل فرمودى که
اَفَمَنْ کانَ مُؤْمِناً کَمَنْ کانَ فاسِقاً لا یَسْتَوُونَ اِلهى وَ سَیِّدى فَاَسْئَلُکَ بِالْقُدْرَةِ الَّتى قَدَّرْتَها وَ بِالْقَضِیَّةِ الَّتى حَتَمْتَها وَ حَکَمْتَها وَ غَلَبْتَ مَنْ عَلَیْهِ اَجْرَیْتَها اَنْ تَهَبَ لى فى هذِهِ اللَّیْلَةِ وَ فى هذِهِ السّاعَةِ کُلَّ جُرْمٍ اَجْرَمْتُهُ وَ کُلَّ ذَنْبٍ اَذْنَبْتُهُ وَ کُلَّ قَبِیحٍ اَسْرَرْتُهُ وَ کُلَّ جَهْلٍ عَمِلْتُهُ کَتَمْتُهُ اَوْ اَعْلَنْتُهُ اَخْفَیْتُهُ اَوْ اَظْهَرْتُهُ وَ کُلَّ سَیِّئَةٍ اَمَرْتَ بِاِثْباتِهَا الْکِرامَ الْکاتِبینَ

«آیا مؤمن همانند فاسق است؟نه،مساوى نیستند»اى خدا و سرور من،از تو خواستارم به قدرتى که مقدّر نمودى و به فرمانى که حتمیتش دادى و بر همه استوارش نمودى و بر کسىکه بر او اجرایش کردى چیره ساختى که در این شب و در این ساعت بر من ببخشى هر جرمى که مرتکب شدم و هر گناهى که به آن آلوده گشتم و هر کار زشتى را که پنهان ساختم و هر نادانى که آن را بکار گرفتم خواه پنهان کردم یا آشکار،نهان ساختم یا عیان و هر کار زشتى که دستور ثبت آن را به نویسندگان بزرگوار دادى

الَّذینَ وَکَّلْتَهُمْ بِحِفْظِ ما یَکُونُ مِنّى وَ جَعَلْتَهُمْ شُهُوداً عَلَىَّ مَعَ جَوارِحى وَ کُنْتَ اَنْتَ الرَّقیبَ عَلَىَّ مِنْ وَراَّئِهِمْ وَالشّاهِدَ لِما خَفِىَ عَنْهُمْ وَ بِرَحْمَتِکَ اَخْفَیْتَهُ وَ بِفَضْلِکَ سَتَرْتَهُ وَ اَنْ تُوَفِّرَ حَظّى مِنْ کُلِّ خَیْرٍ اَنْزَلْتَهُ اَوْ اِحْسانٍ فَضَّلْتَهُ اَوْ بِرٍّ نَشَرْتَهُ اَوْ رِزْقٍ بَسَطْتَهُ اَوْ ذَنْبٍ تَغْفِرُهُ اَوْ خَطَاءٍ تَسْتُرُهُ یا رَبِّ یا رَبِّ یا رَبِّ
آنانکه بر ضبط آنچه از من سر زند گماشتى و آنان را نیز گواهانى بر من قرار دادى علاوه بر اعضایم و خود فراتر از آنها مراقب من بودى و شاهد بر آنچه که از آنان پنهان ماند و به یقین با رحمتت پنهان ساختى و با فضلت پوشاندى و اینکه از تو مىخواهم از هرچیزىکه نازل کردى یا احسانى که تفضّل نمودى یا برّ و نیکى که گستردى یا رزقى که پراکندى یا گناهى که بیامرزى یا خطایى که بپوشانى،پرورگارا،پروردگارا،پروردگارا!

یا اِلهى وَ سَیِّدى وَ مَوْلاىَ وَ مالِکَ رِقّى یا مَنْ بِیَدِهِ ناصِیَتى یا عَلیماً بِضُرّى وَ مَسْکَنَتى یا خَبیراً بِفَقْرى وَ فاقَتى یا رَبِّ یا رَبِّ یا رَبِّ اَسْئَلُکَ بِحَقِّکَ وَ قُدْسِکَ وَ اَعْظَمِ صِفاتِکَ وَ اَسْماَّئِکَ اَنْ تَجْعَلَ اَوْقاتى مِنَ اللَّیْلِ وَالنَّهارِ بِذِکْرِکَ مَعْمُورَةً وَ بِخِدْمَتِکَ مَوْصُولَةً

اى خداى من اى سرور من،اى مولاى من و اختیار دارم،اى کسىکه مهارم به دست اوست،اى آگاه از پریشانى و ناتوانىام اى داناى تهیدستى و نادارىام،پروردگارا!پروردگارا!پروردگارا!از تو درخواست مىکنم به حقّت و قدست و بزرگترین صفات و نامهایت که همه اوقاتم را از شب و روز به یادت آباد کنى و به خدمتگزاریت پیوسته بدارى

وَ اَعْمالى عِنْدَکَ مَقْبُولَةً حَتّى تَکُونَ اَعْمالى وَ اَوْرادى کُلُّها وِرْداً واحِداً وَ حالى فى خِدْمَتِکَ سَرْمَداً یا سَیِّدى یا مَنْ عَلَیْهِ مُعَوَّلى یا مَنْ اِلَیْهِ شَکَوْتُ اَحْوالى یا رَبِّ یا رَبِّ یا رَبِّ قَوِّ عَلى خِدْمَتِکَ جَوارِحى وَاشْدُدْ عَلَى الْعَزیمَةِ جَوانِحى وَ هَبْ لِىَ الْجِدَّ فى خَشْیَتِکَ وَالدَّوامَ فِى الاْتِّصالِ بِخِدْمَتِکَ حَتّى اَسْرَحَ اِلَیْکَ فى مَیادینِ السّابِقینَ

و اعمالم را در پیشگاهت قبول فرمایى تا آنکه اعمال و اورادم هماهنگ،همسو و همواره باشد و حالم در خدمت تو پاینده گردد،اى سرور من،اى آنکه بر او تکیه دارم،اى آنکه شکوه حالم را تنها به سوى او برم،اى پروردگارم،اى پروردگارم،اى پروردگارم اعضایم را در راه خدمتت نیرو بخش و دلم را بر عزم و همّت محکم کن،و کوشش در راستاى پروایت و دوام در پیوستن به خدمتت را به من ارزانى دار تا به سویت برانم در میدانهاى پیشتازان

وَ اُسْرِعَ اِلَیْکَ فِى الْبارِزینَ وَ اَشْتاقَ اِلى قُرْبِکَ فِى الْمُشْتاقینَ وَ اَدْنُوَ مِنْکَ دُنُوَّ الْمُخْلِصینَ وَ اَخافَکَ مَخافَةَ الْمُوقِنینَ وَ اَجْتَمِعَ فى جِوارِکَ مَعَ الْمُؤْمِنینَ اَللّهُمَّ وَ مَنْ اَرادَنى بِسُوَّءٍ فَاَرِدْهُ وَ مَنْ کادَنى فَکِدْهُ وَاجْعَلْنى مِنْ اَحْسَنِ عَبیدِکَ نَصیباً عِنْدَکَ وَ اَقْرَبِهِمْ مَنْزِلَةً مِنْکَ وَ اَخَصِّهِمْ زُلْفَةً لَدَیْکَ فَاِنَّهُ لا یُنالُ ذلِکَ اِلاّ بِفَضْلِکَ وَ جُدْلى بِجُودِکَ وَاعْطِفْ عَلَىَّ بِمَجْدِکَ

و به سویت بشتابم در میان شتابندگان و به کوى قربت آیم در میان مشتاقان و همانند مخلصان به تو نزدیک شوم و چون یقین آوردگان از جاه تو بهراسم و با اهل ایمان در جوارت گرد آیم.خدایا! هرکس مرا به بدى قصد کند تو قصدش کن،و هرکس با من مکر ورزد تو با او مکر کن،و مرا از بهرهمندترین بندگانت نزد خود،و نزدیکترینشان در منزلت به تو و مخصوصترینشان در رتبه به پیشگاهت بگردان،زیرا این همه به دست نیاید جز به فضل تو،خدایا! با جودت به من جود کن و با بزرگواریت به من نظر کن

وَاحْفَظْنى بِرَحْمَتِکَ وَاجْعَلْ لِسانى بِذِکْرِکَ لَهِجاً وَ قَلْبى بِحُبِّکَ مُتَیَّماً وَ مُنَّ عَلَىَّ بِحُسْنِ اِجابَتِکَ وَ اَقِلْنى عَثْرَتى وَاغْفِرْ زَلَّتى فَاِنَّکَ قَضَیْتَ عَلى عِبادِکَ بِعِبادَتِکَ وَ اَمَرْتَهُمْ بِدُعاَّئِکَ وَ ضَمِنْتَ لَهُمُ الاْجابَةَ فَاِلَیْکَ یا رَبِّ نَصَبْتُ وَجْهى وَ اِلَیْکَ یا رَبِّ مَدَدْتُ یَدى فَبِعِزَّتِکَ اسْتَجِبْ لى دُعاَّئى وَ بَلِّغْنى مُناىَ وَ لا تَقْطَعْ مِنْ فَضْلِکَ رَجاَّئى وَاکْفِنى شَرَّ الْجِنِّ وَالاِْنْسِ مِنْ اَعْدآئى ،

و با رحمتت مرا نگاهدار و زبانم را به ذکرت گویا کن،و دلم را به محبتت شیفته و شیدا فرا و بر من منّت گذار با پاسخ نیکویت و لغزشم را نادیده انگار و گناهم را ببخش،زیرا تو بندگانت را به بندگى فرمان دادى و به دعا و درخواست از خود امر کردى و اجابت دعا را براى آنان ضامن شدى،پس اى پروردگار من تنها روى به سوى تو داشتم و دستم را تنها به جانب تو دراز کردم،پس تو را به عزّتت سوگند مىدهم که دعایم را اجابت کنى و مرا به آرزویم برسانى،و امیدم را از فضلت ناامید نکنى،و شرّ دشمنانم را از پرى و آدمى از من کفایت کنى،

یا سَریعَ الرِّضا اِغْفِرْ لِمَنْ لا یَمْلِکُ اِلا الدُّعاَّءَ فَاِنَّکَ فَعّالٌ لِما تَشاَّءُ یا مَنِ اسْمُهُ دَوآءٌ وَ ذِکْرُهُ شِفاَّءٌ وَ طاعَتُهُ غِنىً اِرْحَمْ مَنْ رَأسُ مالِهِ الرَّجاَّءُ وَ سِلاحُهُ الْبُکاَّءُ یا سابِغَ النِّعَمِ یا دافِعَ النِّقَمِ یا نُورَ الْمُسْتَوْحِشینَ فِى الظُّلَمِ یا عالِماً لا یُعَلَّمُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَافْعَلْ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَ صَلَّى اللّهُ عَلى رَسُولِهِ وَالاْئِمَّةِ الْمَیامینَ مِنْ الِهِ وَ سَلَّمَ تَسْلیماً کَثیراً

اى خدایى که زود از بندهات خشنود مىشوى،بیامرز آن را که جز دعا چیزى ندارد،همانا تو هرچه بخواهى انجام مىدهى،اى آنکه نامش دوا و یادش شفا و طاعتش توانگرى است،رحم کن به کسىکه سرمایهاش امید و سازوبرگش اشکریزان است،اى فروریزنده نعمتها اى دورکننده بلاها،اى روشنىبخش وحشتزدگان در تاریکیها،اى داناى ناآموخته بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، و با من چنان کن تو را شاید،و درود و سلام فراوان خدا بر پیامبرش و بر امامان خجسته از خاندانش.

 

 

 

 

O Allah, I ask Theeby Thy mercy, which embraces all things; 

by Thy strength, through which Thou dominatest all things, toward which all things are humble andbefore which all things are lowly; 

by Thy invincibility through which Thou overwhelmest all things, 

by Thy might, which nothing can resist; 

by Thy tremendousness, which has filled all things; 

by Thy force, which towers over all things; 

by Thy face, which subsists after the annihilation of all things, 

by Thy Names, which have filled the foundations of all things; 

by Thy knowledge, which encompasses all things; 

andby the light of Thy face, through which all things are illumined! 

O Light! O All-holy! O First of those who are first and O Last of those who are last! 

O Allah, forgive me those sins which tear apart safeguards! 

O Allah, forgive me those sins which draw down adversities! 

O Allah, forgive me those sins which alter blessings! 

O Allah forgive me those sins which hold back supplication! 

O Allah, forgive me those sins which draw down tribulation! 

O Allah, forgive me every sin I have committed and every mistake I have made! 

O Allah, verily I seek nearness to Thee through remembrance of Thee, I seek intercession from Thee with Thyself, 

and I ask Thee through Thy munificence to bring me near to Thy proximity, to provide me with gratitude toward Thee and to inspire me with Thy remembrance. 

O Allah, verily I ask Thee with the asking of a submissive, abased and lowly man 

to show me forbearance, to have mercy on me and to make me satisfied and content with Thy appointment and [ make me ] humble in every state. 

O Allah, I ask Thee with the asking of one whose indigence is extreme, who has stated to Thee in difficulties his need andwhose desire for what is with Thee has become great. 

O Allah, Thy force is tremendous, Thy place is lofty, Thy deception is hidden, 

Thy command is manifest, Thy domination is overwhelming, Thy power is unhindered and escape from Thy governance is impossible. 

O Allah, I find no forgiver of my sins, no concealer of my ugly acts no transformer of any of my ugly acts into good acts but Thee 

There is no god but Thou!Glory be to Thee, and Thine is the praise!I have wronged myself, I have been audacious in my ignorance 

and I have depended upon Thy ancient remembrance of me and Thy favour toward me. 

O Allah! O my Protector!How many ugly things Thou hast concealed! 

How many burdensome tribulations Thou hast abolished!How many stumbles Thou hast prevented! 

How many ordeals Thou hast repelled! And how much beautiful praise, for which I was unworthy, Thou hast spread abroad! 

O Allah, my tribulation is tremendous, my bad state is excessive, my acts are inadequate, 

my fetters have tied me down, my far-fetched hopes have held me back from my gain 

and this world with its delusions, my own soul with its offences and my delay have deceived me. 

O my Master! So I ask Thee by Thy mightnot to let my evil works and acts veil my supplication from Thee, 

not to disgrace me through the hidden things Thou knowest of my secrets and not to hasten me to punishment for what I have done in private: my evil acts in secrecy, 

my misdeeds, my continuous negligence, my ignorance, my manifold passions and my forgetfulness. 

And by Thy might, O Allah, be kind to me in all states and [ be ] gracious to me in all affairs! 

My God and my Lord! Have I any but Thee from whom to ask removal of my affliction and regard for my affairs! 

My God and my Protector! Thou put into effect through me a decree in which I followed the caprice of my own soul 

and did not remain wary of adorning my enemy. So he deluded me through my soul's caprice and therein destiny favoured him 

So, in what was put into effect through me in that situation, I transgressed some of Thy statutes and disobeyed some of Thy commands. 

So thine is the argument against me in all of that and I have no argument in what Thy destiny put into effect through me therein nor in what Thy decree and Thy tribulation imposed upon me. 

Now I have come to Thee, My God, after my shortcoming and my immoderation toward myself, proffering my excuse, regretful, 

broken, apologizing, asking forgiveness, repenting, acknowledging, submissive, confessing. I find no place to flee from what occurred through me, nor any place of escape to which I may turn in my affairs, 

other than Thy acceptance of my excuse and Thy entering me into the compass of Thy mercy. 

O Allah, so accept my excuse, have mercy upon the severity of my affliction and release me from the tightness of my fetters, 

My Lord, have mercy uponthe weakness of my body, the thinness of my skin and the frailty of my bones. 

O Thou who gave rise to my creation, to the remembrance of me, to the nurture of me, to goodness toward me and to nourishment on me, bestow upon me for the sake of Thy having given rise [ to me ] with generosity and Thy previous goodness to me! 

O Allah, my Master and my Lord!Canst Thou see Thyself tormenting me with Thy fire after I have professed Thy Unity 

and after the knowledge of Thee my heart has embraced, 

the remembrance of Thee my tongue has constantly mentioned and the love of Thee to which my mind has clung? 

After the sincerity of my confession and my supplication, humble before Thy lordship? 

Far be it from Thee! Thou art more generous than that Thou shouldstsquander him whom Thou hast nurtured, banish him whom Thou hast brought nigh, 

drive away him whom Thou hast given an abodeor submit to tribulation him whom Thou hast spared and shown mercy. 

Would that I knew, my Master, My God and my Protector, whether Thou wilt give the Fire dominion over faces fallen down prostrate before Thy Tremendousness, 

tongues voicing sincerely the profession of Thy Unity and giving thanks to Thee in praise, 

hearts acknowledging Thy Divinity through verification, minds encompassing knowledge of Thee until they have become humble 

and bodily members speeding to the places of Thy worship in obedience and beckoning for Thy forgiveness in submission. 

No such opinion is held of Thee! Nor has such been reported - thanks to Thy bounty concerning Thee, O All-generous! My Lord, 

and Thou knowest my weakness before a little of this world's tribulations and punishments, 

and before those ordeals which befall its inhabitants, even though it is a tribulation and ordeal whose stay is short, whose subsistence is but little and, whose period is but fleeting. 

So how can I endure the tribulations of the next world and the great ordeals that occur within it? 

For it is a tribulation whose period is long, whose station endures and whose sufferers are given no respite, 

since it only occurs as a result of Thy wrath, Thy vengeance and Thy anger, 

and these cannot be withstood by the heavens and the earth. 

O Master, so what about me?!For I am Thy weak, lowly, base, wretched and miserable slave. 

My God! My Lord! My Master! My Protector!For which things would I complain to Thee, and for which of them would I lament and weep? 

For the pain and severity of chastisement? Or for the length and period of tribulation? 

So if Thou takest me to the punishments with Thy enemies, gatherest me with the people of Thy tribulation and separatest me from Thy friends and saints, 

then suppose, My God, my Master, my Protector and my Lord that I am able to endure Thy chastisement. How can I endure separation from Thee? 

And suppose that I am able to endure the heat of Thy fire, how can I endure not gazing upon Thy generosity? 

Or how can I dwell in the Fire while my hope is Thy pardon? 

So by Thy might, my Master and my protector, I swear sincerely, if Thou leavest me with speech, I will lament to Thee from the midst of the Fire's inhabitants with lamentation of the hopeful; 

I will cry to Thee with the cry of those crying for help; 

I will weep to Thee with the weeping of the bereft;And I will call to Thee, Where art Thou, O Sponsor of the believers, 

O Goal of the hopes of Thy knowers, O Aid of those who seek assistance, 

O Friend of the hearts of the sincere and O Allah of all the world's 

inhabitants!Canst Thou see Thyself Glory be to Thee My God, and Thine is the praised hearing within the Fire the voice of a slave surrendered to Thee, imprisoned there because of his violations, 

tasting the favour of its torment because of his disobedience, and confined within its levels because of his sin and crime, 

while he laments to Thee with the lament of one hopeful for Thy mercy, calls to Thee with the tongue of those who profess Thy Unity and entreats Thee by Thy lordship! 

My Protector, so how should he remain in the chastisement, while he has hope for Thy previous clemency? 

Or how should the Fire cause him pain while he expects Thy bounty and mercy? 

Or how should its flames burn him, while Thou hearest his voice and seest his place? 

Or how should its groaning encompass him, while Thou knowest his weakness? 

Or how should he be convulsed among its levels, while Thou knowest his sincerity? 

Or how should its keepers torture him while he calls out to Thee, O Lord? 

Or how should he have hope of Thy bounty in freeing him from it, while Thou abandonest him within it? 

Far be it from Thee! That is not what is expected of Thee, nor what is well-known of Thy bounty, 

nor it is similar to the goodness and kindness Thou hast shown to those who profess Thy Unity. 

So I declare with certainty that were it not for whatThou hast decreed concerning the chastisement of Thy deniers and what Thou hast foreordained concerning the everlasting home of those who stubbornly resist, 

Thou wouldst make the Fire, all of it, coolness and safety, 

and no one would have a place of rest or abode within it. 

But Thou - holy are Thy Names - hast sworn thatThou wilt fill it with the unbelievers, 

both Jinn and men, and that Thou wilt place those who stubbornly resist therein forever. 

And Thou majestic is Thy eulogy said at the beginning and wernt gracious through kindness as a favour, (What? Is he who has been believer like unto him who has been ungodly? They are not equai) 

My God and my Master! So I ask Theeby the power Thou hast apportioned 

and the decision which Thou hast determined and imposed and through which Thou hast overcome him toward whom it has been put into effect, 

that Thou forgivest me in this night and at this hour every offence I have committed, every sin I have performed, 

every ugly thing I have concealedevery folly I have enacted whether I have hidden or announced it, whether I have concealed it or manifested it 

and every evil act which Thou hast commanded the Noble Writers to record, those whom Thou hast appointed to watch over what appears from me 

and whom Thou hast made, along with my bodily members, witness against me. And Thou wast Thyself the Watcher over me from behind them, 

and the Witness of what is hidden from them but through Thy mercy Thou concealed it and through Thy bounty Thou veiled it. 

[ and I ask Thee ] that Thou bestowest upon me an abundant share of every good Thou sendest down, kindness Thou conferrest, 

goodness Thou unfoldest, provision Thou spreadest out, sin Thou forgivest or error Thou coverest. My Lord! My Lord! My Lord! 

My God! My Master! My Protector! Owner of my bondage!O He in whose hand is my forelock! 

O He who knows my effliction and my misery!O He who is aware of my poverty and indigence!My Lord! My Lord! My Lord! 

I ask Thee by Thy Truth, Thy Holiness and the greatest of Thy Attributes and Names, 

that Thou makest my times in the night and the day inhabited by Thy remembrance, and joined to Thy service and my works acceptable to Thee, 

so that my works and my litanies may all be a single litany, and my occupation with Thy service everlasting. 

My Master! O He upon whom I depend!O He to whom I complain about my states!My Lord! My Lord! My Lord! 

Strengthen my bodily members in Thy service, fortify my ribs in determination 

and bestow upon me earnestness in my fear of Thee and continuity in my being joined to Thy service, 

so that I maymove easily toward Thee in the battlefields of the foremost, hurry to Thee among the prominent, 

desire fervently Thy proximity among the fervently desirous, move nearer to Thee with the nearness of the sincere 

fear Thee with the fear of those who have certitudeand gather with the believers in Thy vicinity. 

O Allah, whoever desires evil for me desire [ it ] for him! And whoever deceives me deceive him! 

And make me one of the most excellent of Thy slaves in Portion from Thee, the nearest of them in station to Thee 

and the most elected of them in proximity to Thee. For that cannot be attained except by Thy bounty. Grant generously to me through Thy munificence, 

incline toward me with Thy splendour and protect me with Thy mercy! 

Make my tongue remember Thee without ceasing and my heart enthralled by Thy love! 

Be gracious to me by answering me favourably, nullify my slips and forgive my lapses! 

For Thou hast decreed Thy worship for Thy servants, commanded them to supplicate Thee and assured them that they would be answered. 

So toward Thee, my Lord, I have turned my face; and toward Thee, my Lord, I have extended my hand. 

So by Thy might, comply with my supplication, and make me attain my desires!Do not, if it pleases Thee, sever my hopes, 

and spare me the evil of my enemies from among the jinn and men! 

O He, whose pleasure is quickly achieved!Forgive him who owns nothing but supplication, 

for Thou dost what Thou wilt. O He whose Name is a remedy, whose remembrance is a cure, and whose obedience is wealth! 

Have mercy upon him whose capital is hope and whose weapon is tears! 

O Ample in blessings! O Repeller of adversities!O Light of those who are lonely in the darkness! O Knower who was never taught! 

Bless Muhammad and Muhammad's household!And do with me what is worthy of Thee! 

And Allah bless His messenger and the holy Imams of his household and give them abundant peace

برگرفته شده از sahbayevelayat.blog.ir

 

 

 

 

 

 

 

https://www.telewebion.com/episode/2182588