علی بن ابوتراب ماربینی اصفهانی ( حاج ملاّ علی ماربینی )
او جهت تحصیل به اصفهان مهاجرت نموده و از حضرات آیات: ..... محمّدحسین فشارکی و بهره گرفت.
همچنین از برخی اساتید همچون فشارکی و نجفی اجازه دریافت نمود.
http://wikifeqh.ir/%D8%B9%D9%84%DB%8C_%D8%A8%D9%86_%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D8%A8_%D9%85%D8%A7%D8%B1%D8%A8%DB%8C%D9%86%DB%8C_%D8%A7%D8%B5%D9%81%D9%87%D8%A7%D9%86%DB%8C?hilight=%D9%81%D8%B4%D8%A7%D8%B1%DA%A9%DB%8C
علی بن ابوتراب ماربینی اصفهانی
علی بن ابوتراب ماربینی اصفهانی، از وعاظ و خطبای معاصر اصفهان بوده است.
فهرست مندرجات
۱ - معرفی اجمالی
۲ - اساتید و تحصیل
۳ - تدریس و شاگردان
۴ - وفات
۵ - پانویس
۶ - منبع
معرفی اجمالی
[ویرایش]
حاج ملاّ علی ماربینی فرزند مولی ابوتراب، از وعاظ و خطبای معاصر اصفهان بوده و در سال ۱۲۶۹ش در روستای ماربین اردستان متولّد شده است.
اساتید و تحصیل
[ویرایش]
او جهت تحصیل به اصفهان مهاجرت نموده و از حضرات آیات: سیداحمد مدرس، سیّدابوالقاسم دهکردی، شیخ محمّدرضا نجفی، سیّدعلی بهبهانی، سیّدمحمّدباقر درچه‌ای، سیّدعلی مجتهد نجف‌آبادی، محمّدحسین اَشَنی قودجانی، محمّدحسین فشارکی و احمد مجتهد بیدآبادی بهره گرفت. همچنین از برخی اساتید همچون فشارکی و نجفی اجازه دریافت نمود. او عمر خود را صرف ترویج دین و بیان احکام شرعی و ذکر مناقب و مصائب ائمه معصومین (علیهم‌السّلام) نمود.
تدریس و شاگردان
[ویرایش]
وی سال‌ها در مدرسه درکوشک اصفهان به تدریس برخی کتاب‌های درسی چون «مغنی»، «معالم»، «شرح تجرید»، «شرح لمعه» و «کفایه الاصول» مشغول بود. برخی از شاگردان او عبارتند از: رضا مظاهری، مهدی مظاهری، محمّدرضا ناطق اصفهانی و فضل اللّه خان اعتمادی خوئی.
وفات
[ویرایش]
وی سرانجام در روز جمعه ۱۰ ربیع‌الثّانی ۱۴۰۲ق برابر با ۱۶ بهمن ۱۳۶۰ش (مطابق سنگ نوشته قبر) وفات نمود و در داخل بقعه آقا سیّدمحمّد مقدس در تخت فولاد اصفهان به خاک سپرده شد.
فضل‌اللّه خان اعتمادی خوئی ضمن مرثیه‌ای مادّه تاریخ وفات او را چنین سروده است:
بیتی از بهر سال فوتش گفت طبع «برنا» اگر مکدّر بود
«حاج ملاّ علی ماربینی عالم دوستان حیدر بود»
حاج ملاّ علی ماربینی یکی از شیعیان جعفر بود».
پانویس
[ویرایش]
| ۱. | ↑ مهدوی، سیدمصلح‌الدین، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص۲۰۰. |
| ۲. | ↑ قاسمی، رحیم، گلزار مقدس، ص۳۰۹-۳۱۸. |
منبع
[ویرایش]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۴۳۶.
