الروضة البهیة (کتاب)
۵۷- محمد باقر بن محمد جعفر فشارکى( ذ/ ۷/ ۹۸)
الروضة البهیة (کتاب)
مؤلف کتاب الروضة البهیة شیخ سعید زین الدین بن علی بن احمد بن تقی عاملی ، معروف به شهید ثانی ( م ۹۶۶ ق). این کتاب از بهترین شروح اللمعة الدمشقیة تألیف شهید اول است که یک دورۀ نیمه استدلالى فقه امامیّه را در بردارد. جلد اول شامل باب طهارت تا مساقات و جلد دوم از باب اجاره شروع و به باب دیات ختم مى‌شود.
فهرست مندرجات
۱ - درباره مولف
۱.۱ - عظمت شخصیت
۱.۲ - بشارت به شهادت
۲ - ارزش کتاب
۳ - تاریخ تألیف
۴ - نسخه‌ها
۵ - تاریخ انتشار
۵.۱ - مزایای چاپ موجود
۶ - ترتیب مطالب
۷ - حواشی و شروح
۷.۱ - حواشی و شروح دارای نام مشخص
۷.۲ - شروح و حواشی بدون نام مشخص
۸ - گفتار بزرگان
۹ - پانویس
۱۰ - منبع
درباره مولف
[ویرایش]
فقیه عالیقدر و دانشمند بزرگوار شیعه، شیخ زین الدین بن على بن احمد عاملى جبعى، معروف به شهید ثانی در سیزدهم شوال ۹۱۱ هجرى قمرى، در خانواده علم و فقاهت زاده شد. وى یکى از اعیان و مفاخر فقهاى نامدار شیعه و یکى از اکابر متبحرین در علوم اسلامى و یکى از استوانه‌هاى فقهى و اجتهادى در طول ادوار فقه اسلامی مى‌باشد که از نظر آثار و برکات وجودى کم‌نظیر است. او که در قرن دهم هجرى مى‌زیست با تلاش و کوشش خستگى ناپذیر، فقه آل محمد صلی الله علیهم اجمعین را به نقاط مختلف جهان بسط و انتشار داد.
از برکات وجودى این شخصیت بزرگوار آن است که از وى فرزندى برومند همچون علامۀ بزرگوار و دانشمند پارسا و ژرف نگر، ابو منصور جمال الدین حسن( صاحب معالم ) به ثمر رسید که آثار گرانبهایى همچون کتاب« معالم الدین فی الأصول » را براى جهان شیعه به یادگار نهاد. این کتاب ارزشمند چند قرن است به عنوان کتاب درسى طلاب علوم دینى در حوزۀ علمى شیعه مورد استفاده قرار مى‌گیرد و مانند کتاب پدر، یعنى« الروضة البهیة» همچنان جاویدان و پایدار است.
← عظمت شخصیت
مرحوم خوانسارى، صاحب روضات الجنات ، دربارۀ شهید ثانى چنین مى‌گوید: تا کنون در جمع دانشمندان بزرگ و برجستۀ شیعه کسى را به یاد ندارم که از لحاظ شکوه شخصیت، سعۀ صدر، خوش فهمى، حسن سلیقه، داشتن نظم و برنامۀ تحصیلى، کثرت اساتید، ظرافت طبع، معنویت سخن و پختگى و بى نقص بودن آثار علمى به پاى او برسد، بلکه این استاد بزرگوار در تخلق به اخلاق الهى و قرب منزلت، چنان مى‌نمایاند که تالى تلو معصوم است و بلافاصله در ردۀ پس از معصومان علیهم السلام قرار دارد.
← بشارت به شهادت
شیخ حسین بن عبد الصمد حارثى، پدر شیخ بهایی مى‌گوید:« روزى بر شهید ثانى وارد شدم و او را متفکر یافتم. او در خویشتن فرو رفته بود. علت این حالت را از او جویا شدم، به من گفت:« برادرم! چنین مى‌پندارم که من دومین شهید باشم، زیرا در عالم رؤیا سید مرتضی علم الهدی را دیدم که مجلس ضیافتى تشکیل داده و علماء و دانشمندان امامیه و شیعه در آن شرکت داشتند. وقتى من وارد مجلس شدم، سید مرتضى از جا برخاست و به من تهنیت گفت و دستور داد که در کنار استاد شهید اول بنشینم.»
ارزش کتاب
[ویرایش]
عبارات لطیف و ذوقى و سلیقۀ بى‌نظیر در نگارش متن آن، این کتاب را از بهترین شروح مزجى فقهى قرار داده، به گونه‌اى که تمیّز بین متن و شرح مشکل است.
این کتاب در کنار« روض الجنان فی شرح إرشاد الأذهان» و« مسالک الأفهام » از آثار جاویدان شهید ثانی است که صدها سال است در حوزه‌هاى علمیۀ شیعه محور تعلیم و تعلم قرار گرفته است و هنوز هم از مهم‌ترین کتاب‌هاى درسى حوزه‌هاى علمیه مى‌باشد.
در این اثر گرانقدر حاصل افکار عمیق و دقت نظر و ذوق سرشار و اعتدال روش فقهى با بهترین تعابیر از دو شهید بزرگوار گردآورى شده است. نحوۀ نگارش کتاب به گونه‌اى است که هم افراد مبتدى مى‌توانند مباحث فقهى آن را به آسانى بیاموزند و هم علماء و فضلاء از آن استفاده نمایند.
از زمان نگارش این کتاب، فقها و بزرگان به آن توجه داشته و بزرگانى همچون سید محمد عاملی ( م ۱۰۰۹ ق) در مدارک الأحکام ، فاضل هندی ( م ۱۱۳۷ ق) در کشف اللثام ، وحید بهبهانی ( م ۱۲۰۶ ق) در مجمع الفائدة و البرهان ، سید محمد جواد عاملی ( م ۱۲۲۶ ق) در مفتاح الکرامة ، سید علی طباطبایی ( م ۱۲۳۱ ق) در ریاض المسائل ، فاضل نراقى( م ۱۲۴۵ ق) در مستند الشیعة و شیخ انصاری ( م ۱۲۸۱ ق) در کتاب‌هایش و دیگران به آن استناد نموده‌اند.
در حدود یک صد شرح و حاشیه در کتاب الذریعة ذکر شده است که مهم‌ترین آنان شرح آقا جمال الدین خوانساری ( م ۱۱۲۵ ق)، سلطان العلماء( م ۱۰۶۴ ق) صاحب المدارک( م ۱۰۰۹ ق) هستند.
تاریخ تألیف
[ویرایش]
آغاز نگارش آن در اوائل ربیع الاول ۹۵۶ ق و پایان آن شب شنبه بیست و یکم جمادى الاولى ۹۵۷ ق در حدود ۶ ماه مى‌باشد.( ذ/ ۶/ ۹۰، ۱۱/ ۲۹، ۱۴/ ۴۹).
نسخه‌ها
[ویرایش]
در چاپ کتاب موجود از نسخه‌هاى خطى نفیس و چاپى متعددى استفاده شده است که مسئول تصحیح و تحقیق جلد اول آن در سال ۱۳۸۶ ق سید محمد کلانتر بوده است.
تاریخ انتشار
[ویرایش]
این کتاب مکرّرا در ایران ، مصر و عراق چاپ شده است. بهترین چاپ بوسیلۀ جامعة النجف الدینیة مى‌باشد که محقق آن سید محمد کلانتر بوده است. چاپ اول در سال ۱۳۸۶ ق و چاپ مجدد آن در سال ۱۳۹۸ ق بوده است.
این کتاب در سال ۱۴۱۰ هجری قمری در قم توسط انتشارات داوری به طبع رسیده است، ومقدمه‌اى جامع در تاریخ فقه و فقهاء از مصحح دارد و از روى چاپ دوم نسخه" جامعة النجف الدینیة" افست شده است.
← مزایای چاپ موجود
چاپ موجود داراى مزایا و امتیازات زیادى است که عبارتند از:
- دقت کامل در مقابله با نسخ خطى متعدد و تصحیح عبارت‌ها.
- تفسیر عبارت‌هاى مشکل و پیچیده با حواشى مختصر و واضح در حد نیاز خواننده.
- توضیح اقوال و نظریاتى که به رمز و اشاره بیان شده است.
- بیان مصادر و منابع این اقوال.
- مقدمه‌اى در بیان زندگى‌نامه و آثار شهیدین بوسیلۀ محمد مهدی آصفی .
- شکل‌هاى تقریبى در مباحث قبله.
- وقت و قضاء نماز .
- شکل بعضى از حیوانات.
- توضیح الفاظ مشکل و بیان معانى آنها.
- اعراب دادن به کلمات در موارد نیاز.
ترتیب مطالب
[ویرایش]
کتاب موجود در ۱۰ جلد چاپ شده که مطالب آن عبارتند از:
جلد اول- کتاب الطهارة و کتاب الصلاة
جلد دوم- کتاب‌هاى زکاة، خمس، صوم، حج، جهاد
جلد سوم- کتاب‌هاى قضاء و شهادات، وقف، عطیه، متاجر
جلد چهارم- از کتاب الدین تا کتاب جعاله
جلد پنجم- کتاب‌هاى وصیت تا دین
جلد ششم- کتاب طلاق
جلد هفتم- کتاب غصب، لقطه، تا احیاء موات
جلد هشتم- کتاب الإرث
جلد نهم- کتاب الحدود
جلد دهم- کتاب القصاص .
حواشى و شروح
[ویرایش]
حواشى و شروح کتاب به دو دسته تقسیم مى‌شوند.
← حواشى و شروح دارای نام مشخص
الف: کتاب‌هایى که داراى نام مشخصى هستند.
۱- الابانة المرضیّة فی شرح مبحث الوقت و القبلة
شیخ محمد تقى بن محمد کاظم تسترى( ذ/ ۳/ ۴۸۵، ۶/ ۹۲)
۲- صفاء الروضة
سید امیر محمد صالح بن حسن حائرى حسینى( ذ/ ۱۵/ ۴۳، ۶/ ۹۵)
۳- التعلیقة الأنیقة
سید مفتى میر محمد عباس موسوى تسترى کهنوى( م ۱۳۰۶ ق)( ذ/ ۴/ ۲۲۳، ۶/ ۹۵)
۴- فصل الخطاب الإبراهیمیّة
میرزا ابراهیم سید على خان مدنى( ذ/ ۶/ ۹۱)
۵- الحدیقة النجفیة
ملا محمد تقى هروى( م ۱۲۹۹ ق)( ذ/ ۶/ ۹۲، ۳۹۰)
۶- مخزن الأسرار الفقهیة
آقا محمد على بن آقا محمد باقر هزار جریبى( ذ/ ۶/ ۹۵، ۲۰/ ۲۲۲)
۷- الزاهرات الزویّة
شیخ على بن محمد بن زین الدین مهیئه( ذ/ ۶/ ۹۵، ۱۳/ ۹۴)
۸- المناهج السویة
محمد بن حسن اصفهانى معروف به کاشف اللثام( م ۱۲۹۹ ق)( ذ/ ۱۳/ ۲۹۵، ۱۸/ ۲۶۰)
۹- الهدایة السنیة فی شرح الروضة البهیّة
سید هادى بن ابو الحسن رضوى کشمیرى( م ۱۳۵۷)( ذ/ ۲۲/ ۳۴۵)
۱۰- السحاب الرویة و النفخة المحمدیّة و النسمة الغرویّة
شیخ محمد بن یوسف جامعى( ذ/ ۱۲/ ۱۵۰)
۱۱- الغرائب الربوبیّة فی مقامات العبودیّة
شیخ شریعتمدار استرآبادى( ذ/ ۱۶/ ۳۰)
۱۲- مجمع الحواشی
که مجموعه‌اى از حواشى بر روضة البهیّة است که بوسیلۀ ملا حبیب الله کاشانى تدوین شده است( ذ/ ۲۰/ ۲۷).
۱۳- مطالع البکور من الأیام و دهر الدهور
شیخ على بن محمد جعفر استرآبادى( م ۱۳۱۵ ق)( ذ/ ۲۱/ ۱۴۵)
۱۴- منهاج الأمة فی شرح الروضة البهیّة
میرزا محمد بن احمد نراقى( ذ/ ۲۳/ ۱۵۷)
۱۵- منهاج الملة فی تعیین الوقت و القبلة
ملا على بن عبد الله علیارى( م ۱۳۲۷)( ذ/ ۲۳/ ۱۷۶)
۱۶- الموائد الحسینیة من الروضة البهیّة
سید حسن بن احمد حسینى کاشانى( م ۱۳۴۲)( ذ/ ۲۳/ ۲۱۳)
← شروح و حواشى بدون نام مشخص
ب: شروح و حواشى که داراى نام مشخصى نیستند و با نام شرح الروضة البهیة و یا حاشیة الروضة البهیة ذکر شده و با نام محشى شناخته مى‌شوند:
۱- سید آقا تسترى، صاحب تعدید اللسان
۲- میرزا ابراهیم بن سلطان العلماء مرعشى آملى اصفهانى( م ۱۰۹۸ ق)
۳- میرزا ابراهیم بن ملا صدر الدین محمد شیرازى( م ۱۰۷۰ ق)( ذ/ ۶/ ۹۱)
۴- امیر ابراهیم بن امیر معصوم قزوینى( م ۱۱۴۹ ق)( ذ/ ۶/ ۹۱)
۵- امیر ابو طالب نوۀ میر فندرسکى، معاصر با صاحب الریاض( ذ/ ۶/ ۹۱)
۶- امیر ابو القاسم کبیر موسوى خوانسارى( م ۱۱۵۸ ق)( ذ/ ۶/ ۹۱)
۷- ملا احمد بن محمد تونى برادر ملا عبد الله تونى، صاحب الوافیّة، معاصر شیخ حر عاملى( ذ/ ۶/ ۹۱)
۸- شیخ اسحاق تربتى مشهدى( م ۱۲۳۷ ق)( ذ/ ۶/ ۹۱)
۹- شیخ اسد الله بن اسماعیل دزفولى کاظمى( م ۱۲۳۷ ق)( ذ/ ۶/ ۹۱)
۱۰- سید محمد باقر بن زین العابدین موسوى خوانسارى صاحب روضات الجنات( م ۱۳۱۳ ق)( ذ/ ۶/ ۹۱)
۱۱- شیخ محمد تقى بن ملا عباس نهاوندى( ذ/ ۶/ ۹۲)
۱۲- ملا محمد جعفر شریعتمدار استرآبادى( م ۱۲۶۳ ق)( ذ/ ۶/ ۹۲)
۱۳- شیخ جعفر قاضى بن عبد الله بن ابراهیم حویزى کمره‌اى اصفهانى( م ۱۱۱۵ ق)( ذ/ ۶/ ۹۲)
۱۴- محقق آقا جمال الدین محمد بن حسین بن جمال الدین خوانسارى( م ۱۱۲۵ ق)( ذ/ ۶/ ۹۳)
۱۵- شیخ حسن بن سلام بن حسن جیلانى تیمجانى( ذ/ ۶/ ۹۳)
۱۶- شیخ حسن بن محمد سبیتى عاملى( ذ/ ۶/ ۹۳)
۱۷- شیخ حسن بن مؤلف، صاحب معالم( م ۱۰۱۱ ق)( ذ/ ۶/ ۹۳)
۱۸- سید احمد بن سید على اصغر شهرستانى( شرح وقت و قبله)( ذ/ ۱۴/ ۱۷)
۱۹- شیخ احمد بن ابراهیم بن احمد درازى بحرانى( م ۱۲۹۹ ق)( شرح مبحث وقت زوال)( ذ/ ۱۲/ ۶۱)
۲۰- ملا حسین تربتى( ذ/ ۶/ ۹۳)
۲۱- سید حسین بن جعفر بن حسین موسوى خوانسارى( م ۱۱۹۱ ق)( ذ/ ۶/ ۹۳)
۲۲- ملا حسین بن حسن جیلانى بنانى صاحب حاشیة الذخیرة( ذ/ ۶/ ۹۴)
۲۳- امیر محمد حسین بن امیر محمد صالح خاتون‌آبادى( م ۱۱۵۱ ق)( ذ/ ۶/ ۹۴)
۲۴- ملا محمد حسین بن محمد قاسم قمشه‌اى نجفى( م ۱۳۳۶ ق)( ذ/ ۶/ ۹۴)
۲۵- سلطان العلماء، حسین بن رفیع الدین محمد مرعشى آملى اصفهانى( م ۱۰۶۴ ق)( ذ/ ۶/ ۹۴)
۲۶- محقق خوانسارى، حسین بن جمال الدین محمد( م ۱۰۹۸ ق)( ذ/ ۶/ ۹۴)
۲۷- سید حیدر على هندى( م ۱۰۳۳ ق)( ذ/ ۶/ ۹۴)
۲۸- ملا محمد رفیع بن مزج جیلانى مشهدى( ذ/ ۶/ ۹۴)
۲۸- مؤلف، شیخ زین الدین شهید( م ۹۶۶ ق)( ۶/ ۹۴)
۲۹- ملا حسام الدین محمد صالح بن احمد مازندرانى( م ۱۰۸۶ ق)( ذ/ ۶/ ۹۴)
۳۰- سید عبد الصمد بن احمد بن محدث جزائرى( م ۱۳۳۷ ق)( ذ/ ۶/ ۹۵)
۳۱- سید عبد الله بن نور الدین جزائرى( م ۱۱۷۳ ق)( ذ/ ۶/ ۹۵)
۳۲- ملا محمد على بن احمد قراچه داغى( م ۱۳۱۰ ق)( ذ/ ۶/ ۹۵)
۳۳- محمد على بن آقا باقر بهبهانى( م ۱۲۱۶ ق)( ذ/ ۶/ ۹۵)
۳۴- سید محمد على بن سید صادق رضوى مشهدى( م ۱۳۱۱ ق)( ذ/ ۶/ ۹۵)
۳۵- سید على بن سید عزیز الله بن عبد المطلب جزائرى( م ۱۱۴۹ ق)( ذ/ ۶/ ۹۵)
۳۶- محمد على بن محمد بن مرتضى طباطبایى( م ۱۲۴۰ ق)( ذ/ ۶/ ۹۵)
۳۷- ملا على قلى بن محمد خلخالى( م ۱۱۱۵ ق)( ذ/ ۶/ ۹۶)
۳۸- شیخ على بن نصر الله لیثى، شاگرد شیخ بهایى( ذ/ ۶/ ۹۶)
۳۹- محمد على بن محمد نصیر چهاردهى مدرسى( م ۱۳۳۴ ق)( ذ/ ۶/ ۹۶، ذ/ ۱۳/ ۲۹۴)
۴۰- امیر فخر الدین مشهدى خراسانى( م ۱۰۹۷ ق)( ذ/ ۶/ ۹۶)
۴۱- میرزا محمد معروف به دلیماج( ذ/ ۶/ ۹۶)
۴۲- شیخ محمد بن حسن بن زین الدین شهید، معروف به شیخ محمد سبط( ذ/ ۶/ ۹۷)
۴۳- آقا رضى الدین محمد بن آقا حسین خوانسارى( ذ/ ۶/ ۹۷)
۴۴- میرزا محمد بن سلیمان تنکابنى( ذ/ ۶/ ۹۷)
۴۵- سید محمد بن امیر صالح خاتون‌آبادى( شهید در ۱۱۴۸ ق)( ذ/ ۶/ ۹۷)
۴۶- محمد بن عبد الفتاح تنکابنى سراب( م ۱۱۲۴ ق)( ذ/ ۶/ ۹۷)
۴۷- سید محمد بن على بن ابو الحسن عاملى، صاحب المدارک( ذ/ ۶/ ۹۷)
۴۸- سید امیر رفیع الدین محمد صدر بن محمد بن سید على معروف به خلیفة السلطان( م ۱۰۴۰ ق)( ذ/ ۶/ ۹۷)
۴۹- سید محمد بن هبة الله قزوینى( ذ/ ۶/ ۹۷)
۵۰- سید مصطفى بن على نقوى کهنوى( م ۱۳۲۳ ق))
۵۱- ملا محمد بن مؤمن بن شاه قاسم سبزوارى، معاصر محدث حر عاملى( ذ/ ۶/ ۹۷)
۵۲- میرزا نصر الله فارسى مدرس( م ۱۲۹۱ ق)( ذ/ ۶/ ۹۷)
۵۳- محمد نصیر بن عبد الله بن محمد تقى مجلسى( ذ/ ۶/ ۹۷)
۵۴- شیخ یاسین بن صلاح الدین بن على بحرانى( ذ/ ۶/ ۹۷)
۵۵- سید میر محمد یوسف بن عبد الفتاح تبریزى( م ۱۲۴۲ ق)( ذ/ ۶/ ۹۷)
۵۶- میرزا ابو الحسن خان مجتهد فسایى( م ۱۲۷۹ ق)( ذ/ ۷/ ۹۸)
۵۷- محمد باقر بن محمد جعفر فشارکى( ذ/ ۷/ ۹۸)
۵۸- میرزا محمد باقر هرندى( ذ/ ۷/ ۹۸)
۵۹- میرزا عبد العلى هرندى( م ۱۳۰۶ ق)( ذ/ ۷/ ۹۸)
۶۰- ملا محمد على نورى( ذ/ ۷/ ۹۸)
۶۱- اسماعیل بن نجف مرندى حسینى تبریزى( م ۱۳۱۸ ق)( ذ/ ۱۳/ ۲۹۲)
۶۲- شیخ جواد بن مبارک نجفى( م ۱۳۱۱ ق)( ذ/ ۱۳/ ۲۹۲)
۶۳- ملا حسین تربتى( م ۱۳۰۰ ق)( ذ/ ۱۳/ ۲۹۳)
۶۴- سید شفیع جابلقى( م ۱۲۸۰ ق)( ذ/ ۱۳/ ۲۹۳)
۶۵- سید محمد طاهر بن اسماعیل معروف به آغا میر، داماد شیخ انصارى( ذ/ ۱۳/ ۲۹۳)
۶۶- شیخ عباس بن شیخ حسن کاشف الغطاء( م ۱۳۲۳ ق)( ذ/ ۱۳/ ۲۹۴)
۶۷- سید على بن سید محمد بن محسن اعرجى کاظمى( ذ/ ۱۳/ ۲۹۴)
۶۸- آقا محمد على بن آقا محمد باقر هزار جریبى( م ۱۲۴۵ ق)( ذ/ ۱۳/ ۲۹۴)
۶۹- ملا محمد کاظم بن محمد صادق کاشانى اصفهانى( م ۱۲۷۳ ق)( ذ/ ۱۳/ ۲۹۵)
۷۰- سید محمد سیوشانى( ذ/ ۱۳/ ۲۹۵)
۷۱- شیخ محمد بن یوسف عبد اللطیف جامعى عاملى( م ۱۲۱۸ ق)( ذ/ ۱۳/ ۲۹۵)
۷۲- علامه میرزا مسیح بن محمد سعید رازى تهرانى( م ۱۲۶۳ ق)( ذ/ ۱۳/ ۲۹۵)
۷۳- سید مهدى قزوینى حلّى( ذ/ ۱۳/ ۲۹۵)
۷۴- شیخ مهدى ملا کتاب نجفى( م ۱۳۳۷ ق)( ذ/ ۱۳/ ۲۹۵)
۷۵- محمد مهدى بن محمد ابراهیم کلباسى( ذ/ ۱۳/ ۲۹۵)
۷۶- محمد نصیر بن ملا احمد نراقى( م ۱۲۷۳ ق)( ذ/ ۱۳/ ۲۹۵)
۷۷- شیخ عبد الغنى( شرح مسألۀ ترتیب الفوائت المنسیّة)( ذ/ ۱۴/ ۳۸)
گفتار بزرگان
[ویرایش]
الذریعة : "هو من أمتن الشروح حیث یصعب التمییز بینه و بین المتن، و قد اشتهر و تداول بین العلماء منذ قرن العاشر حتى التاریخ و علیه اعتمادهم، و هو من الکتب الدرسیة فی معاهد العلم الشیعیّة."
أعیان الشیعة : "هو( شهید ثانى) أوّل من صنف منهم الشروح المزجیة و کانت غیر معروفة بینهم فصنف شروح اللمعة الدمشقیّة و الألفیة فی الفقه و النفلیة و الدرایة کلها مزجیّة."
"الروضة البهیّة فی شرح اللمعة الدمشقیّة فی الفقه بتمامه و هو آخر ما صنّفه و أعطى خطا عظیما فی التدریس فکان علیه المعوّل عمله فی ستة أشهر و ستة أیام و کان فی الغالب یکتب کل یوم کراسا فرغ منه خاتمة لیلة السبت ۲۱ جمادی الأولى سنة ۹۵۷ و هو شرح مزجی مطبوع عدّة مرات."
الذریعة : "الروضة البهیّة فی شرح اللمعة الدمشقیة للشیخ السعید زین الدین على بن أحمد بن تقی بن صالح بن مشرف العاملی الشهید ۹۶۶ ق مرّ فی ۶: ۹۰ الحواشی و التعلیقات علیها و کثرة الاعتناء برفع غواشیها حیث مسلک فیها مسلکا لطیفا فصارت روضة الحسن و الجمال."
خطبۀ کتاب الروضة البهیّة: فهذه تعلیقة لطیفة و فوائد خفیفة أضفتها إلى المختصر الشریف، المؤلف المنیف المشتمل على أمهات المطالب الشرعیة الموسوم ب« اللمعة الدمشقیّة».
و در ادامه مى‌نویسد: جعلتها جاریة له مجرى الشرح الفاتح لمغلقه، و المقید لمطلقه و المتمم لفوائده، و المهذب لقواعده، ینتفع به المبتدی، و یستمد منه المتوسط و المنتهى،... اقتصرت فیه على بحث الفوائد.
کشف الحجب به نقل از منیة المرید : هو شرح ممزوج من أدق الکتب الفقهیة و ألطفها و أمتنها، لعلّه لم یصنف فی هذه الفرقة مثله فی الدقة و الغموض متداول بین الأعلام و العلماء الکرام فی الدرس و قد اعتنى به الفضلاء و المحققون بتعلیق الحواشی علیه.
پانویس
[ویرایش]
| ۱. | ↑ الذریعة، ج۱۳، ص۲۹۲. |
| ۲. | ↑ أعیان الشیعة، ج۱، ص۱۴۵. |
| ۳. | ↑ أعیان الشیعة، ج۷، ص۱۵۵. |
| ۴. | ↑ الذریعة، ج۱۱، ص۲۹۰. |
| ۵. | ↑ الروضة البهیّة، ج۱، ص۲۱۵. |
| ۶. | ↑ کشف الحجب، ج۱، ص۲۹۶. |
منبع
[ویرایش]
نرم افزار جامع فقه أهل البیت علیهم السلام، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
]]
رده‌های این صفحه : آثار شهید ثانی | کتاب شناسی | کتب درسی حوزه علمیه | کتب فقهی شیعه
