حسن بن علی کربلایی حائری اصفهانی ( شیخ حسن اصفهانی)
از درس ..،آیت الله سیّدمحمّد فشارکی و ... استفاده نمود
حسن بن علی کربلایی حائری اصفهانی
حسن بن علی کربلایی حائری اصفهانی، عالم فاضل و فقیه ماهر و از شاگردان میرزای شیرازی می‌باشد.
فهرست مندرجات
۱ - معرفی اجمالی
۲ - پانویس
۳ - منبع
معرفی اجمالی
[ویرایش]
شیخ حسن اصفهانی حائری، معروف به «شیخ حسن کربلائی» فرزند علی بن محمّدرضا بن محسن تستری، عالم فاضل و فقیه ماهر، در کربلا متولّد شد. در نوجوانی در مدرسه حسن خان کربلا ساکن شد و مقدّمات را در آنجا فرا گرفت. سپس به سامرا رفته و از درس میرزا حسن شیرازی (میرزای بزرگ) بهره گرفت و در شمار شاگردان مُبَرَّز او درآمد. همچنین از درس سیّداسماعیل صدر، شیخ فضل‌اللّه نوری، سیّدمحمّد فشارکی و ملّافتح‌اللّه سلطان‌آبادی (جلسات درس صبح‌های جمعه) استفاده نمود. او حدود ۱۲ سال با میرزا محمّدحسین نائینی معاشر و هم‌مباحثه بود. وی از علمای آگاه و متعهّد عهد خویش بود و در شرح ماجرای مبارزه با قرارداد رژی و جنبش تحریم تنباکو کتابی محققانه نوشت و آن را به رؤیت استادش میرزای شیرازی رساند. پس از وفات میرزای شیرازی او در سال ۱۳۱۴ق به کربلا بازگشت و مصاحبت سیّداسماعیل صدر را اختیار کرد. مدّتی بعد به نجف اشرف رفت و در آنجا بیمار شد و به کاظمین رفت و در پنج‌شنبه ۱۷ ربیع الاولی ۱۳۲۲ق وفات یافته و همانجا مدفون شد.
سیّدعبدالحسین شرف‌الدّین و آقامحمّدکاظم شیرازی از شاگردان درس او بوده‌اند. شیخ حسن کربلائی «تقریرات فقه و اصول» استادش میرزای شیرازی را به رشته تحریر درآورده و کتاب «تاریخ دخانیه» را در سال ۱۳۱۴ق تالیف نموده که در سال ۱۳۸۲ش به همت محقّق ارجمند شیخ رسول جعفریان به چاپ رسیده است.
پانویس
[ویرایش]
| ۱. | ↑ اصفهانی کربلایی، حسن، تاریخ دُخانیه: مقدمه، ص۱۵-۹. |
| ۲. | ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۸، ص۵۰. |
| ۳. | ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۳، ص۲۵۲. |
| ۴. | ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، نقباء البشر، ج۱، ص۴۲۰-۴۲۱. |
| ۵. | ↑ مهدوی، سیدمصلح‌الدین، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج۲، ص۲۵۱-۲۵۲. |
| ۶. | ↑ مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۵۰۶-۵۰۷. |
منبع
[ویرایش]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۵۰۷.
