*****************...فرمانده 22 ساله گردان کمیل...*****************

منتشر شده در حماسه 27 و ایثار پرس 

 دکتر سید جواد هاشمی فشارکی 

گروه : شهدا / صفحه اول / ویژه /شناسه : 9058 /18 بهمن 1400 - 8:24

http://www.isarpress.ir/?p=9058

صفحه نخست  شهید /انتشار : 18 - بهمن - 1400 - ۰۸:۱۷ /کد خبر : 16327

https://hamaseh27.ir/%d9%81%d8%b1%d9

شهید مرتضی خان جانی ،

فرمانده 22 ساله گردان کمیل

در این نوشتار زندگی نامه شهید مرتضی خانجانی تبیین شده و وصیت نامه وی ارایه شده است . مراسم یادواره شهدای گردان کمیل ، با گرامی داشت فرمانده گردان کمیل اشکر 27 محمد رسول الله (ص) ، شهید مرتضی خانجانی در شامگاه روز جمعه 15 بهمن 1400 در مسجد انصارالحسین ملایر ، توسط پایگاه مقاومت شهید بهشتی برگزار گردید .

دکتر سید جواد هاشمی فشارکی

زندگی نامه شهید مرتضی خانجانی

شهید مرتضی خانجانی، در اول دی ماه سال 1345 در شهرستان ملایر ؛ درخانواده ای مذهبی به دنیا آمد. پدرش مراد علی و مرادش معصومه نام داشت . وی تحصیلاتش را تا دیپلم به پایان رسانید. در 19 سالگی در سال 1364 ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد . وی به عشق خدمت به حفظ نظام ؛ عضو سپاه پاسداران شد و سپس در جبهه حضور یافت. به لحاظ توانمندی و رشادتهایی که داشت ، در نوجوانی فرماندهی گردان کمیل لشگر 27 محمدرسول الله(ص) به وی سپرده شد .

او دارای روح بلند انسانی وایمانی داشت و عاشق برای رسیدن به معبودش بود مناجات نامه های عاشقانه اش برای معبود نشانه ی این روح بلند است

 در پنجم مرداد ماه سال 1367 در پاسگاه زید غرب خرمشهر بر اثر اصابت ترکش خمپاره به سر وصورت به شهادت رسید. پیکر خونی وی ؛ پس از تشییع باشکوه  در گلزار شهدای بهشت هاجر ملایر به خاک سپرده شد و مزار وی زیارت گاه عاشقان و رهپویان راه شهدا گردیده است .

 

وصیت نامه شهید مرتضی خانجانی

بسمه تعالی

«هم اکنون که این قلم سیاه را بدست گرفته و بر روى برگه سفید و بى‏آب و رنگ مى‏نویسم شب چهارشنبه 28/4/67 مى‏باشد. عددهاى نگاشته شده در تاریخ گویاى شرایط سخت این برهه براى هر خواننده این نوشتار مى‏باشد.

غم و اندوه هجر یاران، مظلومیت حزب‏ا... و امام، سقوط افکار چندین و چند ساله بچه بسیجى‏هاى نشسته بر بال ملائک، آن عارفان الهى و سالکان طریقت و عشق، همه و همه دردهاى بى‏درمان ساعتها و لحظه‏هاى روزهاى تلخ ترک جبهه است که در واقع باید گفت روزهاى سخت بدرود گفتن ارزشهاى نهفته در جبهه و جنگ. در این حال و هوا مبادرت به نوشتن وصیتنامه نمودم، کارى که چند سال در جنگ بودم اما هرگاه که خواستم وصیت‏نامه بنویسم اراده‏ام یارى ننموده احساس مى‏نمایم هنوز هم وصول به توفیق شهادت ممکن است.

در این لحظات با تمام وجود از خداوند طلب شهادت را مى‏نمایم چرا که به خداوندى خدا دگر تاب تحمل فراق را ندارم و مرا توان زیست در این جامعه و دنیاى زشت نمى‏باشد. خدایا به آن بدنهاى قطعه‏قطعه شده و عشق‏آلود حسین و دیگر شهدا قسم مى‏دهم تو را نگذار شاهد نامردى‏ها و خیانت‏ها و در کنارش دلسوختگى باشم. پروردگارا چندین سال به عشق وصال و لقاء تو در مصاف با دشمن بودم، بدن خود را آماج تیر و ترکشهاى دشمنان تو قرار دادم تا شاید روزى خود را در جوار رسول‏ا... و ائمه اطهار ببینم، محبوبا اگر مرا از این فیض عظیم محروم گردانى چگونه به عدالتت شک نکنم!

خدایا گفته‏هایم نزدیک به کفر گشته اما تو مى‏دانى و خود مى‏دانم که جز تو را طلب نمى‏کنم.

دوستان و رفقا، اى عزیزان همسنگر که این وصیت‏نامه را قرائت مى‏نمائید، شما را توصیه مى‏نمایم به حمایت و پیروى از پیر جماران، او را دریابید، نگذارید تاریخ تکرار شود. اما شما اى عزیزان هوشیار باشید و صحنه‏هاى سوختن به دور شمع ولایت را تکرار کنید و بدانید که اگر براى خدا جنگیده‏اید هم اکنون نیز براى خدا تحمل کنید و پیرو پیر جماران باشید. و بدانید که اگر به آن نتیجه مطلوب در جنگ نرسیدیم نباید از حفظ انقلاب غافل باشیم و خداى نخواسته راه پیموده طى چند سال انقلاب را به یکباره برگردیم و موجبات دفن اسلام را فراهم آوریم.

پدر و مادر عزیزم، همسرم، خواهرم و برادرم، فرزندم، هشیار باشید. شیطان وسوسه ها دارد، دشمنان و منافقان و راحت طلبان زخم زبان می زنند، تحمل کنید، همچون زینب و علی و فاطمه و محمد و حسن و زین العابدین و سالار شهیدان کربلا. این چند روزه زندگی با همه سختی و مشکلات دردآورش اتمام خواهد یافت و بالاخره روز حسابرسی و برقراری عدالت خواهد رسید، نکند خدا نکرده عملی مرتکب شوید که موجبات رنجش روح شهدا شود.

با شمایم ای دوستان و اقوام با وفا! بشنوید اما تو را به مظلومیت امام عمل کنید.

در آخر، از تمامى کسانى که از بنده رنجشى داشته‏اند، طلب عفو مى‏نمایم و از کلیه کسانى که ادعاى دوستى با من را دارند تقاضامندم خانواده شهدا را فراموش نکنند.

والسلام علیکم ورحمةالله و برکاته

پادگان دوکوهه - اندیمشک

28/4/67- ساعت 9.5 شب»

سخن پایانی

فردای تحمیل وپذیرش قطعنامه ۵۹۸  ونوشاندن جام زهر به امام بصیر جامعه ، شهید مرتضی خانجانی با این بغض در گلو وجاری شدن در وصیت خویش خطاب به یک عده واده سیاسی غربگدا و نامردهای سیاسی و برخی از فرماندهان جنگ نوشت "دیگر نمی توانم شاهد نامردی ها و خیانت ها باشم" و یک هفته پس از نوشتن این دردنامه با اصابت ترکش به گلویش به شهادت رسید و از زندان دنیا رها  و آسمانی شد ونامردانی که قریب چهار دهه بر دولت و مجلس و دبیری مجمع نظام و.... سو عملکرد داشته و غربگدا بودند ؛ را به چشم ظاهر ندید . ولی جاماندگان از کاروان شهدا ، خون دلها خوردند ، تا اینکه درگام دوم انقلاب ، پلشتی ها از نظام مقدس برآمده خون شهدا زدوده شوند .

http://www.isarpress.ir/?p=9058

 

http://www.isarpress.ir/1400/11/18/%d9%81%d8%b1%d9%85%d8%a7%d9%86%d8%af%d9%87-22-%d8%b3%d8%a7%d9%84%d9%87-%da%af%d8%b1%d8%af%d8%a7%d9%86-%da%a9%d9%85%db%8c%d9%84/

 

https://hamaseh27.ir/%d9%81%d8%b1%d9%85%d8%a7%d9%86%d8%af%d9%87-22-%d8%b3%d8%a7%d9%84%d9%87-%da%af%d8%b1%d8%af%d8%a7%d9%86-%da%a9%d9%85%db%8c%d9%84/