***.*** ... گنجینه ... فشارکی ... ها ***.***

****.**** کنز الفشا ر کیو ن ************** Fesharkies's Treasure ****.****

***.*** ... گنجینه ... فشارکی ... ها ***.***

****.**** کنز الفشا ر کیو ن ************** Fesharkies's Treasure ****.****

***.*** ... گنجینه ... فشارکی ... ها ***.***

########## بنام خدا ##########
#پایگاه جامع اطلاع رسانی در موضوعات زیر #
..... با سلام و تحیت .. و .. خوشامدگویی .....
*** برای یافتن مطالب مورد نظر : داخل "طبقه بندی موضوعی " یا " کلمات کلیدی"شوید. ویا کلمه موردنظر را در"جستجو" درج کنید.***

طبقه بندی موضوعی
بایگانی
محبوب ترین مطالب

***دعای مجیر منتظم شده *** یادداشت منتشر شده

سه شنبه, ۱۵ فروردين ۱۴۰۲، ۰۳:۵۱ ب.ظ

منتشر شده در حماسه 27 و ایثار پرس 

 دکتر سید جواد هاشمی فشارکی

 

منتشر شده در ایثار پرس / گروه : آخرین اخبار / ادبیات پایداری / صفحه اول / ویژه

  • شناسه : 13483
  • 15 فروردین 1402 - 16:53

http://www.isarpress.ir/?p=13483

منتشر شده در حماسه 27 / صفحه نخست  آثار / اخبار / ادبیات پایداری

  • انتشار : 15 - فروردین - 1402 - ۱۵:۵۲
  • کد خبر : 17801

https://hamaseh27.ir/%d8%af%d9%85/

دعای مجیر منتظم و الفبایی شده

در این نوشتار ؛دعای مجیر با یک روش ابداعی منحصر بفرد جهت تدبر بهتر و سهل تر در فهم مطالب روح بخش و عرفانی آن بصورت منتظم شده و تدوین و ارایه شده است.همچنین برای یافتن سهل تر اسامی خداوند در بخش دوم ، اسامی و صفات خداوند متعال بصورت الفبایی در آمده است .

دکتر سید جواد هاشمی فشارکی

دعای مجیر هم از جهت مضامین و معارف آن ، هم ازجهت نظم و نثر و آهنگ آن ، اعجازی در 14 قرن پیش بوده ، که هنوز تازه و بی بدیل هست و می توان گفت چنین مطالبی تراوش کرده از ذهن یک انسان عادی نیست بلکه محصول یک معصوم متصل به عالم ملکوت است . این دعا توسط جبرئیل به پیامبر الهی (ص) برای مناجات و گفتگو با خدا به رسول خدا می آموزد .

فواید و خواص دعای مجیر

این دعا با تکیه بر منبع نامتناهی پروردگار،  مانند دارویی شفابخش است که روح انسان را جلا می‌بخشد و برخی نیازهای مادی را نیز برطرف میکند .

باعث آمرزیده شدن گناهان / نزول رحمت الهی / مصون شدن از آفت / کمک به دفع بیماری / کمک در ادای قرض  / بی نیازی برای فقیر / نورانی شدن / چهره در محشر / همنشینی با پیامبر (ص) در  محشر به همراه

جهت آمرزیده گناهان سفارش شده ، این دعا در «ایام البیض» (روزهای سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم) ماه رمضان خوانده شود .

 دراین دعا :

88 مرتبه میگوییم خدیا تو منزّهی

2 مرتبه نیز میگوییم منزّهی در اینکه ( معبودی جز تو نیست  و همانا من از ستمکاران بودم )                

88 مرتبه میگوییم بلندمرتبه هستی در ....

88 مرتبه میگوییم ما را از آتش پناه بده

ودر انتها سخن پایانی با خداوند گفته میشود .

در این دعا 187 اسامی و صفات خداوند وجود دارد که انسان در آن خدا را به صاحب این اسامی و صفات الهی قسم می دهد و در هر فراز از دعا خطاب به خدا میگوییم : من به تو پناه می برم ای کسی که پناه همه پناه جویان هستی در هر بند از دعا نیز درخواست نجات از آتش جهنم میکنیم ( اجرنا من النار یا مجیر)

دعای سحر چنین است:

                     بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

  1. منزّهی تو ای خدا،                            سُبْحانَکَ یَا اللّهُ،
  2.  بلندمرتبه هستی‌ ای بخشنده،             تَعالَیْتَ یَا رَحْمنُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای مهربان،                         سُبْحانَکَ یَارَحِیمُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای کریم،                  تَعالَیْتَ یَا کَرِیمُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیر .
  1. منزّهی تو ای فرمانروا،                       سُبْحانَکَ یَا مَلِکُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای مالک،                 تَعالَیْتَ یَامالِکُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای پاک از هر عیب،              سُبْحانَکَ یَا قُدُّوسُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای سلام،                  تَعالَیْتَ یَا سَلامُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای ایمنی بخش،                  سُبْحانَکَ یَامُؤْمِنُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای چیره بر هستی،      تَعالَیْتَ یَامُهَیْمِنُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای توانمند،                        سُبْحانَکَ یَاعَزِیزُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای توانا،                   تَعالَیْتَ یَاجَبَّارُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای بزرگ‌منش،                    سُبْحانَکَ یَامُتَکَبِّرُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای با‌قدرت،                 تَعالَیْتَ یَامُتَجَبِّرُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده؛ أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ؛
  1. منزّهی تو ای آفریننده،                        سُبْحانَکَ یَاخالِقُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای آفریننده،                تَعالَیْتَ یَابارِئُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای صورت آفرین،                   سُبْحانَکَ یَامُصَوِّرُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای تقدیر کننده،           تَعالَیْتَ یَامُقَدِّرُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناده‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ
  1. منزّهی تو ای راهنما،                            سُبْحانَکَ یَاهادِى،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای ماندگار،                  تَعالَیْتَ یَاباقِى،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای بخشایشگر،                       سُبْحانَکَ یَاوَهَّابُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای بسیار توبه‌پذیر،         تَعالَیْتَ یَاتَوَّابُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ
  1. منزّهی تو ای گشایشگر،                        سُبْحانَکَ یَافَتَّاحُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای خستگی‌ناپذیر،          تَعالَیْتَ یَامُرْتاحُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناده‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای سرورم،                            سُبْحانَکَ یَاسَیِّدِى،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای مولایم،                    تَعالَیْتَ یَامَوْلاىَ،
  1. ما از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای نزدیک،                             سُبْحانَکَ یَاقَرِیبُ،
  2.  بلندمرتبه هستی‌ ای نگاهبان،                  تَعالَیْتَ یَارَقِیبُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای پدیدآورنده،                        سُبْحانَکَ یَامُبْدِئُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای بازگرداننده،               تَعالَیْتَ یَامُعِیدُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای ستوده،                              سُبْحانَکَ یَا حَمِیدُ،
  2. بلندمرتبه‌ای ای دارای شکوه و عظمت،         تَعالَیْتَ یَامَجِیدُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده؛ أَجِرْنا مِنَ النّارِ یَامُجِیرُ؛
  1. منزّهی تو ای دیرینه،                              سُبْحانَکَ یَا قَدِیمُ،
  2. بلند مرتبه هستی‌ ای بزرگ،                      تَعالَیْتَ یَا عَظِیمُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای آمرزنده،                                              سُبْحانَکَ یَا غَفُورُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای پاداش دهنده بسیار در برابر کار اندک، تَعالَیْتَ یَا شَکُورُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای گواه،                                  سُبْحانَکَ یَاشَاهِدُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای حاضر،                        تَعالَیْتَ یَا شَهِیدُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای مهربان،                               سُبْحانَکَ یَاحَنَّانُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای بسیار احسان کننده،      تَعالَیْتَ یَا مَنَّانُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای برانگیزنده،                           سُبْحانَکَ یَا بَاعِثُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای میراث‌بر،                     تَعالَیْتَ یَا وَارِثُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای زندگی‌بخش،                       سُبْحانَکَ یَا مُحْیِى،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای میراننده،                   تَعالَیْتَ یَا مُمِیتُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای مهربان،                             سُبْحانَکَ یَا شَفِیقُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای همراه،                      تَعالَیْتَ یَا رَفِیقُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای همدم،                              سُبْحانَکَ یَا أَنِیسُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای مونس،                     تَعالَیْتَ یَا مُؤْنِسُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1.  منزّهی تو ای بزرگ منزلت،                     سُبْحانَکَ یَا جَلِیلُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای زیبا،                        تَعالَیْتَ یَا جَمِیلُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده؛ أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ؛
  1. منزّهی تو ای آگاه،                                 سُبْحانَکَ یَاخَبِیرُ،
  2.  بلندمرتبه هستی‌ ای بینا،                        تَعالَیْتَ یَا بَصِیرُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای عطابخش،                          سُبْحانَکَ یَا حَفِىُّ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای امان ده،                    تَعالَیْتَ یَا مَلِىُّ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ .
  1.  منزّهی تو ای معبود،                            سُبْحانَکَ یَامَعْبُودُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای موجود،                    تَعالَیْتَ یَامَوْجُودُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای بسیار آمرزنده،                    سُبْحانَکَ یَاغَفَّارُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای نیرومند مطلق،           تَعَالَیْتَ یَاقَهَّارُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ،
  1. منزّهی تو ای یاد شده،                           سُبْحانَکَ یَامَذْکُورُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای سپاس شده،              تَعالَیْتَ یَامَشْکُورُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای بخشنده،                           سُبْحانَکَ یَاجَوادُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای پناهگاه،                   تَعالَیْتَ یَامَعاذُ،
  1.  ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای زیبا،                                سُبْحانَکَ یَاجَمالُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای بزرگ و باعظمت،        تَعالَیْتَ یَاجَلالُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ
  1. منزّهی تو ای پیش از همه،                     سُبْحانَکَ یَاسَابِقُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای روزی‌دهنده،             تَعالَیْتَ یَارَازِقُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای راست‌گو،                          سُبْحانَکَ یَاصَادِقُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای شکافنده،                 تَعالَیْتَ یَافَالِقُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده؛ أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ؛
  1. منزّهی تو ای شنوا،                               سُبْحانَکَ یَاسَمِیعُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای سریع در خشنود شدن  تَعالَیْتَ یَاسَرِیعُ، ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای بلندپایه،                            سُبْحانَکَ یَارَفِیعُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای نوآفرین،                   تَعالَیْتَ یَابَدِیعُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ
  1. منزّهی تو ای همواره در کار،                     سُبْحانَکَ یَافَعَّالُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای والاتر،                       تَعالَیْتَ یَامُتَعالٍ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای داوری کننده،                      سُبْحانَکَ یَاقَاضِى،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای خشنود،                     تَعالَیْتَ یَارَاضِى،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای چیره،                                سُبْحانَکَ یَاقَاهِرُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای پاک،                        تَعالَیْتَ یَا طَاهِرُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ .
  1.  منزّهی تو ای دانا،                                 سُبْحانَکَ یَا عَالِمُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای حکمران،                   تَعالَیْتَ یَا حَاکِمُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده؛. أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ؛
  1. منزّهی تو ای پاینده،                               سُبْحانَکَ یَا دائِمُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای پایدار،                       تَعالَیْتَ یَاقائِمُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ .
  1.  منزّهی تو ای نگهدارنده،                          سُبْحانَکَ یَاعَاصِمُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای پخش کننده،               تَعالَیْتَ یَاقاسِمُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ،
  1. منزّهی تو ای بی‌نیاز،                               سُبْحانَکَ یَاغَنِىُّ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای بی‌نیاز کننده،              تَعالَیْتَ یَامُغْنِى،
  1.  ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای کمال‌بخش،                         سُبْحانَکَ یَاوَفِىُّ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای توانا،                         تَعالَیْتَ یَاقَوِىُّ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای کفایت کننده،                      سُبْحانَکَ یَاکَافِى،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای شفابخش،                   تَعالَیْتَ یَا شَافِى،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای پیش‌انداز،                           سُبْحانَکَ یَامُقَدِّمُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای پس‌انداز،                    تَعالَیْتَ یَا مُؤَخِّرُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای آغاز،                                  سُبْحانَکَ یَا أَوَّلُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای انجام،                        تَعالَیْتَ یَا آخِرُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده؛ أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ؛
  1. منزّهی تو ای آشکار،                               سُبْحانَکَ یَا ظَاهِرُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای نهان،                        تَعالَیْتَ یَا بَاطِنُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای امید،                                   سُبْحانَکَ یَا رَجَاءُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای آنکه به او امید می‌بندند،  تَعالَیْتَ یَا مُرْتَجى،
  1.  ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای احسان‌بخش،                          سُبْحانَکَ یَاذَا الْمَنِّ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای هماره بخشایشگر، تَعالَیْتَ یَا ذَا الطَّوْلِ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای زنده،                         سُبْحانَکَ یَاحَىُّ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای به خود پاینده،     تَعالَیْتَ یَا قَیُّومُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای یگانه،                        سُبْحانَکَ یَا واحِدُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای یکتا،                 تَعالَیْتَ یَا أَحَدُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ،
  1. منزّهی تو ای سرور،                        سُبْحانَکَ یَا سَیِّدُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای مقصود همه،       تَعالَیْتَ یَا صَمَدُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای توانا،                          سُبْحانَکَ یَا قَدِیرُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای بزرگ،               تَعالَیْتَ یَا کَبِیرُ،
  1.  ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای کارگزار و حاکم،           سُبْحانَکَ یَا وَالِى،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای بلند پایه           تَعالَیْتَ یا مُتَعَالِى،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده؛ أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ؛
  1. منزّهی تو ای والا،                         سُبْحانَکَ یَا عَلِىُّ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای والاتر،              تَعالَیْتَ یَا أَعْلى،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای سرپرست،                 سُبْحانَکَ یَا وَلِىُّ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای مولا،               تَعالَیْتَ یَا مَوْلى،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1.  منزّهی تو ای پدیدآور،                  سُبْحانَکَ یَا ذارِئُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای آفریننده،          تَعالَیْتَ یَا بَارِئُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای فرودآور،                    سُبْحانَکَ یَا خَافِضُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای فرازبر،              تَعالَیْتَ یَا رَافِعُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1.  منزّهی تو ای دادگر،                     سُبْحانَکَ یَا مُقْسِطُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای گردآور،            تَعالَیْتَ یَا جَامِعُ،
  1.  ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ،
  1.  منزّهی تو ای عزّت‌بخش،               سُبْحانَکَ یَامُعِزُّ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای خوار کننده،      تَعالَیْتَ یَا مُذِلُّ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای نگاهبان،                  سُبْحانَکَ یَا حَافِظُ،
  2. بلندمرتبه هستی این نگاهبان،         تَعالَیْتَ یَا حَفِیظُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای توانا،                       سُبْحانَکَ یَا قادِرُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای توانمند،          تَعالَیْتَ یَا مُقْتَدِرُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای دانا،                        سُبْحانَکَ یَا عَلِیمُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای بردبار،            تَعالَیْتَ یَا حَلِیمُ،
  1.  ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده؛ أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یا مُجِیرُ؛
  1. منزّهی تو ای داور،                       سُبْحانَکَ یَا حَکَمُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای فرزانه،            تَعالَیْتَ یَا حَکِیمُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای عطابخش،                سُبْحانَکَ یَامُعْطِى،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای بازدار،            تَعالَیْتَ یَا مانِعُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای زیان‌رسان،               سُبْحانَکَ یَا ضَارُّ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای سودبخش،       تَعالَیْتَ یَا نَافِعُ
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1.  منزّهی تو ای اجابت کننده،          سُبْحانَکَ یَا مُجِیبُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای حسابرس،       تَعالَیْتَ یَا حَسِیبُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، ، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای دادگر،                    سُبْحانَکَ یَا عادِلُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای جدایی‌انداز،  تَعالَیْتَ یَا فاصِلُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای مهربان،                         سُبْحانَکَ یَا لَطِیفُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای برجسته و عالی‌رتبه، تَعالَیْتَ یَا شَرِیفُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای پروردگار،               سُبْحانَکَ یَا رَبُّ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای حقیقت پایدار، تَعالَیْتَ یَا حَقُّ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ،
  1. منزّهی تو ای پرشکوه،                 سُبْحانَکَ یَا مَاجِدُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای یگانه،            تَعالَیْتَ یَا وَاحِدُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای بسیار گذشت کننده،   سُبْحانَکَ یَا عَفُوُّ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای انتقام گیرنده،   تَعالَیْتَ یَا مُنْتَقِمُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده؛ أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ؛
  1. منزّهی تو ای گسترده بخش،          سُبْحانَکَ یَا واسِعُ،
  2.  بلندمرتبه هستی‌ ای عطاگستر،      تَعالَیْتَ یَا مُوَسِّعُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ،
  1. منزّهی تو ای پرمهر،                    سُبْحانَکَ یَا رَؤُوفُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای نوازشگر،         تَعالَیْتَ یَا عَطُوفُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1.  منزّهی تو ای یگانه،                    سُبْحانَکَ یَا فَرْدُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای بی‌همتا،          تَعالَیْتَ یَا وِتْرُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای روزی‌بخش،              سُبْحانَکَ یَا مُقِیتُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای فراگیر،           تَعالَیْتَ یَا مُحِیطُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای کارگزار،                   سُبْحانَکَ یَا وَکِیلُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای عدالت محض،   تَعالَیْتَ یَاعَدْلُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النّارِ یَا مُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای آشکار،                    سُبْحانَکَ یَا مُبِینُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای استوار،           تَعالَیْتَ یَا مَتِینُ،
  1.  ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای نیکو،                    سُبْحانَکَ یَا بَرُّ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای مهروز،          تَعالَیْتَ یَا وَدُودُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ،
  1. منزهی تو ای راهنما،                  سُبْحانَکَ یَا رَشِیدُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای راهبر،           تَعالَیْتَ یَا مُرْشِدُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یا مُجِیرُ،
  1. منزّهی تو ای روشنایی،               سُبْحانَکَ یَانُورُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای روشنی‌بخش، تَعالَیْتَ یَا مُنَوِّرُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده؛ أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ؛
  1. منزّهی تو ای یاری‌رسان،             سُبْحانَکَ یَا نَصِیرُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای یاور،            تَعالَیْتَ یَا نَاصِرُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای بسیار شکیبا،          سُبْحانَکَ یَا صَبُورُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای شکیبا،         تَعالَیْتَ یَا صَابِرُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای شمارشگر،              سُبْحانَکَ یَا مُحْصِى،
  2.  بلندمرتبه هستی‌ ای پدید آورنده، تَعالَیْتَ یَا مُنْشِئُ،
  1.  ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَامُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای پاک و منزّه،           سُبْحَانَکَ یَا سُبْحَانُ،
  2.  بلندمرتبه هستی‌ ای جزادهنده،    تَعالَیْتَ یَا دَیَّانُ،
  1.  ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  1. منزّهی تو ای فریادرس،               سُبْحانَکَ یَا مُغِیثُ،
  2. بلندمرتبه هستی‌ ای پناه،             تَعالَیْتَ یَا غِیاثُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای آفریننده،                سُبْحانَکَ یَافَاطِرُ،
  2.  بلندمرتبه هستی‌ ای حاضر،          تَعالَیْتَ یَا حَاضِرُ،
  1. ما را از آتش پناه ده ای پناه‌دهنده، أَجِرْنا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ .
  1. منزّهی تو ای دارنده توانمندی و زیبایی،               سُبْحانَکَ یَا ذَا الْعِزِّ وَالْجَمَالِ،
  2.  بلندمرتبه هستی‌ ای دارای قدرت مطلق و عظمت،  تَبارَکْتَ یَا ذَا الْجَبَرُوتِ وَالْجَلَالِ،
  3. منزّهی تو، معبودی جز تو نیست،                       سُبْحانَکَ لَاإِلهَ إِلّا أَنْتَ،
  4. منزّهی تو، همانا من از ستمکاران بودم،                سُبْحانَکَ إِنِّى کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ
  • پس دعایش را اجابت کردیم                    فَاسْتَجَبْنا لَهُ
  • و او را از اندوه رهانیدیم                         وَنَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ
  • و این‌چنین اهل ایمان را رهایی بخشیم          وَکَذلِکَ نُنْجِى الْمُؤْمِنِینَ،
  • و درود خدا بر آقای ما محمّد و همه خاندان او  وَصَلَّى اللّهُ عَلى سَیِّدِنا مُحَمَّدٍ وَآلِهِ أَجْمَعِینَ،
  • و ستایس ویژه خدا پروردگار جهانیان است      وَالْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ،
  • و خدا ما را بس است                                 وَحَسْبُنا اللّهُ
  • و چه نیکو کارگزاری است                           وَنِعْمَ الْوَکِیلُ،
  • و هیچ نیرو و توانی نیست جز به خدای بلندمرتبه بزرگ. وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ
  •  

**** *****

اعجاز زیبایی در بیان دعا :

  1. سُبْحَانَکَ یَا اللَّهُ تَعَالَیْتَ یَا رَحْمَانُ   أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  2. سُبْحَانَکَ یَا رَحِیمُ تَعَالَیْتَ یَا کَرِیمُ   أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  3. سُبْحَانَکَ یَا مَلِکُ تَعَالَیْتَ یَا مَالِکُ   أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  4. سُبْحَانَکَ یَا قُدُّوسُ تَعَالَیْتَ یَا سَلامُ  أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  5. سُبْحَانَکَ یَا مُؤْمِنُ تَعَالَیْتَ یَا مُهَیْمِنُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  6.  سُبْحَانَکَ یَا عَزِیزُ تَعَالَیْتَ یَا جَبَّارُ    أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  7. سُبْحَانَکَ یَا مُتَکَبِّرُ تَعَالَیْتَ یَا مُتَجَبِّرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  8. سُبْحَانَکَ یَا خَالِقُ تَعَالَیْتَ یَا بَارِئُ    أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  9. سُبْحَانَکَ یَا مُصَوِّرُ تَعَالَیْتَ یَا مُقَدِّرُ   أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  10. سُبْحَانَکَ یَا هَادِی تَعَالَیْتَ یَا بَاقِی    أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  11. سُبْحَانَکَ یَا وَهَّابُ تَعَالَیْتَ یَا تَوَّابُ    أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  12. سُبْحَانَکَ یَا فَتَّاحُ تَعَالَیْتَ یَا مُرْتَاحُ    أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  13. سُبْحَانَکَ یَا سَیِّدِی تَعَالَیْتَ یَا مَوْلایَ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  14. سُبْحَانَکَ یَا قَرِیبُ تَعَالَیْتَ یَا رَقِیبُ   أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  15. سُبْحَانَکَ یَا مُبْدِئُ تَعَالَیْتَ یَا مُعِیدُ    أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  16. سُبْحَانَکَ یَا حَمِیدُ تَعَالَیْتَ یَا مَجِیدُ   أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  17. سُبْحَانَکَ یَا قَدِیمُ ، تَعَالَیْتَ یَا عَظِیمُ  أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  18.  سُبْحَانَکَ یَا غَفُورُ تَعَالَیْتَ یَا شَکُورُ   أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  19. سُبْحَانَکَ یَا شَاهِدُ تَعَالَیْتَ یَا شَهِیدُ   أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  20. سُبْحَانَکَ یَا حَنَّانُ تَعَالَیْتَ یَا مَنَّانُ    أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  21. سُبْحَانَکَ یَا بَاعِثُ تَعَالَیْتَ یَا وَارِثُ    أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  22. سُبْحَانَکَ یَا مُحْیِی تَعَالَیْتَ یَا مُمِیتُ  أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  23. سُبْحَانَکَ یَا شَفِیقُ تَعَالَیْتَ یَا رَفِیقُ   أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  24. سُبْحَانَکَ یَا أَنِیسُ تَعَالَیْتَ یَا مُونِسُ   أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  25. سُبْحَانَکَ یَا جَلِیلُ تَعَالَیْتَ یَا جَمِیلُ   أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  26. سُبْحَانَکَ یَا خَبِیرُ تَعَالَیْتَ یَا بَصِیرُ     أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  27. سُبْحَانَکَ یَا حَفِیُّ تَعَالَیْتَ یَا مَلِیُّ      أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  28. سُبْحَانَکَ یَا مَعْبُودُ تَعَالَیْتَ یَا مَوْجُودُ  أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  29. سُبْحَانَکَ یَا غَفَّارُ تَعَالَیْتَ یَا قَهَّارُ       أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  30. سُبْحَانَکَ یَا مَذْکُورُ تَعَالَیْتَ یَا مَشْکُورُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  31. سُبْحَانَکَ یَا جَوَادُ تَعَالَیْتَ یَا مَعَاذُ      أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  32. سُبْحَانَکَ یَا جَمَالُ تَعَالَیْتَ یَا جَلالُ    أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  33.  سُبْحَانَکَ یَا سَابِقُ تَعَالَیْتَ یَا رَازِقُ     أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  34. سُبْحَانَکَ یَا صَادِقُ تَعَالَیْتَ یَا فَالِقُ،    أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  35. سُبْحَانَکَ یَا سَمِیعُ تَعَالَیْتَ یَا سَرِیعُ   أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  36. سُبْحَانَکَ یَا رَفِیعُ تَعَالَیْتَ یَا بَدِیعُ      أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  37. سُبْحَانَکَ یَا فَعَّالُ تَعَالَیْتَ یَا مُتَعَالُ    أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  38. سُبْحَانَکَ یَا قَاضِی تَعَالَیْتَ یَا رَاضِی    أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  39. سُبْحَانَکَ یَا قَاهِرُ تَعَالَیْتَ یَا طَاهِرُ      أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  40. سُبْحَانَکَ یَا عَالِمُ تَعَالَیْتَ یَا حَاکِمُ،    أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  41. سُبْحَانَکَ یَا دَائِمُ تَعَالَیْتَ یَا قَائِمُ       أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  42. سُبْحَانَکَ یَا عَاصِمُ تَعَالَیْتَ یَا قَاسِمُ    أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  43. سُبْحَانَکَ یَا غَنِیُّ تَعَالَیْتَ یَا مُغْنِی    أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  44.  سُبْحَانَکَ یَا وَفِیُّ تَعَالَیْتَ یَا قَوِیُّ     أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  45. سُبْحَانَکَ یَا کَافِی تَعَالَیْتَ یَا شَافِی   أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  46. سُبْحَانَکَ یَا مُقَدِّمُ تَعَالَیْتَ یَا مُؤَخِّرُ   أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  47. سُبْحَانَکَ یَا أَوَّلُ تَعَالَیْتَ یَا آخِرُ       أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  48. سُبْحَانَکَ یَا ظَاهِرُ تَعَالَیْتَ یَا بَاطِنُ    أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  49. سُبْحَانَکَ یَا رَجَاءُ تَعَالَیْتَ یَا مُرْتَجَى  أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  50. سُبْحَانَکَ یَاذَا الْمَنِّ تَعَالَیْتَ یَاذَا الطَّوْلِ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  51. سُبْحَانَکَ یَا حَیُّ تَعَالَیْتَ یَا قَیُّومُ      أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  52.  سُبْحَانَکَ یَا وَاحِدُ تَعَالَیْتَ یَا أَحَدُ    أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  53. سُبْحَانَکَ یَا سَیِّدُ تَعَالَیْتَ یَا صَمَدُ    أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  54. سُبْحَانَکَ یَا قَدِیرُ تَعَالَیْتَ یَا کَبِیرُ    أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  55. سُبْحَانَکَ یَا وَالِی تَعَالَیْتَ یَا مُتَعَالِی  أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  56. سُبْحَانَکَ یَا عَلِیُّ تَعَالَیْتَ یَا أَعْلَى    أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  57. سُبْحَانَکَ یَا وَلِیُّ تَعَالَیْتَ یَا مَوْلَى    أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  58. سُبْحَانَکَ یَا ذَارِئُ تَعَالَیْتَ یَا بَارِئُ   أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  59.  سُبْحَانَکَ یَا خَافِضُ تَعَالَیْتَ یَا رَافِعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  60. سُبْحَانَکَ یَا مُقْسِطُ تَعَالَیْتَ یَا جَامِعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  61.  سُبْحَانَکَ یَا مُعِزُّ تَعَالَیْتَ یَا مُذِلُّ    أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  62. سُبْحَانَکَ یَا حَافِظُ تَعَالَیْتَ یَا حَفِیظُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  63. سُبْحَانَکَ یَا قَادِرُ تَعَالَیْتَ یَا مُقْتَدِرُ   أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  64. سُبْحَانَکَ یَا عَلِیمُ تَعَالَیْتَ یَا حَلِیمُ،  أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  65. سُبْحَانَکَ یَا حَکَمُ تَعَالَیْتَ یَا حَکِیمُ  أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  66. سُبْحَانَکَ یَا مُعْطِی تَعَالَیْتَ یَا مَانِعُ   أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  67. سُبْحَانَکَ یَا ضَارُّ تَعَالَیْتَ یَا نَافِعُ      أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  68. سُبْحَانَکَ یَا مُجِیبُ تَعَالَیْتَ یَا حَسِیبُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  69. سُبْحَانَکَ یَا عَادِلُ تَعَالَیْتَ یَا فَاصِلُ   أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  70. سُبْحَانَکَ یَا لَطِیفُ تَعَالَیْتَ یَا شَرِیفُ  أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  71. سُبْحَانَکَ یَا رَبُّ تَعَالَیْتَ یَا حَقُّ        أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  72.  سُبْحَانَکَ یَا مَاجِدُ تَعَالَیْتَ یَا وَاحِدُ    أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  73. سُبْحَانَکَ یَا عَفُوُّ تَعَالَیْتَ یَا مُنْتَقِمُ ،   أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  74. سُبْحَانَکَ یَا وَاسِعُ تَعَالَیْتَ یَا مُوَسِّعُ   أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  75. سُبْحَانَکَ یَا رَءُوفُ تَعَالَیْتَ یَا عَطُوفُ  أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  76. سُبْحَانَکَ یَا فَرْدُ تَعَالَیْتَ یَا وِتْرُ         أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  77. سُبْحَانَکَ یَا مُقِیتُ تَعَالَیْتَ یَا مُحِیطُ  أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  78. سُبْحَانَکَ یَا وَکِیلُ تَعَالَیْتَ یَا عَدْلُ    أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  79. سُبْحَانَکَ یَا مُبِینُ تَعَالَیْتَ یَا مَتِینُ   أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  80. سُبْحَانَکَ یَا بَرُّ تَعَالَیْتَ یَا وَدُودُ        أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  81. سُبْحَانَکَ یَا رَشِیدُ تَعَالَیْتَ یَا مُرْشِدُ  أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  82. سُبْحَانَکَ یَا نُورُ تَعَالَیْتَ یَا مُنَوِّرُ       أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  83. سُبْحَانَکَ یَا نَصِیرُ، تَعَالَیْتَ یَا نَاصِرُ    أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  84. سُبْحَانَکَ یَا صَبُورُ تَعَالَیْتَ یَا صَابِرُ    أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  85. سُبْحَانَکَ یَا مُحْصِی تَعَالَیْتَ یَا مُنْشِئُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  86. سُبْحَانَکَ یَا سُبْحَانُ تَعَالَیْتَ یَا دَیَّانُ  أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  87. سُبْحَانَکَ یَا مُغِیثُ تَعَالَیْتَ یَا غِیَاثُ   أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  88. سُبْحَانَکَ یَا فَاطِرُ تَعَالَیْتَ یَا حَاضِرُ    أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ
  • سُبْحَانَکَ یَا ذَا الْعِزِّ وَ الْجَمَالِ تَبَارَکْتَ یَا ذَا الْجَبَرُوتِ وَ الْجَلالِ
  • سُبْحَانَکَ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ
  • سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّیْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذَلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ
  •  وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِینَ
  • وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ

*****   بخش دوم *****

دعای مجیر الفبایی شده

در این بخش مامی اسامی و صفات خداوند که در دعا خدا به ان صدا زده میشود ، استخراج و بصورت الفبایی ارایه شده است :

https://javadfesharaki.blog.ir/1402/01/15/%D8%AF0

 

*****   پیوست *****

دعای مجیر

( منبع متن : منقول از شیخ عباس قمی ، مفاتیح الجنان)

( منبع ترجمه: از حجت الاسلام شیخ حسین انصاریان ؛ پایگاه اطلاع رسانی عرفان)

https://erfan.ir/m46

*************

************************