تعاریف پایه در شهرسازی

 شهرسازی

 

1-برنامه ریزی :

     برنامه‌ریزی عبارت‌از فرایند هدف گذاری و تعیین و پیشرفت دقیق در چگونگی رسیدن به اهداف می‌باشد.

2-برنامه ریزی شهری:

     تامین رفاه شهرنشینان از طریق ایجاد محیطی بهتر ، مساعدتر ، سالمتر ، اسانتر ، موثرتر و دلپذیرتر.

3-توسعه :

     توسعه مجموعه تغییر هایی است که موجب می شود یک نظام اجتماعی، از شرایط خاصی از زندگی که نامطلوب تشخیص داده می شود، به سوی شرایط بهتر حرکت کند و یا توسعه به معنای ارتقای مستمر کل جامعه و نظام اجتماعی به سوی زندگی بهتر و یا انسانی تر است.

4-توسعه پایدار :

      توسعه پایدار درصدد فراهم آوری راهبردها و سازوکارهایی است که بتواند به اهداف مهمی نظیر تلفیق حفاظت زیست محیطی و توسعه، تامین نیازهای اولیه زیستی بشر، دستیابی به  عدالت اجتماعی و از بین بردن فقر و محرومیت عمومی و حفظ یگانگی اکولوژی  با رعایت مسائل امنیتی ودفاعی دست یازد.

5-حریم شهر (یا محدوده استحفاظی ):

     محدوده ایی است بزرگتر و در برگیرنده محدوده قانونی شهر می باشد که در جهت توسعه های بعدی شهر در مراحل زمانی آینده ، در نظر گرفته می شود و در آن نمی توان به احداث ساختمان و مسکن پرداخت ولی می توان به کارهای کشاورزی یا فعالیت های غیر شهری پرداخت و تحت نظر و اختیار شهرداری می باشد .

6-سیما و منظر شهر: 

     سیمای شهری تمام عواملی از شهر را که به دیده می آید و چشم قادر به تماشای آن است؛ +منظر شهری هنر یکپارچگی بخشیدن بصری و ساختاری به مجموعه ساختمان ها، خیابان ها و مکان هایی است که محیط شهری را می سازند.

7-شهر: 

     طبق ماده 4 قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری ایران، شهر، محلی (مکانی) است با حدود قانونی که در محدوده جغرافیایی مشخص واقع شده و از نظر بافت ساختمانی، اشتغال و سایر عوامل دارای سیمایی با ویژگی های خاص خود است، به طوری که اکثریت ساکنان دایمی آن در مشاغل کسب، تجارت، صنعت، خدمات و فعالیت های اداری اشتغال داشته و در زمینه خدمات شهری از خودکفایی نسبی برخوردارند.

یکی از انواع تعریف های رایج از شهر، تعریف عددی آن است. در ایران شهر را مکانی است که جمعیت آن بیش از 3500 هزار نفر باشد. 

8-شهرسازی: 

     مطالعه طرح ریزی و توسعه شهرها با در نظر گرفتن احتیاجات اجتماعی و اقتصادی با توجه به حداقل رساندن مشکلات شهری و پاسخ گویی به نیازهای عمومی جمعیت شهری.

‌9- طراحی شهری:

     طراحی شهری روند منطقی شکل دادن به فرم کالبدی شهر است.

10-طرح جامع شهری: 

     طرح بلند مدتی است که در آن نحوه استفاده از اراضی و منطقه بندی مربوط به حوزه های مسکونی، صنعتی، خدماتی، اداری و... ، تأسیسات و تجهیزات شهری و نیازمندی های عمومی شهری، خطوط کلی ارتباطی و سطح لازم برای ایجاد تأسیسات، تجهیزات و تعیین محدوده های نوسازی، بهسازی و... تعیین می شود. بیشتر در مورد شهرهای بزرگ و شهرهایی که بیش از 25000 نفر جمعیت دارند تهیه می گردد.

11-طرح تفصیلی:

     طرحی است که بر اساس معیارها و ضوابط کلی طرح جامع شهر نحوه استفاده از زمین‌های شهری در سطح محلات مختلف شهر و موقعیت و مساحت دقیق زمین برای هر یک از آنها و وضع دقیق و تفصیلی شبکه عبور و مرور و میزان تراکم جمعیت و تراکم ساختمانی در واحدهای شهری و اولویتهای مربوط به مناطق بهسازی و نوسازی و توسعه و حل مشکلات شهری و موقعیت کلیه عوامل مختلف شهری در آن تعیین می‌شود و نقشه‌ها و مشخصات مربوط به مالکیت بر اساس مدارک ثبتی تهیه و تنظیم می‌گردد
12-طرح هادی شهری:

     طرح هادی شهری عبارت از طرحی است که در آن جهت گسترش آتی شهر و نحوه استفاده از زمین‌های شهری برای عملکردهای مختلف به منظور حل مشکلات حاد و فوری شهر و ارایه راه‌حل‌های کوتاه مدت و مناسب برای شهرهایی که دارای طرح جامع نمی‌باشند، (این طرح ها بیشتر در شهرهای کوچک و شهر های کمتر از000/50 نفر جمعیت دارند) تهیه می شود

13-طرح شهرهای جدید:

     طرح‌هایی که در قالب طرح های کالبدی ملی و منطقه ای و جامع ناحیه‌ای ضرورت و مکان ایجاد آنها با سقف جمعیتی و نوع فعالیت معین به تصویب شورای عالی شهرسازی و معماری ایران خواهد رسید و متعاقب آن و مانند سایر شهرها بایستی برای آنها طرح جامع و تفصیلی تهیه شود.

14-کاربری زمین: 

     استفاده از زمین برای کاربردهای مختلف و تعیین مکان استقرار فعالیت ها است.

15-مدیریت شهری:

     مدیریت شهری شامل برنامه ها ، اقدامات و سیاستهایی است که به منظور حصول اطمینان از مطابقت رشد جمعیت با دسترسی به امکانات زیر بنایی ، مسکن و اشتغال انجام می پذیرد، ویا عبارت از اداره امور شهربه منظور ارتقای مدیریت پایدار مناطق شهری، با در نظر داشتن و پیروی از اهداف، سیاست های ملی، اقتصادی و اجتماعی کشور.

16-محدوده شهر: 

     محدوده ساخته شده شهر عبارت از مساحت محدوده شهر منهای اراضی ساخته نشده در داخل این محدوده. همچنین در جهت توسعه های بعدی شهر در مراحل زمانی آینده در اطراف محدوده شهرها حدودی دیگر تعیین می شود که به حریم شهر معروف است. در حقیقت این اراضی جهت گسترش های آتی شهر در نظر گرفته می شوند. حریم شهر را می توان همان خط کمربندی شهر نیز در نظر گرفت. 
17-منطقه بندی: 

     چگونگی تقسیم و تخصیص اراضی شهر به فعالیت ها و کاربری های مختلف و مهمترین ابزار برای سامان دادن به نظام کاربری زمین محسوب می گردد.

18-محدوده قانونی شهر( یامحدوده شهر ):

     طبق قانون هر شهر دارای یک محدوده قانونی است که بطور کلی حوزه عملکرد شهرداری مربوطه را مشخص می کند و کنترل فعالیت های شهرسازی و عمرانی از قبیل پروانه ساختمانی ، تفکیک اراضی ، وصول عوارض نوسازی و مانند اینها بوسیله شهرداری ، در داخل آن انجام می گیرد و یا فضایی است که بتوان در آن به انجام خدمات شهری و برنامه ریزی در زمینه این خدمات پرداخت .

 

منبع: مقررات شهرسازی و معماری و طرحهای توسعه و عمران

                     مصوب شورای عالی شهرسازی و معماری ایران

 

منطقه بندی :

 

تعیین مناطق اصلی :

مسکونی ، صنعتی ، تجاری ، تاریخی ، فرهنگی استحفاظی و یا هر منطقه دیگری که با توجه به شرایط خاص محلی تشخیص داده شده و تعریف شود مثل مناطق ساحلی ، منطقه دیپلماتیک و ...

 

تعیین اجزاء مناطق اصلی :

الف – مناطق مسکونی به تعدادی منطقه فرعی تقسیم میگردد که بر حسب انواع ساختمانهای مسکونی مجاز از لحاظ تراکم جمعیتی ، میزان مساحت و ارتفاع بنا و وسعت فضاهای باز و طرز ترکیب و فراگیری آنها در کنار یکدیگر بطور مشخص تعریف می شود .

مناطق فرعی دیگری که علاوه بر شرایط مزبور استفاده های دیگر مثل تجاری و صنعتی نیز در آنها اجازه داده می شود ، به مناطق فرعی فوق الذکر اضافه می شوند .

ب – استفاده های تجاری و بازرگانی باید به دستجات مختلف بر اساس نوع مغازه و محل کار و کسب و بر اساس نوع و شکل معاملات مثل خرده و عمده فروشی و یا بر اساس صنوف مختلف و نظایر آن تقسیم گردد و لازم است که فضاهای عمده مورد نیاز از قبیل بازارهای روز ، فضاهای باز عمومی برای فروش اتومبیل یا مصالح ساختمانی و نظایر آن نیز در این تقسیم بندیها ملحوظ و تعیین شود .

ج – مناطق صنعتی باید به بخشهای مختلف بر اساس نوع صنایع ، (همگروه ، خدماتی ، تعمیراتی ، بدون آلودگی و...) و بر مبنای میزان مجاز آلودگی هوا ، لرزش ، صدا و فاضلاب و مواد زائد یا سایر عوامل تقسیم بندی شوند .

د – منطقه استحفاظی شهر باید به حوزه های استفاده مجاز در منطقه مذکور از قبیل منطقه کشاورزی و باغات ، منطقه توسعه روستایی ، منطقه کاربریهای ویژه شهری که بطور معمول در محدوده استحفاظی پیش بینی می شوند ، منطقه کارگاهها ، انبارها و ... تقسیم شوند.

 

تعریف اجزاء تقسیمات سیاسی-اداری کشور

               از قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری (31) – 15/4/62

 

تعاریف :

ماده 1 - عناصر تقسیمات کشوری عبارتند از :روستا،دهستان،شهر،بخش،شهرستان و استان

ماده 2 -  روستا واحد مبدا تقسیمات کشوری است که از لحاظ محیط زیستی (وضع طبیعی،اجتماعی،فرهنگی و اقتصادی) همگن بوده که با حوزه و قلمرو معین ثبتی یا عرفی مستقل که حداقل تعداد 20 خانوار یا 100 نفر اعم از متمرکز یا پراکنده در آنجا سکونت داشته باشند و اکثریت ساکنین دائمی ان بطور مستقیم یا غیر مستقیم به یکی از فعالیتهای کشاورزی ، دامداری ، باغداری بطور اعم و صنایع روستایی و صید و یا ترکیبی از این فعالیتها اشتغال داشته باشند و در عرف بعنوان ده ، آبادی ، دهکده یا قریه نامیده می شده است .

ماده 3 - دهستان کوچکترین واحد تقسیمات کشوری است که دارای محدوده جغرافیایی معین بوده و از به هم پیوستن چند روستا ، مکان ، مزرعه همجوار تشکیل می شود که از لحاظ محیط طبیعی ، فرهنگی ، اقتصادی و اجتماعی همگن بوده و امکان خدمات رسانی و برنامه ریزی در سیستم و شبکه واحدی را فراهم مینماید .

جمعیت دهستان بین 4000تا8000نفر میباشد .

ماده 4 - شهر ، محلی است با حدود قانونی که در محدوده جغرافیایی بخش واقع شده و از نظر بافت ساختمانی ، اشتغال و سایر عوامل ، دارای سیمایی با ویژگیهای خاص خود بوده بطوری که اکثریت ساکنان دائمی آن در مشاغل کسب ،تجارت،صنعت،کشاورزی،خدمات و فعالیتهای اداری اشتغال داشته و در زمینه خدمات شهری از خودکفائی نسبی برخوردار و کانون مبادلات اجتماعی،اقتصادی،فرهنگی و سیاسی ، حوزه جذب و نفوذ پیرامون خود بوده و حداقل دارای 10000 نفر جمعیت باشد .

تبصره 1 -  محله، مجموعه ساختمانهای مسکونی و خدماتی است که از لحاظ بافت اجتماعی، ساکنانش خود را اهل آن محل میدانند و دارای محدوده معین است . حدود محله های شهر تابع تقسیمات شهرداری خواهد بود .

تبصره 2 - منطقه، در شهرهای بزرگ از بهم پیوستن چند محله تشکیل می شود .

تبصره 3 - حوزه شهری، به کلیه نقاطی اطلاق می شود که در داخل و خارج محدوده قانونی شهر قرار داشته و از حدود ثبتی و عرفی واحدی تبعیت کنند .

ماده 5 - بخش عشایری، واحدی است از تقسیمات کشوری که با داشتن یک بخشدار سیار مسئول گرفتن خدمات و هماهنگی با ادارات مربوطه خواهد بود و عشایر در فصول مختلف در هر منطقه که اسکان می کنند تابع فرمانداری و استانداری همان منطقه هستند .

ماده 6 - بخش، واحدی است از تقسیمات کشوری که دارای محدوده جغرافیایی معین بودهو از بهم پیوستن چند دهستان همجوار مشتمل بر چندین مزرعه، مکان، روستا و احیانا شهر که در آن عوامل طبیعی و اوضاع اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی واحد همگنی را به وجود می آورد بنحوی که با در نظر گرفتن تناسب، وسعت، جمعیت، ارتباطات و دسترسی و سایر موقعیتها ، نیل به اهداف و برنامه ریزیهای دولت در جهت احیاء امکانات طبیعی و استعدادهای اجتماعی و توسعه امور رفاهی و اقتصادی آن تسهیل گردد. لازم بذکر است که حداقل جمعیت محدوده هر بخش بدون احتساب نقاط جمعیت شهری بین 20 تا 30 هزار نفر است .

در ضمن، مرکز بخش، روستا یا شهری از همان بخش است که مناسبترین کانون طبیعی ، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی آن محدوده شناخته میشود .

ماده 7 - شهرستان، واحدی از تقسیمات کشوری است با محدوده جغرافیایی معین که از بهم پیوستن چند بخش همجوار که از نظر عوامل طبیعی اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی واحد متناسب و همگنی را بوجود آورده اند. حداقل جمعیت شهرستان با در نظر گرفتن وضع پراکندگی و اقلیمی کشور بین 80 با 120 هزار نفر است .

ماده 8 - استان، واحدی از تقسیمات کشوری است که با محدوده جغرافیایی معین ، که از بهم پیوستن چند شهرستان همجوار با توجه به موقعیتهای سیاسی ، اجتماعی ، فرهنگی ، اقتصادی و طبیعی تشکیل می شود.

 

 

 طرح کالبدی ملی و منطقه ای

تعریف و هدف های طرح کالبدی ملی و منطقه ای

از آئین نامه بررسی و تصویب طرحهای توسعه (112) – 12/10/78

 

بند 2 از ماده 1

2. طرحهای کالبدی ملی و منطقه ای : با هدف مکان یابی برای گسترش آینده شهرهای موجود و ایجاد شهرها و شهرک های جدید، پیشنهاد شبکه شهری آینده کشور یعنی اندازه شهرها ، چگونگی استقرار آنها در پهنه کشور و سلسله مراتب میان شهرها به منظور تسهیل مدیریت سرزمین و امر خدمات رسانی به مردم و پیشنهاد چهارچوب مقررات ساخت و ساز در کاربریهای مجاز زمینهای سراسر کشور .

 

 

از مصوبه شورای عالی شهرسازی (118) – 25/12/75

 

طرح کالبدی ملی ایران

بند دوم

دوم)هدف های طرح کالبدی ملی

با توجه به ملاحظات بالاست که که هدفهای طرح کالبدی ملی به صورت مشخص در سه هدف زیر خلاصه شده است :

الف)مکان یابی برای گسترش آینده شهرهای موجود و ایجاد شهرها و شهرک های جدید .

ب) پیشنهاد شبکه شهری آینده کشور یعنی اندازه شهرها ، چگونگی استقرار آنها در پهنه کشور و سلسله مراتب میان شهرها به منظور تسهیل مدیریت سرزمین و امر خدمات رسانی به مردم.

ج) پیشنهاد چهارچوب مقررات ساخت و ساز در کاربریهای مجاز زمینهای سراسر کشور .

 

افزون بر هدف های مشخص بالا ، مطالعات انفرادی طرح کالبدی (مطالعات جمعیت، ارزیابی منابع ارضی، پهنه بندی خطر زمین لرزه، اقلیم آسایش و ...) می توانند مستقلا در فعالیتهای شهرسازی و ساخت و ساز مورد استفاده قرار گیرند .

 

سطوح مطالعات طرح کالبدی و تقسیم بندی منطقه ای کشور

از مصوبه شورای عالی شهرسازی (188) – 25/12/75

 

طرح کالبدی ملی ایران

بند سوم

سوم) سطوح مطالعات طرح کالبدی ملی

دستیابی به هدفهای طرح کالبدی، پژوهشهای فراوانی را طلب می کند.بسیاری از پژوهشهای لازم بسیار زمان بر و پرهزینه هستند . از اینرو برای سرعت بخشیدن به دستیابی به نتایج مطالعات و صرفه جویی در نیروی انسانی متخصص و هزینه ها ، مطالعات در سه سطح ملی ، منطقه ای و محلی سازمان یافته است . مقیاس مطالعات در هر یک از سطوح سه گانه بدین قرار است :

1.مطالعات ملی در مقیاس        1:1،000،000 تا 1:250،000

2.مطالعات منطقه ای در مقیاس 1:250،000 تا 1:50،000

3.مطالعات محلی در مقیاس      1:25،000 تا 1:2،000

هر یک از سطوح مطالعات ضمن پاسخگویی به مسائلی که در همان سطح قابل طرح و حل هستند ، عرصه مطالعات سطح بعدی را محدودتر می سازد.

برای انجام دادن مطالعات منطقه ای ، سراسر کشور به 10 منطقه بزرگ تقسیم شده است :

 

 

 

مناطق طرح کالبدی	استان ها
آذربایجان	آذربایجان شرقی  آذربایجان غربی  اردبیل
زاگرس	همدان  باختران  کردستان  لرستان  ایلام
خوزستان	خوزستان  کهکیلویه و بویر احمد
فارس	فارس
البرز جنوبی	تهران  سمنان  مرکزی  زنجان  قزوین  قم
مرکزی	اصفهان  یزد  چهارمحال و بختیاری
جنوب شرقی	کرمان  سیستان و بلوچستان
ساحلی شمال	گیلان  مازندران
ساحلی جنوب	هرمزگان  بوشهر
خراسان	خراسان

 

 

  

تهیه ، بررسی و تصویب طرح کالبدی ملی و منطقه ای

مرجع تهیه و تصویب طرح کالبدی ملی و منطقه ای

مصوبه شورای عالی اداری (125) – 9/2/71

 

شورای عالی اداری در بیست و ششمین جلسه مورخ 2/9/1371 ، با توجه به سیاست عمومی برنامه اول توسعه مبنی بر تجدید تشکیلات دولت با رعایت تجانس وظایف بنا به پیشنهاد سازمان امور اداری و استخدامی کشور تصویب نمود :

ماده 1 – "طرح آمایش سرزمین" به معنای تعیین استراتژیهای توزیع فضایی جمعیت و فعالیت در پهنه سرزمین ، توسط سازمان برنامه و بودجه با همکاری دستگاه های ذیربط تهیه و به تصویب هیات وزیران خواهد رسید .

ماده 2 – سازمان برنامه و بودجه موظف است در جهت تدوین برنامه آتی توسعه اقتصادی و اجتماعی با نگرش آمایشی استراتژیهای توزیع فضایی جمعیت و فعالیت در پهنه سرزمین را به همراه برنامه های اجرایی زیر تهیه و و به تصویب هیات وزیران برساند .

-       تعیین مناطق اولویت دار در توسعه از نظر پذیرش جمعیت و فعالیت .

-       تعیین نقش نواحی مختلف از نظر تقسیم کار ملی و استقرار فعالیت های کشاورزی ، صنعتی و خدماتی و امکانات زیر بنایی .

-       تعیین چشم انداز اشتغال و توزیع آن در بخشهای مختلف اقتصادی در سطوح ملی .

تبصره – کلیه دستگاههای اجرایی کشور موظف به رعایت مصوبات طرح آمایش سرزمین میباشند.

ماده 3 – آمایش سرزمین به صورت ادواری و متناسب با تغییر و تحولات اقتصادی و اجتماعی کشور و آمار و اطلاعات جدید توسط سازمان برنامه و بودجه قبل از هر برنامه مورد ارزیابی و تجدید نظر قرار گرفته و به تصویب هیات وزیران خواهد رسید .

ماده 4 – آمایش سرزمین بعنوان قسمتی از برنامه دراز مدت کشور راهنمای تعیین برنامه های میان مدت و کوتاه مدت کشور خواهد بود .

ماده 5 – وظیفه آمایش سرزمین با تعریف و فعالیت هایی که در این مصوبه عنوان شده ، توسط سازمان برنامه و بودجه انجام می گردد. دیگر وظایف و فعالیت های قانونی وزارت مسکن و شهرسازی به قوت خود باقی بوده و بر این اساس طرح کالبدی (ملی-منطقه ای) توسط وزارت مسکن و شهرسازی تهیه شده و به تصویب شورای عالی شهرسازی و معماری ایران می رسد. انجام مطالعات پیش نیاز طرح کالبدی مادام که توسط سازمان های ذیربط تهیه و قابل بهره برداری نشده است ، می تواند توسط وزارت مسکن و شهرسازی انجام گیرد.

معاون رئیس جمهور و دبیر شورای عالی اداری – سید منصور رضوی

 

 

 

 

 

 

 

     

منبع: مقررات شهرسازی و معماری و طرحهای توسعه و عمران

                     مصوب شورای عالی شهرسازی و معماری ایران

 

طرح جامع سرزمین :

طرح جامع سرزمین طرحی است که شامل استفاده از سرزمین در قالب هدفها و خط مشی های ملی و اقتصادی از طریق بررسی امکانات و منابع و مراکز جمعیت شهری و روستایی کشور و حدود و توسعه و گسترش شهرها و شهرکهای فعلی و آینده و قطب های صنعتی و کشاورزی و مراکز جهانگردی – خدماتی بوده و در اجرای برنامه های عمرانی بخشهای عمومی و خصوصی ایجاد نظم و هماهنگی نماید.

طرح جامع شهر :

طرح جامع شهر عبارت است از طرح بلند مدتی که در آن نحوه استفاده از اراضی و منطقه بندی مربوط به حوزه های مسکونی ، صنعتی ، بازرگانی ، اداری و کشاورزی و تاسیسات و تجهیزات و تسهیلات شهری و نیازمندیهای عمومی شهری ، خطوط کلی ارتباطی و محل مراکز انتهای خط (ترمینال) و فرودگاه ها و بنادر و سطح لازم برای ایجاد تاسیسات و تجهیزات و تسهیلات عمومی مناطق نوسازی ، بهسازی و اولویت های مربوط به آنها تعیین می شود و ضوابط و مقررات مربوط به حفظ بنا و نماهای تاریخی و مناظر طبیعی ، تهیه و تنظیم می گردد.

طرح جامع شهر بر حسب ضرورت قابل تجدید نظر خواهد بود.

طرح تفصیلی :

طرح تفصیلی عبارت از طرحی است که بر اساس معیارها و ضوابط کلی طرح حامع شهر ، نحوه استفاده از زمینهای شهری در سطح محلات مختلف شهر و موقعیت و مساحت دقیق زمین برای هر یک از آنها و وضع دقیق و تفصیلی شبکه عبور و مرور و میزان تراکم جمعیت و تراکم ساختمانی در واحدهای شهری و اولویت های مربوط به مناطق بهسازی و نوسازی و توسعه و حل مشکلات شهری و موقعیت کلیه عوامل مختلف شهری در آن تعیین می شود و نقشه ها و مشخصات مربوط به مالکیت بر اساس مدارک ثبتی تهیه و تنظیم می گردد.

طرح هادی :

طرح هادی طرحی است که در آن جهت گسترش آتی شهر و نحوه استفاده از زمینهای شهری برای عملکردهای مختلف به منظور حل مشکلات حاد و فوری شهر و ارائه راه حل های کوتاه مدت و مناسب برای شهرهایی که دارای طرح جامع نمی باشند ، تهیه می شود.

 

طرح کالبدی ملی و منطقه ای :

طرحی است با هدف مکانیابی برای گسترش آینده شهرهای موجود و ایجاد شهرها و شهرکهای جدید ، پیشنهاد شبکه شهری آینده کشور یعنی اندازه شهرها ، چگونگی استقرار آنها در پهنه کشور و سلسله مراتب میان شهرها به منظور تسهیل مدیریت سرزمین و امر خدمات رسانی به مردم و پیشنهاد چهارچوب مقررات ساخت و ساز در کاربریهای مجاز زمینهای سراسر کشور .

 

 

 http://javadfesharaki.blog.ir/1397/03/04/تعاریف-پایه-در-شهرسازی