با گسترش شبکه های ارتباطی برای اجرای برنامه های کاربردی شبکه محور نیاز به داشتن شبکه هایی با قابلیت اطمینان و با کیفیت سرویس تضمین شده اجتناب ناپذیر است. یکی از پارامترهای اصلی در تضمین کیفیت سرویس در شبکه های ارتباطی، پهنای باند شبکه و تخصیص آن به تمامی گره های شبکه است به گونه ای که شبکه در زمانی که با حجم ترافیکی بالا مواجه میشود بتواند کیفیت سرویس و قابلیت اطمینان خود را از دست ندهد. در این مقاله ضمن بررسی روشهای سنتی تخصیص پهنای باند، یک شمای جدید تخصیص پهنای باند با استفاده از عاملهای هوشمند مبتنی بر دو ویژگی تطبیق پذیری و یادگیری ارایه شده است. این روش جدید، با فناوری نوین عاملها و با استفاده از معماری سرویس خودمختار کار میکند در این معماری همه چیز بر اساس سرویس است و با به کارگیری دو نوع عامل متحرک وثابت، به طور تطبیقی و با در نظر گرفتن رفتار شبکه، ازدحام و خرابی لینکها را تشخیص و نسبت به اختصاص پهنای باند مورد نیاز و مسیریابی مجدد برای اجرای برنامه های کاربردی اقدام لازم را انجام میدهد. شمای پیشنهادی با استفاده از ابزار UMLو با رویکرد مبتنی بر CommonKADS، قابلیتهایی از قبیل انعطاف پذیری، مقیاس پذیری، استفاده مجدد، بازدهی بالا، تطبیق پذیری و نگهداری آسان را در مقایسه با روشهای سنتی ایجاد می نماید.