رابطه بین قرآن نازل و قران ناطق ، امام حسین ع ، محیی قران
مسجد جامع جعفریه تهران نو / 13 مرداد 1404 / دکتر سید جواد هاشمی فشارکی
منتشر شده در :
https://aparat.com/v/rlc4i31
مدت زمان : 24:32
رابطه بین قرآن نازل و قران ناطق ، امام حسین ع ، محیی قران
قابل مشاهده در :
https://aparat.com/v/rlc4i31
فهرست مطالب بیان شده :
قرآن و امام حسین ع
- امام پرورش یافته قران / امام عارف به قران / امام ناطق و عامل به قران / امام حافظ قران و محیی اسلام
- امام حسین علیه السلام متأثّر از فضای قرآن حاکم بر خانواده بود.
- امام حسین علیه السلام از کودکی به قرآن عشق فراوانی داشت؛
- از سنین کودکی به قرائت، حفظ، تفسیر و تأویل قرآن
- معلم قرآن را تشویق کرد
- قرآن در سیره امام حسین علیه السلام
- زندگی امام حسین علیه السلام بزرگ ترین و بهترین نشانه تجلّی آیات قرآن کریم است؛ چرا که قرآن همراه آنها و آنان همراه با قرآن بودند و هرگز جدایی بین قرآن و عترت، قابل تصوّر نیست.
آیات دال بر شان و منزلت امام حسین
- آیه مزد رسالت : قل لا اسالکم علیه اجرا الا المودة فی القربی. / بگو: من هیچ پاداشی بر رسالتم درخواست نمیکنم جز دوست داشتن نزدیکانم.
- آیه تطهیر : انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت ویطهرکم تطهیرا. / خداوند فقط میخواهد پلیدی و گناه را از شما اهل بیت دور کند و کاملا شما را پاک سازد.
- آیه مباهله : فمن حاجک فیه من بعدما جاءک من العلم فقل تعالوا ندع ابناءنا وابناءکم ونساءنا ونساءکم وانفسنا وانفسکم ثم نبتهل فنجعل لعنة الله علی الکاذبین. هرگاه بعد از علم و دانشی که (درباره مسیح) به تو رسیده، (باز) کسانی با تو به محاجه و ستیز برخیزند، به آنها بگو: «بیایید ما فرزندان خود را دعوت میکنیم، شما هم فرزندان خود را؛ ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما هم زنان خود را؛ ما از نفوس خود دعوت کنیم، شما هم از نفوس خود، آنگاه مباهله کنیم؛ و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.
- و....
سر برسی نی قران خواندن / «بر فراز نیزه ای آرام جان قرآن بخوان»
نفس مطمئنه / « یا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِی إِلى رَبِّکِ راضِیَةً مَرْضِیَّةً فَادْخُلِی فِی عِبادِی وَ ادْخُلِی جَنَّتِی »؛ تو ای روح آرام یافته، به سوی پروردگار بازگرد در حالی که هم تو از او خوشنودی و هم او از تو خشنود است، پس در سلک بندگانم درآی، و در بهشتم وارد شو.
به اعتقاد امام خمینی نفس مطمئنه یعنی آن نفسی که دیگر هیچ خواهشی ندارد و تنها به یاد آن وقت است که مورد خطاب الهی واقع شده تا به سوی خدا برگردد
همه ائمه / خاصتا امام حسین
امام صادق(ع):
در روایتی از امام صادق(ع) آمده است که «نفس مطمئنه» در این آیه، «الحسین بن علی» است.
- ای هلال من به بالای سنان قرآن بخوان// قاری قرآن و قرآن را زبان! قرآن بخوان
- با صدای خود مسخّر کن تمام کوفه را// کوفه را هم کربلا کن؛ هم چنان قرآن بخوان
- گر چه بشکسته جبینت بر سر نی، سجده کن// گر چه گشته از دهانت خون روان، قرآن بخوان
- تا مگر آوای قرآن تو آرامم کند// بر فراز نیزه، ای آرام جان قرآن بخوان
- تا که اسلام تو را اهل زمین باور کنند// ای امام کلّ اهل آسمان قرآن بخوان
- زادۀ مرجانه دارد قصد آزار تو را// تا نرفتی زیر چوب خیزران قرآن بخوان
- صوت قرآن سر تو، سر بلندم میکند// تا نگشته قامت زینب کمان قرآن بخوان
- یاد قرآن پدر کن؛ روی دست جدّمان// وارث حیدر! تو هم نوکِ سنان قرآن بخوان
- آن چه دیدم مادرم زهرا برایم گفته بود// این مصیبت را نمیکردم گمان؛ قرآن بخوان
- هر که هر چه دارد از این خاندان دارد حسین// تا به «میثم» هم دهی سوز نهان قرآن بخوان
اسلام علیک
اى سر که بُوَد بار غمت بر دوشم!
زود است که داغ تو کند گلپوشم
بر خطبهی من تو گوش کردى اکنون
قرآن تو بخوان که من سراپا گوشم