**********....معارف خداشناسی دردعای جوشن کبیر - بخش سوم.....**********

دکتر سید جواد هاشمی فشارکی

منتشر شده در پایگاه ایثار پرس :

http://www.isarpress.ir/?p=4969

گروه : آخرین اخبار / تاپ / صفحه اول

• شناسه : 4969
• 14 اردیبهشت 1400 - 5:43

یکی از راههای درک بهتر معارف ادعیه و زیارت نامه ها ، خواندن مطالب گویا نمایی موضوعی می باشد ، که در این نوشتار برای نخستین بار بصورت ابداعی تدوین و تقدیم شده است . اسامی وصفات خداوند بصورت موضوعی ازدعای جوشن کبیراستخراج ، دسته بندی و مدون شده است .

 

 

 

• خلقت موجودات
• هر چیزى در برابر عظمت وجودخدا فروتن هست ( مَنْ تَوَاضَعَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ لِعَظَمَتِهِ) {۶}
• هر چیز در برابر قدرت خدا تسلیم گردیده است ( مَنِ اسْتَسْلَمَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ لِقُدْرَتِهِ) {۶}
• هر چیزى در برابر عزت و شوکت خدا ناچیز گشته است ( مَنْ ذَلَّ کُلُّ شَیْ‏ءٍ لِعِزَّتِهِ) {۶}
• هر چیز در برابر هیبت خدا خاضع گردیده ( مَنْ خَضَعَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ لِهَیْبَتِهِ) {۶}
• هر چیزى در برابر قدرت خدا فرمانبردار و مطیع  گردیده( مَنِ انْقَادَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ مِنْ خَشْیَتِهِ) {۶}
• قدرت خدا کوهها را  از دل زمین بیرون کشیده است ( مَنْ تَشَقَّقَتِ الْجِبَالُ مِنْ مَخَافَتِهِ) {۶}
• به امر خدا آسمانها برپا گشته است ( مَنْ قَامَتِ السَّمَاوَاتُ بِأَمْرِهِ) {۶}
• کرات به اذن خدا در مدار خود مستقر گشته ( مَنِ اسْتَقَرَّتِ الْأَرَضُونَ بِإِذْنِهِ) {۶}
• رعد به لطف و احسان خدا غرِّش زند( مَنْ یُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ) {۶}
• خدایی که بر مخلوق خود هیچ ستمی نکند. ( مَنْ لا یَعْتَدِی عَلَى أَهْلِ مَمْلَکَتِهِ ) {۶}

• سازنده هر ساخته ( صَانِعَ کُلِّ مَصْنُوعٍ) {۱۰}آفریننده هر آفریده ( خَالِقَ کُلِّ مَخْلُوقٍ) {۱۰} آفریننده هر چیز او است ( مَنْ هُوَ خَالِقُ کُلِّ شَیْ‏ءٍ) {16} سازنده هر چیز او است ( مَنْ هُوَ صَانِعُ کُلِّ شَیْ‏ءٍ) {16}
• کسی که  فرو نفرستد باران را جز او ( مَنْ لا یُنَزِّلُ الْغَیْثَ إِلا هُوَ) {90}
•  کسی که  نیافریند خلق را جز او ( مَنْ لا یَخْلُقُ الْخَلْقَ إِلا هُوَ) {90}
• روزى ده بشر  ( رَازِقَ الْبَشَرِ) {88} روزى ده هر روزى خور( رَازِقَ کُلِّ مَرْزُوقٍ) {۱۰}
• مالک هر مملوک ( مَالِکَ کُلِّ مَمْلُوکٍ) {۱۰}
• پروردگار هر چیز او است ( مَنْ هُوَ رَبُّ کُلِّ شَیْ‏ءٍ) {16}
• معبود هر چیز او است ( مَنْ هُوَ إِلَهُ کُلِّ شَیْ‏ءٍ) {16}
• او پیش از هر چیز بوده ( مَنْ هُوَ قَبْلَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ) {16}او پس از هر چیز خواهد بود و ( مَنْ هُوَ بَعْدَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ) {16}
• او برتر از هر چیز است ( مَنْ هُوَ فَوْقَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ) {16}
• او به هر چیز دانا است ( مَنْ هُوَ عَالِمٌ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ) {16}
• کسیکه به هر چیز داناست ( مَنْ هُوَ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ عَلِیمٌ) {18}
• او به هر چیزى توانا است ( مَنْ هُوَ قَادِرٌ عَلَى کُلِّ شَیْ‏ءٍ) {16}
• کسیکه در آفرینش و ساختش فرزانه است (یا محکم کارى ) ( مَنْ هُوَ فِی صُنْعِهِ حَکِیمٌ) {18}
• روزى ده فرازگان  ( رَازِقَ الْأَنَامِ ) {20}
• صورت آفرین ( مُصَوِّر) {25} 
•  پدید آرنده آسمانها ( بَدِیعَ السَّمَاوَاتِ) {24} 
•  قرار دهنده تاریکیها ( جَاعِلَ الظُّلُمَاتِ) {24} 
• آفریننده دو جفت نر و ماده ( خَلَقَ الزَّوْجَیْنِ الذَّکَرَ وَ الْأُنْثَى ) {41}   آفرید و بیاراست   ( خَلَقَ فَسَوَّى) {41}
• بمیراند و زنده کند  ( أَمَاتَ وَ أَحْیَا) {41}
•   پروردگار پیمبران و نیکوکاران  ( رَبَّ النَّبِیِّینَ وَ الْأَبْرَارِ) {54}
•  پروردگار راستگویان و برگزیدگان  ( رَبَّ الصِّدِّیقِینَ وَ الْأَخْیَارِ) {54}
•  پروردگار بهشت و دوزخ  ( رَبَّ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ) {54}
•  پروردگار کوچک و بزرگ  ( رَبَّ الصِّغَارِ وَ الْکِبَارِ) {54}
•  پروردگار حبوبات و میوه جات  ( رَبَّ الْحُبُوبِ وَ الثِّمَارِ) {54}

•  پروردگار نهرها و درختان  ( رَبَّ الْأَنْهَارِ وَ الْأَشْجَارِ) {54}
•  پروردگار دشت و هامون  ( رَبَّ الصَّحَارِی وَ الْقِفَارِ) {54}
•  پروردگار صحراها و دریاها  ( رَبَّ الْبَرَارِی وَ الْبِحَارِ) {54}
•  پروردگار شب و روز ( رَبَّ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ) {54}
•  پروردگار پیدا و نهان  ( رَبَّ الْأَعْلانِ وَ الْأَسْرَارِ ) {54}
• کسی که  در کوهها است گنجینه هایش ( مَنْ فِی الْجِبَالِ خَزَائِنُهُ) {58}
•  کسی که  خلق را پدید آورد سپس بازگرداند ( مَنْ یَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ) {58}
•  کسی که  به سویش همه امورات بازگردد ( مَنْ إِلَیْهِ یَرْجِعُ الْأَمْرُ کُلُّهُ) {58}
•  کسی که  در هر چیز لطف و مهرش را آشکار ساخته ( مَنْ أَظْهَرَ فِی کُلِّ شَیْ‏ءٍ لُطْفَهُ) {58}
•  کسی که  خلقت هر چیز را نیکو ساخته ( مَنْ أَحْسَنَ کُلَّ شَیْ‏ءٍ خَلَقَهُ) {58}
•  کسی که  تصرف کرده در همه خلایق قدرت او ( مَنْ تَصَرَّفَ فِی الْخَلائِقِ قُدْرَتُهُ ) {58}
• کسی که جابجا کنى شب و روز را ( مَنْ یُقَلِّبُ اللَّیْلَ وَ النَّهَارَ) {62}
•  کسی که  مقرر ساختى تاریکیها و نور را ( مَنْ جَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَ الْأَنْوَارَ) {62}
•  کسی که  آفریدى سایه و گرما را ( مَنْ خَلَقَ الظِّلَّ وَ الْحَرُورَ) {62}
•  کسی که  مسخر خود کردى مهر و ماه را ( مَنْ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ) {62}
•  کسی که  مقدر کردى خیر و شر را ( مَنْ قَدَّرَ الْخَیْرَ وَ الشَّرَّ) {62
• کسی که  آفریدى مرگ و زندگى را ( مَنْ خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَیَاةَ) {62}
•  کسی که  آفریدن و فرمان از او است ( مَنْ لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ) {62}
• پدید آرنده آسمان ( بَدِیعَ السَّمَاءِ) {64}

• کسی که حق را بوسیله کلماتش پابرجا کرد ( مَنْ یُحِقُّ الْحَقَّ بِکَلِمَاتِهِ) {67}
• کسی که  سود ندهد شفاعت و میانجیگرى جز به اذن او ( مَنْ لا تَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلا بِإِذْنِهِ) {67}
•  کسی که  او داناتر است به کسى که از راهش گمراه گردد ( مَنْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِیلِهِ) {67}
•  کسی که  کاونده و پى جویى براى حکمش نیست ( مَنْ لا مُعَقِّبَ لِحُکْمِهِ) {67}
•  کسی که  بازگردانى براى قضایش نیست ( مَنْ لا رَادَّ لِقَضَائِهِ) {67}
•  کسی که  هر چیز دربرابر امرش مطیع و منقاد گشته ( مَنِ انْقَادَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ لِأَمْرِهِ) {67}
•  کسی که  آسمانها بدست قدرتش بهم پیچیده ( مَنِ السَّمَاوَاتُ مَطْوِیَّاتٌ بِیَمِینِهِ) {67}

•  کسی که  فرستد بادها را نویدى در پیشاپیش رحمتش  ( مَنْ یُرْسِلُ الرِّیَاحَ بُشْرا بَیْنَ یَدَیْ رَحْمَتِهِ ) {67}

• کسی که در هر چیز دستورش نفوذ کرده ( مَنْ نَفَذَ فِی کُلِّ شَیْ‏ءٍ أَمْرُهُ) {55}
• کسی که علمش به هر چیزى تعلق یافته ( مَنْ لَحِقَ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ عِلْمُهُ) {55}
•  کسی که قدرت و توانائیش به هر چیزى رسیده( مَنْ بَلَغَتْ إِلَى کُلِّ شَیْ‏ءٍ قُدْرَتُهُ) {55}
•  کسی که فرازگان شماره نعمتهایش را نتوانند ( مَنْ لا تُحْصِی الْعِبَادُ نِعَمَهُ) {55}
•  کسی که خلائق از عهده شکرش برنیایند ( مَنْ لا تَبْلُغُ الْخَلائِقُ شُکْرَهُ) {55}
•  کسی که عقول درک عظمت و جلالش نتوانند( مَنْ لا تُدْرِکُ الْأَفْهَامُ جَلالَهُ) {55}
• کسی که اوهام و خیالات به کنه ذاتش نرسند ( مَنْ لا تَنَالُ الْأَوْهَامُ کُنْهَهُ) {55}
•  کسی که عظمت و بزرگى لباس او است ( مَنِ الْعَظَمَةُ وَ الْکِبْرِیَاءُ رِدَاؤُهُ) {55}
•  کسی که فرازگان از حکم او سرپیچى نتوانند ( مَنْ لا تَرُدُّ الْعِبَادُ قَضَاءَهُ) {55}
•  کسی که سلطنتى جز سلطنت او نیست ( مَنْ لا مُلْکَ إِلا مُلْکُهُ) {55}
•  کسی که بخششى جز بخشش او نیست ( مَنْ لا عَطَاءَ إِلا عَطَاؤُهُ ) {55}
•  کسی که از آن اوست عالى ترین مثالها (که حجج الهیه باشند) ( مَنْ لَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلَى) {56}
• کسی که خاص اوست برترین اوصاف ( مَنْ لَهُ الصِّفَاتُ الْعُلْیَا) {56}
• کسی که از آن اوست دنیا و آخرت ( مَنْ لَهُ الْآخِرَةُ وَ الْأُولَى) {56}
•  کسی که از آن او است بهشت آن جایگاه آسایش ( مَنْ لَهُ الْجَنَّةُ الْمَأْوَى) {56}
• کسی که براى او است نامهاى نیکو ( مَنْ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى) {56}
•  کسی که براى او است فرمان و داورى( مَنْ لَهُ الْحُکْمُ وَ الْقَضَاءُ) {56}
•  کسی که از آن او است هوا و فضا مَنْ لَهُ الْهَوَاءُ وَ الْفَضَاءُ ( ) {56}
•  کسی که از آن او است عرش و فرش ( مَنْ لَهُ الْعَرْشُ وَ الثَّرَى) {56}

•  کسی که از آن او است آسمانهاى بلند ( مَنْ لَهُ السَّمَاوَاتُ الْعُلَى ) {56
•  کسی که زمین را گهواره قرار داده  ( مَنْ جَعَلَ الْأَرْضَ مِهَادا) {68}
•  کسی که  کوهها را میخهاى (زمین ) قرار داد  ( مَنْ جَعَلَ الْجِبَالَ أَوْتَادا) {68}
•  کسی که  خورشید را چراغى تابناک کرد  ( مَنْ جَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجا) {68}
•  کسی که  ماه را نوربخش قرار داد  ( مَنْ جَعَلَ الْقَمَرَ نُورا) {68}
•  کسی که  شب را پوشش نهاد  ( مَنْ جَعَلَ اللَّیْلَ لِبَاسا) {68}
•  کسی که  روز را براى تحصیل معاش مقرر ساختى   ( مَنْ جَعَلَ النَّهَارَ مَعَاشا) {68}
•  کسی که  خواب را مایه آرامش قرار داد  ( مَنْ جَعَلَ النَّوْمَ سُبَاتا) {68}
•  کسی که  آسمان را ساختمانى قرار داد  ( مَنْ جَعَلَ السَّمَاءَ بِنَاءً) {68}
•  کسی که  چیزها را جفت آفرید  ( مَنْ جَعَلَ الْأَشْیَاءَ أَزْوَاجا) {68}
• کسی که  آفریدى موجودات را از نیستى و عدم    ( مَنْ خَلَقَ الْأَشْیَاءَ مِنَ الْعَدَمِ ) {80}

• کسی که  قرار داد براى هر چیز اندازه اى ( مَنْ جَعَلَ لِکُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدْرا) {84} 
•  کسی که  قرار داد فرشتگان را پیام آور ( مَنْ جَعَلَ [مِنَ الْمَلائِکَةِ] الْمَلائِکَةَ رُسُلا) {84} 
•  کسی که  در آسمان برجها قرار داد ( مَنْ جَعَلَ فِی السَّمَاءِ بُرُوجا) {84} 
•  کسی که  زمین را قرارگاه کرد ( مَنْ جَعَلَ الْأَرْضَ قَرَارا) {84} 
•  کسی که  آفرید از آب بشر را مَنْ خَلَقَ مِنَ الْمَاءِ بَشَرا ( ) {84} 

•  کسی که  قرار داد براى هر چیز مدت و دورانى ( مَنْ جَعَلَ لِکُلِّ شَیْ‏ءٍ أَمَدا) {84} 
•  آغاز و انجام هر چیز ( أَوَّلَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ آخِرَهُ) {94}
•  معبود و مالک هر چیز ( إِلَهَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ مَلِیکَهُ) {94}
•  پروردگار و سازنده هر چیز ( رَبَّ کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ صَانِعَهُ) {94}
•  پدید آرنده و آفریننده هر چیز ( بَارِئَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ خَالِقَهُ) {94}
•  بست و باز کننده هر چیز ( قَابِضَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ بَاسِطَهُ) {94}
•  پدید آرنده و بازگرداننده هر چیز ( مُبْدِئَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ مُعِیدَهُ) {94}
•  بوجود آورنده و اندازه گیر هر چیز( مُنْشِئَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ مُقَدِّرَهُ) {94}
•  بود کننده و تبدیل کننده هر چیز ( مُکَوِّنَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ مُحَوِّلَهُ) {94}
•  زنده کننده و میراننده هر چیز ( مُحْیِیَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ مُمِیتَهُ) {94}
•  آفریننده و وارث هر چیز ( خَالِقَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ وَارِثَهُ) {94}
• کسی که  نگستراند روزى را جز او ( مَنْ لا یَبْسُطُ الرِّزْقَ إِلا هُوَ) {90}
• پدید آرنده ابرهاى سنگین ( مُنْشِئَ السَّحَابِ الثِّقَالِ) {۴}
• آفریننده خورشید و ماه تابان ( خَالِقَ الشَّمْسِ وَ الْقَمَرِ الْمُنِیرِ) {79}

 

• عفو و بخشش خداوند

• آمرزنده  ( غَافِر) {40} 
• آمرزنده گناهکاران( غَافِرَ الْمُذْنِبِینَ) {14}
• آمرزنده گناه ( غَافِرَ الذَّنْبِ) {20}
• توبه پذیر ( قَابِلَ التَّوْبِ) {20}
• درگذرنده ( عَفُوّ) {57}  
• بزرگ گذشت کننده ( عَظِیمَ الْعَفْوِ) {22}
• نیکو درگذرنده  ( حَسَنَ التَّجَاوُزِ) {22}
• کسی که آمرزش اش وسیع است ( وَاسِعَ الْمَغْفِرَةِ) {22} 
• کسی  که دو دست (فضلش ) برای رحمت بازاست ( بَاسِطَ الْیَدَیْنِ بِالرَّحْمَةِ) {22} 
• صاحب بخشندگى و آمرزش( ذَا الْعَفْوِ وَ الْغُفْرَانِ ) {15} 
• مهربان (رَءُوفُ ) {57}
• مهرورز (وَدُودُ ) {57}
• دیرینه بخشش  ( قَدِیمَ الْفَضْلِ) {34}
• نیک بخش ( بَارُّ) {65}
• وسیع  بخشش ( وَاسِعَ الْعَطَاءِ) {64}
• پرجود و عطا ( نَفَّاحُ) {65}
• ارجمند پاداش  ( شَرِیفَ الْجَزَاءِ ) {64}
• داراى گذشت و رضا ( ذَا الْعَفْوِ وَ الرِّضَاءِ) {۸}
• کسی که  گذشتش فضل است ( مَنْ عَفْوُهُ فَضْلٌ)  { 48}
• امان ده ( مُؤْمِنُ) {17}
• مایه امن و امان ( ذَا الْأَمْنِ وَ الْأَمَانِ) {15} 
• امان بخش آنکس که امانى ندارد ( أَمَانَ مَنْ لا أَمَانَ لَهُ ) {28}
• امان بخش ترسناکان( أَمَانَ الْخَائِفِینَ) {14}
• پناه عاصیان ( مَلْجَأَ الْعَاصِینَ) {14}
• فریادرس فریادخواهان ( غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ) {14}
• دادرس دادخواهان( صَرِیخَ الْمُسْتَصْرِخِینَ) {14}
• پناه پناه جویان ( جَارَ الْمُسْتَجِیرِینَ) {14}
• آنکس که فریادرس ندارد ( غِیَاثَ مَنْ لا غِیَاثَ لَهُ) {28}  
• فریاد رس کسى که به فریادرسیش خواند ( مُغِیثَ مَنِ اسْتَغَاثَهُ ) {30} 
• دادرس کسى که از او دادرسى خواهد( صَرِیخَ مَنِ اسْتَصْرَخَهُ) {30}
• رحم کننده مسکینان ( رَاحِمَ الْمَسَاکِینِ) { 14}
• ترحم کننده به اشکهاى دیده ها ( رَاحِمَ الْعَبَرَاتِ) {24}
• رحم کننده کسى که ازاوترحم خواهد ( رَاحِمَ مَنِ اسْتَرْحَمَهُ) {30}
• دارنده راءفت و یاور 000 ( ذَا الرَّأْفَةِ وَ الْمُسْتَعَانِ) {15} 
• اجابت کننده دعاى درماندگان ( مُجِیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ ) {14}
• داراى بخشندگى و احسان ( ذَا الْجُودِ وَ الْإِحْسَانِ) {15} 
• صاحب فضل و نعمت ( ذَا الْفَضْلِ وَ الامْتِنَانِ) {15} 
• صاحب جود و بخشش ( ذَا الْجُودِ وَ السَّخَاءِ) {۸}
• راهنماى سرگردانان ( دَلِیلَ الْمُتَحَیِّرِینَ) {14}
• رهنماى کسى است که از او راهنمایى خواهد ( هَادِیَ مَنِ اسْتَهْدَاهُ) {60}
• کسی که درخواست نشود جز گذشتش ( مَنْ لا یُسْأَلُ إِلا عَفْوُهُ) {19}
•  پرده پوش بر عیبها ( سَاتِرَ الْعَوْرَاتِ) {24} 
• محو کننده بدیها ( مَاحِیَ السَّیِّئَاتِ) {24}  
• درگذرنده لغزشها( مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ) {24}
• پشتیبان کسى که پشتیبان ندارد ( عِمَادَ مَنْ لا عِمَادَ لَهُ) {28}
•   پشتوانه آن کس که پشتوانه ندارد ( سَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ) {28} 
• ذخیره آن کس که ذخیره ندارد ( ذُخْرَ مَنْ لا ذُخْرَ لَهُ) {28}  
• پناه آن کس که پناهى ندارد ( حِرْزَ مَنْ لا حِرْزَ لَهُ) {28}  
• کمک آنکس که کمکى ندارد( مُعِینَ مَنْ لا مُعِینَ لَهُ) {28}
•  کمک کار کسى که کمکش خواهد ( مُعِینَ مَنِ اسْتَعَانَهُ) {30}
• همدم آنکس که همدمى ندارد ( أَنِیسَ مَنْ لا أَنِیسَ لَهُ) {28} 
•  نگهدار کسى که ازاو نگهداری خواهد ( عَاصِمَ مَنِ اسْتَعْصَمَهُ) {30}
• آمرزنده کسى که از او آمرزش خواهد ( غَافِرَ مَنِ اسْتَغْفَرَهُ) {30}
• یاور کسى که از او یارى طلبد ( نَاصِرَ مَنِ اسْتَنْصَرَهُ) {30}
• رغبت و اشتیاقى نباشد جز به درگاه او  ( لا یُرْغَبُ إِلا إِلَیْهِ) {38}
• کمک نجوید جز به او  ( لا یُسْتَعَانُ إِلا) {38} توکل نشود جز بر او   ( لا یُتَوَکَّلُ إِلا عَلَیْهِ) {38}
• امیدوار نتوان بود جز به او  ( لا یُرْجَى إِلا هُوَ) {38}
• بهترین خواسته شدگان  ( خَیْرَ الْمَسْئُولِینَ) {39}
• بهترین خوانده شدگان  ( خَیْرَ الْمَدْعُوِّینَ) {39}
•  بهترین همدمان ( خَیْرَ الْمُسْتَأْنِسِینَ ) {39}
• یارى دهنده ( نَاصِرُ ) {40}
• برطرف کند گرفتارى را   ( یَکْشِفُ الْبَلْوَى) {41}
•  نجات دهد غریق را   ( یُنْقِذُ الْغَرْقَى) {41}
•  برهاند هلاک شده را   ( یُنْجِی الْهَلْکَى) {41}
•  شفا دهد بیمار را   ( یَشْفِی الْمَرْضَى) {41}
•  بخنداند و بگریاند  ( أَضْحَکَ وَ أَبْکَى) {41}
• مایه دلشادى عارفان  ( سُرُورَ الْعَارِفِینَ) {52}
•  آرزوى محبان  ( مُنَى الْمُحِبِّینَ) {52}
•  همدم خواستاران  ( أَنِیسَ الْمُرِیدِینَ) {52}
•  امید گنهکاران  ( رَجَاءَ الْمُذْنِبِینَ) {52}
•  نورچشم پرستش کنندگان  ( قُرَّةَ عَیْنِ الْعَابِدِینَ) {52}
•  غمزداى غمزدگان  ( مُفَرِّجَ عَنِ الْمَغْمُومِینَ) {52} برطرف کننده اندوه اندوهناکان ( مُنَفِّسَ عَنِ الْمَکْرُوبِینَ) {52}
• سپاس پذیر ( شَکُورُ) {57}
• نیرو ده آن کس که از او نیرو خواهد ( مُقَوِّیَ مَنِ اسْتَقْوَاهُ) {60}
•  سرور کسى که او را به سرورى خواهد ( وَلِیَّ مَنِ اسْتَوْلاهُ) {60}
• کسی است که خواسته دل هر خواهنده را   مى داند ( مَنْ یَعْلَمُ مُرَادَ الْمُرِیدِینَ) {63}
•  کفایت کننده آن کس است که از او کفایت خواهد ( کَافِیَ مَنِ اسْتَکْفَاهُ) {60}
• نگهبان کسى است که از او نگهبانى خواهد ( کَالِیَ مَنِ اسْتَکْلاهُ) {60}
•  مراعات کننده کسى است که از او رعایت خواهد ( رَاعِیَ مَنِ اسْتَرْعَاهُ) {60}
•  بهبود دهنده کسى است که از او بهبودى خواهد ( شَافِیَ مَنِ اسْتَشْفَاهُ) {60}
•  داور کسى است که از او داورى جوید ( قَاضِیَ مَنِ اسْتَقْضَاهُ) {60}
•  بى نیاز کننده کسى که از او بى نیازى خواهد مُغْنِیَ مَنِ اسْتَغْنَاهُ ( ) {60}
• وفا کننده کسى است که از او وفا خواهد( مُوفِیَ مَنِ اسْتَوْفَاهُ) {60}
• توجه کننده ( عطُوفُ) {57} مورد توجه و درخواست فرازگان ( مَسْئُولُ) {57}
• کسی است که توکل کنندگان  بر او توکل کنند ( یَتَوَکَّلُ الْمُتَوَکِّلُونَ ) {43}
• کسی است که خطاکاران  در گذشت او طمع دارند ( فِی عَفْوِهِ یَطْمَعُ الْخَاطِئُونَ) {43}
•  کسی است که دل یقین داران  به ذکر او آرامش پذیرد ( یَسْکُنُ الْمُوقِنُونَ) {43}
• راه نجاتى از (عذاب و قهر) او نیست جز خود او  ( لا مَنْجَى مِنْهُ إِلا إِلَیْهِ) {38}

 

• مشیت الهی
• کسی  که مى آفریند هر چه را خواهد ( مَنْ یَخْلُقُ مَا یَشَاءُ) {83}
•  کسی که  انجام دهد هر چه خواهد ( مَنْ یَفْعَلُ مَا یَشَاءُ) {83}
•  کسی که  راهنمایى کند هر که را خواهد( مَنْ یَهْدِی مَنْ یَشَاءُ) {83}
•  کسی که  گمراه کند هر که را خواهد ( مَنْ یُضِلُّ مَنْ یَشَاءُ) {83}
•  کسی که  عذاب کند هر که را خواهد ( مَنْ یُعَذِّبُ مَنْ یَشَاءُ) {83}
•  کسی که  بیامرزد هر که را خواهد ( مَنْ یَغْفِرُ لِمَنْ یَشَاءُ) {83}
•  کسی که  عزت بخشد به هر که خواهد ( مَنْ یُعِزُّ مَنْ یَشَاءُ) {83}
•  کسی که  ذلت دهد به هر که خواهد ( مَنْ یُذِلُّ مَنْ یَشَاءُ) {83}
•  کسی که  نقش فرازد در میان رحم ها هر طور که خواهد( مَنْ یُصَوِّرُ فِی الْأَرْحَامِ مَا یَشَاءُ) {83}
•  کسی که  مخصوص به رحمت خویش گرداند هر که را خواهد ( یَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَنْ یَشَاءُ) {83}

 

• رابطه موجودات با خدا
• موجودات عالم از آن اوست ( کَائِنٌ لَهُ) {37}
• هر چه هست بوجود او موجود است ( مَوْجُودٌ بِهِ) {37}
•  هر چیزى بسوى او بازگردد ( مُنِیبٌ إِلَیْهِ) {37} 
• هر چیزى از او اندیشه دارد( خَائِفٌ مِنْهُ) {37} 
• هر چیزى به او پایدار است ( قَائِمٌ بِهِ) {37} 
• در برابرش سر تعظیم فرود آورد ( خَاضِعٌ لَهُ) {37} 
• در برابرش رام گشته ( خَاشِعٌ لَهُ) {37}
• هر چیز به ستایش او تسبیح گوید ( یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ) {37}
• هر چیزى بسوى او برگردد ( صَائِرٌ إِلَیْهِ) {37}
•  هر چیز نابود شود جز ذات او ( هَالِکٌ إِلا وَجْهَهُ ) {37} 

 

• رابطه خدا با انسان

.....

ادامه در بخش چهارم :

http://javadfesharaki.blog.ir/1400/02/14/

 

منبع :

 

http://www.isarpress.ir/1400/02/14/%d9%85%d8%b9%d8%a7%d8%b1%d9%81-%d8%ae%d8%af%d8%a7%d8%b4%d9%86%d8%a7%d8%b3%db%8c-%d8%af%d8%b1%d8%af%d8%b9%d8%a7%db%8c-%d8%ac%d9%88%d8%b4%d9%86-%da%a9%d8%a8%db%8c%d8%b1/