یک روزی شاگرد ممتاز ایشان مرحوم سید «محمد فشارکی» که استاد مرحوم حاج «عبدالکریم» و آقای «نائینی» بود، خدمت میرزا میآید و به او میگوید که شما چند دقیقهای حق استادی خودتان را بگذارید و به من اجازه دهید که صریح صحبت کنم، وقتی میرزا اجازه میدهد، ایشان به تندی بسیار میگوید “آقا سید می ترسی از ناصرالدین شاه که فتوا درست نمیدهید؟ ”
میرزا میگوید: خیر! بحث ترس نیست بحث این است که مصلحت چه باشد، نکند کار ما خلاف مصلحت است، سپس گفت: امروز در سرداب سامرا رفتم و این حکم را آوردهام، دیگر نگفته که حالا این حکم را چه طوری نوشتم. بعضیها استنباط شان بر این بوده که ملاقاتی با آقا امام زمان (عج) داشته است. همان جمله معروف ایشان مطرح میشود و عجب جمله نورانی بوده که بعید نیست جمله، مربوط به امام و به اجازه امام باشد. با یک خط یا کمتر از یک خط نیم خط، تحولی در ممکلت به وجود آورد؛ تحولی که با صدها اعلامیه، دیگران نمیتوانند به وجود بیاورند.